به گزارش مشرق، ابراهیم قاسمپور در مورد شرایط آمادهسازی تیم امید برای حضور در مسابقات پیشرو اظهار داشت: تیم امید سابقه طولانی در بلاتکلیفی دارد. سالهای سال است که شرایط آمادهسازی تیم امید کشورمان به همین منوال است نمیدانم این به دلیل بیتدبیری است، یا بیتفاوتی و نا آگاهی؟ توجه مسئولان فدراسیون فوتبال همیشه به تیم ملی بزرگسالان است. این تیم ملی است که ویترین است و سایر ردههای تیم ملی زیاد مورد توجه قرار نمیگیرد و اگر کاری هم صورت بگیرد به صورت سمبلیک است.
وی تصریح کرد: اگر بخواهیم واقعا تیم امید را خوب آمادهسازی کنیم و فقط برای ظاهر قضیه نباشد سرمربی تیم امید باید 6 ماه قبل مشخص میشد. سرمربی هم برنامه، اردوها، بازیهای تدارکاتی و امکانات مورد نیازش را از فدراسیون درخواست میکرد. اینکه مدام وقت را از دست میدهیم و یکی دو ماه مانده به مسابقات سرمربی برای تیم انتخاب می شود و آن شخص هم از روی عشق و علاقه یا عرق و تعصب با تیم کار میکند. بعد هم که نتیجه نمیگیرد همه کاسه و کوزهها بر سر او شکسته میشود و سرمربی را کنار میگذاریم تا مسابقات بعدی!
بیشتر بخوانید:
بلاتکلیفی تیم المپیک و رسمی نشدن انتخاب سرمربی/ هامبورگ مخالف است یا مهدویکیا مردد؟
سرمربی اسبق تیم امید ایران در مورد اینکه در حال حاضر گفته می شود مهدی مهدویکیا سرمربی تیم امید است اما فعالیتی از او برای تدارک و آمادهسازی تیم امید دیده نمیشود، گفت: مهدوی کیا فرد بیتجربهای در فوتبال نیست. او سالها در بهترین تیمهای فوتبال و کشورهای صاحب سبک فوتبال بازی کرده است. قطعا با برنامه ریزی و کار اصولی در فوتبال آشنایی کامل دارد و خودش هم در ردههای پایه کار کرده است. شاید مهدویکیا با مدیران فدراسیون صحبت کرده و برنامههایش را داده است. من اطلاع دقیقی در این مورد ندارم. بنابراین بهتر است که از خود مهدوی کیا سرمربی تیم امید بپرسید که چه برنامههایی برای تیم امید دارد و چه اقدامهایی درمورد آمادهسازی تیم انجام داده است.
وی با اشاره به زمان سرمربیگری خود در تیم امید گفت: هرچند بعید میدانم وضعیت تیم امید نسبت به آن زمان خیلی تغییر مثبتی کرده باشد و شرایط تقریبا همان گونه است که در زمان مربیگری من در تیم امید بود. حتی زمانی یادم است که ما تیم ملی بزرگسالان را تمرین میدادیم و در یک جلسه آری هان را فدراسیون برای هدایت تیم ملی آورد وقتی این مربی خارجی اولین تمرین تیم ملی و بی نظمیهایش را دید دیگر حاضر نشد برای ادامه کار در ایران بماند و رفت. زیرا دید هیچ چیز سرجایش نیست. سر و سامان مشخصی وجود نداشت و آشفته بازاری بود. زیرساختهای ما را هم دید و رفت. در چنین شرایطی فقط شاید مربی مثل کیروش حاضر بشود بیاید و کار کند که او هم میخواهد پولش را بگیرد.