سرویس سیاست مشرق - روزانه میتوان از لابهلای گزارشها و عناوین خبری رسانههای مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابلتوجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که میتواند برای مخاطبین قابلاستفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژههای مشرق" نکات و تأملات قابلاستخراج از رسانهها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با «ویژههای مشرق» همراه شوید.
*******
** روزنامه شرق: درباره دولت رئیسی «غلو» می کنند
روزنامه شرق در مطلبی نوشت:« "کسانی که به تبلیغات غلوشده درباره دولت سیزدهم دامن میزدنند کار نادرستی میکنند، چراکه ایجاد توقع بیجا مضر است". این گفته اخیر محمدرضا باهنر است...اثر سیاسی "غلو" کوتاهمدت و مسکنوار است و چهبسا وقتی از بین برود، عوارض مخربتری هم بر جای بگذارد، چون "غلو" انتظارات را هم بالا برده است. "غلو" با ناکارآمدی رابطه مستقیمی دارد. وقتی اوضاع بسامان نیست، به مدد میآید تا حداقل دورنمای خوشایندی را در اذهان تصویر کند؛ اما وای از روزی و زمانی که آن دورنما، نزدیک شود و دست غالیان (غلوکنندگان) خالی بماند».
در ادامه این مطلب آمده است:«"غلو" یا همان تمایل به گزافهکاری و گذر از حد و غیرواقعیکردن چیزی نسبت به وضعیت واقعیاش نیاز به یک "غالی" دارد که او هم برای این کارش حتما هدف یا اهدافی در ذهن دارد... غالیان سیاسی در عصر شبکههای مجازی و مواجهه با موج افکار انتقادی، زودتر از هر زمان دیگری دستشان رو میشود».
به این موارد توجه کنید؛ خرید 100 میلیون دوز واکسن در حدود 3 ماه و تزریق آنها در طرح واکسیناسیون عمومی، تأمین چند میلیارد دلار ارز ترجیحی برای خرید دارو و کالاهای اساسی مایحتاج مردم، حدود 100 ملاقات و گفت و گوی تلفنی با مقامات عالیرتبه جهان، مدیریت میدانی و کارآمد در ماجرای اخلال در جایگاه های عرضه بنزین، توقف روند قطعی های مکرر برق در واحدهای مسکونی و واحدهای تولیدی و صنعتی.
همچنین سفرهای استانی رئیس جمهور و اعضای هیات دولت، اصلاح نظام توزیع اقلام ضروری و کوتاه کردن دست دلالان و واسطه ها در تأمین مایحتاج مردم و کاهش قیمت برای مصرف کننده، حضور فعال در اجلاس اقتصادی اکو و امصای قرارداد مهم سوآپ گازی و همچنین عضویت دائم در پیمان شانگهای.
و همچنین مدیریت عوارض زلزله در هرمزگان و اندیکا، اجرای قانون جهش تولید مسکن، افزایش صادرات نفت بهرغم تحریم ها، تسهیل صدور مجوزهای کسب و کار، کنترل ترازنامه بانکها و عدم استقراض دولت از بانک مرکزی با هدف مهار تورم و...
در روزهای گذشته «مسعود میرکاظمی» رییس سازمان برنامه و بودجه در حساب کاربری توئیتر خود نوشت: «تا سال ۱۴۰۵ دولت باید ۵۳۵ هزار میلیارد تومان اصل و سود اوراق دولت قبل را پرداخت کند. دولت سیزدهم تاکنون بیشتر از آنکه اوراق بفروشد، اوراق تسویه کرده است».
از آنجایی که آغاز به کار تیم اقتصادی دولت سیزدهم در شهریور بود میتوان گفت انتشار اوراق تا پایان تابستان به روال گذشته و بر اساس سیاستهای دولت قبل پیش رفته است. سیاستهای اقتصادی دولت جدید در عمل و به تدریج از مهرماه پیاده و اعمال شده است.
بر اساس اعلام سازمان برنامه و بودجه در آبان امسال ۱۱ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان اصل و سود متعلق به دولت قبل را خریداری شده است که به معنای تسویه بدهی دولت قبل است.
همچنین، در سال ۱۴۰۱ باید معادل ۱۳۲ هزار میلیارد تومان اصل و سود اوراق دولت دوازدهم خریداری شود. به طور میانگین باید ماهانه ۱۱ هزار و ۴۰۰ میلیارد تومان اصل و سود اوراق متعلق به دولت سابق خریداری شود که با توجه به ۴ ماه باقیمانده تا پایان سال معادل ۴۵ هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان می شود.
