به گزارش مشرق به نقل از  فارس؛ در ادامه رسیدگی به پرونده اختلاس از شرکت بیمه ایران نماینده دادستان اتهامات متهم ردیف دوم پرونده به نام د.ف معاون امور مالی بیمه ایران در کرج را مبنی بر مشارکت در اختلاس توأم با جعل با تشکیل شبکه چند نفره قرائت کرد.

بعد از قرائت کیفر خواست نماینده دادستان متهم در جایگاه قرار گرفت و درباره نحوه اقدامات خود گفت: اختلاس را قبول دارم پول‌ها را برداشت کردیم که حدود یک و نیم میلیارد تومان سهم من بود.

وی با بیان اینکه مطرح شدن مبلغ 74 میلیارد ریال در پرونده برایم عجیب است گفت: متأسفانه هیئت کارشناسی دلیلی را که مشخص کننده این مبلغ باشد ارائه نکرده است باید تصاویر چک‌های که مربوط به ما است در پرونده قرار می‌گرفت.

تعدادی از چک‌ها غیرواقعی بوده و در برخی از آنها امضاء مدیران قبلی است متهم با تاکید بر اینکه تنها یک ونیم میلیارد تومان از اختلاس مربوط به اوست گفت: هیچ جعل چکی در پرونده از سوی ما صورت نگرفته و بابت اینکه بارها اعلام شده ما پرونده‌های قبلی که صادر می‌کردیم باید بگویم به هیچ وجه چک جدید درباره پرونده‌های قبلی صادر نکردیم.

وی درباره اینکه چگونه اقدام به صدورت چک می‌کرده است گفت: معمولا دست چک‌ها در اختیار یکی از کارمندان امور مالی بود که من آنها را برداشته امضاء می‌کردم و در اختیار کسی قرار می‌دادم که قرار بود آن را وصول کند.

متهم با بیان اینکه بدون برنامه‌ریزی قبلی به کرج رفته است گفت: اگر این کار با برنامه‌ریزی بود آقای ج. الف فقط به دریافت 800 میلیون تومان راضی نمی‌شد و پول بیشتری درخواست می‌کرد اما او فقط یک ابزار بود برای وصول چک‌ها و هر جا که لازم بود او را حذف کردیم.

وی در پاسخ به سؤال قاضی مبنی بر اینکه چه تعداد چک صادر کردید و آیا صدور چک بدون برنامه‌ریزی بود یا خیر گفت: حدود 200 چک صادر کردیم که آنها هم بدون برنامه‌ریزی بود.

قاضی مدیرخراسانی گفت: پس باید خدا را شکر کرد که این اختلاس بدون برنامه‌ریزی بوده و گرنه اگر با برنامه‌ریزی صورت می‌گرفت معلوم نبود چه اتفاقی می‌افتاد.

متهم با بیان اینکه این اختلاس یک اختلاس بسیار جزئی بود گفت: شاید در بخش‌های دیگر بیمه هم اختلاس شده باشد ولی بدشانسی‌ ما بود که گیر افتادیم. چند چک برداشت کردیم اغناء نشده و گستاخی ما باعث شد به اینجا برسیم.

متهم درباره نحوه آشنایی با متهم ردیف اول پرونده گفت: او در شعبه فاطمی در یکی از حوزه‌ها فعالیت می‌کرد من هم حسابدار و در ساختمان دیگری بودم تا اینکه به واحد خسارات آماده و با هم اشنا شدیم. به خاطر رفتارش به او علاقه‌مند شدم و همین رفاقت و دوستی باعث شد به کرج بروم هر چند شعبه کرج آش دهن‌سوزی برای من نبود.

وی درباره ارتباط با یکی دیگر از متهمان گفت: سال 82 او در کرج بوده به من پیشنهاد برداشت داد که آن هم به طور مشترک حدود 100 میلیون تومان برداشت کردیم و 50 درصد به هر کداممان رسید.

معاون امور مالی بیمه ایران در شعبه کرج با بیان اینکه مبلغ برداشت‌ها در شعبه فاطمی بسیار ناچیز بود و نهایتا به 7 میلیون تومان می‌رسید گفت: معمولا به وصول‌کننده‌های چک هیچ پولی نمی‌دادیم.

