به گزارش مشرق به نقل از باشگاه خبرنگاران، هدف از این ورزش رساندن توپ و فرستادن آن به دروازه حریف است. اما هرگز فکر نکنید که این حرکت آسان است. بازیکنان در این رشته ورزشی لباس ورزش رزمی را به تن کرده و کلاه و هگو به تن می کنند. در این میان شخصی که باید توپ را به دروازه حریف برساند علاوه بر تحرک داشتن و پشت سرگذاشتن حریفان باید به مبارزه پرداخته و با وارد کردن ضربات دست و پا راه خود را باز کرده و به دروازه حریف برسند.
تاریخچه این رشته ورزشی به دهه 80 میلادی و به ایالت کوینزلند استرالیا برمی گردد ." گلن پارملی" به عنوان یک مربی رزمی در این ایالت از این ورزش ترکیبی که اختراع او بود برای افزایش توانایی هنرجویان خود بهره می برد. در ابتدا این افراد بدون هیچ گونه پوشش محافظی مبارزه می کردند و در ادامه به منظور حفاظت بیشتر از پوشش های حفاظتی استفاده شد.
این بازی بین دو تیم 5 نفره برگزار می شود و در طول بازی می توانید تا حریف خود را به زمین زده و یا به او لگد بزنید. البته باید بدانید که این ضربات بایستی به مانند ورزش تکواندو باشد و توپ را نیز می توان با دست و یا با پا به سمت دروازه پرتاب کرد.
تاریخچه این رشته ورزشی به دهه 80 میلادی و به ایالت کوینزلند استرالیا برمی گردد ." گلن پارملی" به عنوان یک مربی رزمی در این ایالت از این ورزش ترکیبی که اختراع او بود برای افزایش توانایی هنرجویان خود بهره می برد. در ابتدا این افراد بدون هیچ گونه پوشش محافظی مبارزه می کردند و در ادامه به منظور حفاظت بیشتر از پوشش های حفاظتی استفاده شد.
این بازی بین دو تیم 5 نفره برگزار می شود و در طول بازی می توانید تا حریف خود را به زمین زده و یا به او لگد بزنید. البته باید بدانید که این ضربات بایستی به مانند ورزش تکواندو باشد و توپ را نیز می توان با دست و یا با پا به سمت دروازه پرتاب کرد.