به گزارش مشرق به نقل از مهر، ششم آبان 1390 بود که ملک عبدالله در حکمی، نایف بن عبدالعزیز را به عنوان جانشین سلطان بن عبدالعزیزی تعیین کرد که او بر اثر ابتلا به سرطان در آمریکا از دنیا رفته بود.

با این حال، نایف از همان زمانی که به ولایتعهدی تعیین شده بود، همچون سلف خود بیمار بود و برای درمان به کشورهایی از جمله آمریکا سفر کرده بود، سرانجام امروز شنبه 27 خرداد، دربار عربستان سعودی، مرگ نایف بن عبدالعزیز را اعلام کرد، او برای درمان به آمریکا رفته بود و در مسیر بازگشت در سوئیس درگذشت.
 
نایف در سال 1933 در شهر طایف به دنیا آمد. در طول زندگی خویش سمتهای ذیل را برعهده داشته است؛ استاندار ریاض از 1953 تا 1954، معاونت وزارت کشور در سال 1970، رئیس شورای عالی اطلاعات در سال 1970 و وزیر کشور از سال 1975 تا لحظه مرگ.
     
وی در این سالها  نسبت به برادرانش کارکرد مناسبی در اداره امور داخلی به ویژه برخورد و سرکوب القاعده داشت، اما در عین حال  به برادران خود نیز وفادار بود. حمایتهای ملک "فهد بن عبدالعزیز" برادر تنی نایف از وی در سالهای گذشته و قبل از مرگ ملک فهد به قدرت و نفوذ وی به شدت افزود. نایف در ایجاد توازن در خانواده به خصوص در زمان اختلافات شدید بین فهد و شاهزاده سلطان و خنثی نمودن فعالیتهای مخفیانه سلطان علیه فهد نقش فعالی ایفا کرد. سکته قلبی فهد در سال 1995 و مرگ وی در سال 2005 قدرت نایف را در درون خانواده آل سعود به شدت تضعیف کرد.

نایف بن عبدالعزیز بن عبدالرحمن آل سعود، بیست و سومین فرزند عبدالعزیز بن عبدالرحمن بن فیصل آل سعود از "حصه بن احمد السدیری" همسر محبوب ملک عبدالعزیز بود.
پس از اینکه سلطان بن عبدالعزیز آل سعود سرانجام پس از مدت طولانی دست و پنجه نرم کردن با سرطان، مهر ماه سال گذشته در آمریکا درگذشت، نایف به عنوان هفتمین ولیعهد جانشینش شد.سمتهایی که وی قبلا داشته است عبارتند از معاون  امیر منطقه ریاض، امیر منطقه ریاض، معاون وزیر کشور، وزیر دولت در امور کشور، وزیر کشور و معاون دوم نخست وزیر که البته وزارت کشور و معاون نخست وزیری را نیز در کنار ولیعهدی برای خود حفظ کرده بود.
 
وی همچنین رئیس کمیته های عالی اقدامات انسان دوستانه عربستان،رئیس افتخاری شورای وزیران کشور کشورهای عربی، رئیس افتخاری جمعیت علوم و ارتباطات دانشگاه ملک سعود ریاض، رئیس افتخاری جمعیت ملی بازنشستگان، رئیس افتخاری اتحادیه رسانه های عربستان، رئیس کمیته عالی حج عربستان، رئیس کمیته تحقیق سیل جده، رئیس کمیته مبارزه با مواد مخدر، رئیس شورای عالی رسانه، رئیس کمیته عالی امنیت صنایع، رئیس هیئت علمی دانشگاه امنیتی نایف، رئیس شورای عالی دفاع مدنی، رئیس شورای منابع انسانی، رئیس صندوق توسعه انسانی، رئیس شورای عالی جایزه نایف بن عبدالعزیز درباره مطالعات اسلامی معاصر، رئیس هیئت گردشگری،عضو شورای عالی امور اسلامی وعضو هیئت عالی بیعت عربستان بود.
 
موسسه هایی که وی بنیان نهاده است عبارتند از: موسسه نایف بن عبدالعزیز در دانشگاه محمد بن سعود در ریاض، بخش مطالعات اسلامی و زبان عربی در دانشگاه مسکو در روسیه. وی همچنین موسس رشته های مطالعات سیره نبوی،مطالعات وحدت ملی، مطالعات امنیت فکری و مطالعات بهداشتی در دانشگاه ملک سعود ریاض، مطالعات امر به معروف و نهی از منکر در دانشگاه اسلامی مدینه منوره، رشته توسعه امور جوانان در دانشگاه محمد بن فهد منطقه شرقی و مرکز علوم و فرهنگ در دانشگاه ملک فهد در منطقه شرقی است.
 
وی علاوه بر داشتن نشان ملک عبدالعزیز به عنوان بالاترین نشان کشور عربستان چهار دکترای افتخاری و چندین نشان دیگر در کارنامه داشت.
 
همسران وی نوره الفراج السبیعی(طلاق داده شده) جوهره بنت عبدالعزیز بن مساعد آل سعود و مها بنت محمد بن احمد السدیری دختر دایی وی هستند.دختران وی جواهر، نوره، نوف، مشاعل، هیفاء و ساره و پسرانش سعود، محمد، نواف و فهد هستند.
 
نایف بن عبدالعزیز یکی از شاهزادگان سعودی بود که تمایلی برای ظهور اصلاحات در عربستان نداشت و اصلاح طلبان عربستانی از به قدرت رسیدن وی ابراز نگرانی کرده بودند.
 
وی در اظهار نظری در مارس 2009 که در روزنامه الجزیره درج شد گفته بود: عربستان نیازی به نمایندگی زنان در مجلس مشورتی ندارد و عربستان نیازی به انتخابات ندارد، زیرا انتصاب به مراتب بهتر است.
 
نایف بن عبدالعزیز از طرفداران روحانیون دینی و پلیس افراطی مشهور به هیئت امر به معروف و نهی از منکر بود که زندگی را بر عربستانی ها سخت کرده است.