قاضی از متهم سؤال کرد آیا قبول دارید همان افرادی که در تهران چک‌های شما را وصول کرده در کرج هم این کار را می‌کردند که متهم در جواب گفت: بله قبول دارم ولی آنان هیچ پولی دریافت نمی‌کردند. اگر هم مشکوک می‌شدند آنها را قانع می‌کردیم.

وی با بیان اینکه با پول‌های برداشت کرده یک زمین در بلوار آیت‌الله کاشانی خریدیم گفت: آقای ج. ع قرار بود ملکی به ارزش 800 میلیون تومان بخرد اما متأسفانه در زمان بازداشت متوجه شدیم سرمان کلاه رفته و ج. ع وکالت‌ها را ارسال کرده است.

متهم با بیان اینکه حدود یک میلیارد و 300 میلیون تومان دارایی دارم و آماده هستم آنها را برای رد مال ارائه دهم درباره اینکه چرا پشت‌نویسی چک‌ها واقعی نبود گفت: من و متهم ردیف اول به آنها می‌گفتیم آدرس و شماره‌تلفن واقعی خود را ننویسند بعد از اظهارات متهم وکیل مدافع وی در جایگاه قرار گرفت و گفت: لایحه دفاعیه خود را بعدا ارائه می‌دهم اما انتصاب تمام مبلغ اختلاس به موکل من قابل قبول نیست.

وی ادامه داد: اختلاس از طریق 371 فقره چک بوده ولی اینکه از طریق شبکه‌ای و برداشت بوده را نمی‌پذیریم و اینکه موضوع رد مال مطرح شود را قبول نداریم زیرا مصداق ندارد .

وکیل مدافع متهم درباره اینکه این افراد نماینده بیمه بودند و با دسترسی آنها چک‌ها وصول می‌شود گفت: باید تصرف غیرقانونی در اسناد را به آنها تفهیم کرد نه اینکه برداشت کرده باشد.

قاضی مدیرخراسانی گفت: این تعریف جدیدی که شما از قانون ارائه می‌دهید.

نماینده دادستان: شبکه‌ای بودن اختلاس برای ما اثبات شده است

در آخرین بخش از اولین دادگاه رسیدگی به پرونده بیمه ایران در نوبت صبح ذبیح زاده نماینده دادستان در جایگاه قرار گرفت تا به اظهارات وکیل متهم ردیف دوم پرونده "د س" پاسخ گوید.

ذبیح‌زاده با اعلام این مطلب که متهم ردیف دوم نه تنها موضوع اختلاس را قبول ندارد بلکه وقوع آن را عجیب و غریب می‌داند، گفت: وقوع اختلاس عجیب و غریب نیست. اینکه چنین اختلاسی رخ داده عجیب نیست اما اینکه در طول سال 83 تا 88 آن هم 5 سال کسی متوجه نشده عجیب است.

وی گفت: آقای ح ن متهم ردیف اول پرونده سه روز پس از انتقال به شهر کرج برای متهم ردیف دوم آقای د س حکم صادر می‌کند و این فرد را به سمت معاون مالی بانک ملی شعبه کرج منصوب می‌کند.

ذبیح‌زاده گفت: اینکه این همراهی و این اختلاس توسط متهمان و وکلا شبکه‌ای قلمداد نمی‌شود دلیلش چیست؟ ما ثابت کردیم که این افراد با برنامه، همکاری خود را آغاز کرده و این انتخابات نتیجه همان همکاری بوده است.

نماینده دادستان در بخش دیگری از دفاعیاتش از کیفرخواست گفت: آقای د س ادعا می‌کند که ج الف به دنبال رقم‌های 700میلیونی و 800میلیون‌تومانی نبوده است در حالی که معتقد است با رقم‌های کمتری هم کار می‌کرده اما من می‌خواهم بگویم اتفاقاً برعکس، ج الف بعد از 6 ماه دست از رقم‌های 20 و 30میلیون‌تومانی می‌کشد و به سراغ بنگاه‌های زودبازده می‌رود.

زبیح‌زاده افزود: ج الف می‌فهمد که در بنگاه‌های زودبازده رقم‌های میلیاردی وجود دارد و کجا به این بنگاه‌ها می‌رسد. "در استانداری" آنجا که آقای الف و تعداد دیگری از دوستانش هستند تا به او کمک کنند.

وی افزود: ما معتقدیم این اختلاس در طول زمان اتفاق افتاده است اما نکته ظریفی وجود دارد که همه موکلان و متهمان تأکید دارند تا اختلاس را منتفی اعلام کنند و برای اثبات این ادعایشان مدعی هستند که پولی به متهمان سپرده نشده است.

وی گفت: من برای اینکه ثابت کنم پول به متهمان سپرده شده است مجبور هستم مثالی بزنم.

زبیح‌زاده گفت: انبار کالایی کلیدش به دست انباردار سپرده می‌شود، انبار را دزد می‌زند و حالا انباردار مدعی می‌شود که من فقط یک کلید دستم بود در حالی که زمانی که به انباردار کلید سپرده می‌شود یعنی مسئولیت تمام اموال داخل انبار با وی است.

وی تصریح کرد: در این پرونده هم درست است به متهمان پولی سپرده نشده است اما در اصل ابزار استفاده از آن پول در قالب چک به آنها سپرده شده است و در اینجا چک مانند همان کلیدها عمل کرده و وسیله دریافت پول بوده است.

وی به دروغگویی و علم داشتن برخی از متهمان پرونده از کاری که انجام می‌داده‌اند اشاره کرد و گفت: خانم الف ب برای نقد کردن چک به بانک می‌رود اما در کنار آنکه آدرس و نشانی خود را دروغ می‌نویسد اسمش را ع و می‌نویسد. زمانی که از او سؤال می‌پرسیم چرا به جای الف ع نوشتی؟ می‌گوید مرا در خانه ع صدا می‌کنند ولی در شناسنامه الف قید شده است. اینها همه نشانه عالمانه بودن اقدامات این گروه است.

ذبیح‌زاده گفت: شما امروز در جلسه دادگاه از آقای د ف پرسیدید میزان دارایی شما چقدر است؟ ایشان پاسخ گفت: من یک زمین و یک کارگاه دارم در حالی که در صفحه 179 جلد اول پرونده ایشان در مورد دارایی‌هایش گفته که یک تکه زمین 3هزار متری در صفادشت، سه دانگ از یک خانه 85متری، یک کارگاه تزریق پلاستیک در کمالشهر، مشارکت در ساختمان 24واحدی در بلوار باغستان و تعداد دیگری از اموال. ایشان در همینجا هم دروغ گفتند. 

نماینده دادستان گفت: متهم درخواست مساعدت دارد و خواهان تخفیف نسبت به جرایم است در حالی که همین که وی در قرار مجرمیتش قسمت اخیر مجازات ماده 4 قانون تشدید ذکر نشده باید خدا را شاکر باشد.

نماینده دادستان گفت: از آقای د ف پرسیدیم همکاری شما با آقای ج الف در چه سطحی بوده است؟ ایشان گفت، ما رفت و آمد خانوادگی داشته ایم در حالی که در یکی از جلسات بازجویی عنوان کرده بود من از ج الف می‌ترسم الان هم می‌ترسم و در آینده هم از او خواهم ترسید. پس از اظهارات نماینده دادستان بار دیگر وکیل متهم د ف در جایگاه قرار گرفت تا از موکلش دفاع کند.

وی گفت: ما موضوع کلید و انبار برایمان واضح است اما همچنان معتقدیم که به متهمان وجهی سپرده نشده است. 

وی گفت: اینکه شما می‌گویید بستگان متهمان اعضای باند و شبکه اختلاس بوده‌اند نکته غیرقبولی است زیرا کسانی که چک‌ها را نقد می‌کرده‌اند نمی‌دانستند که بالادستی‌ها می‌خواهند از بیمه ایران اختلاس کنند صرفاً این نکته را می‌دانستند که چک‌ها مشکلی دارن که برای نقد کردن آن باید از دیگران کمک گرفته شود.

وکیل متهم در بخش دیگری از سخنان خود اظهار نظری را به نماینده دادستان نسبت داد که در این زمان نماینده دادستان از قاضی اجازه گرفته و گفت: من از وکلا می‌خواهم موضوعی را به من نسبت ندهند، من هیچ چیزی را نپذیرفتم و نخواهم پذیرفت.