حالا با وجود این فهرست بلند و قابل دفاع، رسانه های اصلاح طلب به انکار و سانسور روی آورده و بیان دستاوردهای دولت سیزدهم را غلو تلقی می کنند. غلو آنجایی بود که روزنامه شرق در صفحه اول با تیتر درشت نوشت «امضای کری تضمین است؛ اطمینان تهران از اجرای برجام».
** عطریانفر: شورای نگهبان همه نامزدهای اصلاح طلب را هم تایید میکرد،باز پیروز نمی شدیم
«محمد عطریانفر» فعال اصلاح طلب در مصاحبه با روزنامه اعتماد با اشاره به انتخابات 1400 و همچنین با اشاره به رفتار جریان اصلاح طلب در این انتخابات، گفت:«به نظرم این نظریه تمامیتخواهی که توقع پیروزی در هر شرایطی را دارد، نظریهای محکوم به شکست است. در کشورهایی که دموکراسی کاملا نهادینه شده و رقابتها کاملا معنادار و مشروع است، به دفعات دیدهایم که حزبی بهرغم آنکه احتمال پیروزی خود را ناچیز میداند، وارد گود رقابت شده و با تمام قدرت در انتخابات شرکت میکند».
عطریانفر در ادامه گفت:«اگر یک جریان سیاسی صرفا زمانی خود را در مظان انتخاب شهروندان قرار دهد، مرتکب نوعی عافیتطلبی و خودخواهی است.اگر شورای نگهبان تصمیم میگرفت همه کاندیداهای جبهه اصلاحات ازجمله آقایان جهانگیری، پزشکیان، شریعتمداری و دیگران را تایید میکرد، باز احتمال پیروزی ما بسیار اندک بود و شخصا معتقد بودم که در هیچ شرایطی به پیروزی نخواهیم رسید...متاسفانه ما همواره فکر کردیم باید روی اسب برنده شرطبندی کنیم؛ حال آنکه این امکان در عرصه سیاست به ندرت پیش میآید...داستان این است که ما دچار نوعی بیعملی سیاسی شدیم».
جریان اصلاحات همواره تلاش کرده تا با هجمه به شورای نگهبان و «نمایش مظلوم نمایی»، بر بی برنامگی خود در اداره کشور و کارنامه غیرقابل دفاع خود سرپوش بگذارد.
چندی پیش «محمدعلی وکیلی» نماینده فراکسیون امید در مجلس دهم گفته بود: «مردم، شعارهای اصلاح طلبی را از زبان حریف بیشتر باور کردند تا از زبان ما...اگر این جریان میخواهد همه لکنت تاریخی زبانش و همه عقیم بودگی اش را به تبعیضهای شورای نگهبان و سخنان امثال من در نشان دادن ادبارِ خودیها، تخفیف دهد، این یعنی خود انتخاب کردهاند که اصلاحطلبی را بر دوش دیگران بگذارند».
همچنین «حسین مرعشی» فعال اصلاح طلب پیش از این گفته بود: «در جبهه ما از ۲۴ میلیون رأی آقای روحانی در دوره گذشته، اگر رأی آقای همتی را در نظر بگیریم به ۲ و نیم میلیون رسیده است، یعنی ما ۸۵ درصد رأی از دست دادهایم و اگر آن رأی سفید را هم بهعنوان یک رأی اعتراضی در نظر بگیریم و با رأی آقای همتی جمع کنیم، ۸۰ درصد از رأی ما افتاده است که این قابلمطالعه است یعنی باید دلایل آن را بررسی کنیم».
«علی صوفی» وزیر تعاون دولت اصلاحات نیز چندی پیش گفته بود: «سرمایه اجتماعی اصلاحطلبان آسیب جدی دیده است و در همین انتخابات اخیر مشخص شد که علیرغم دعوت آقای خاتمی از مردم به رأی دادن و باوجوداینکه همه احزاب اصلاحطلب پشت آقای همتی آمدند اما مردم استقبال نکردند».
طیف تندرو اصلاح طلب سالهاست اثبات کرده که به صندوق رای و مردم سالاری هیچ اعتقادی ندارد. در سال 88 طیف تندرو اصلاح طلب با دروغ تقلب، «جشن مشارکت 85 درصدی» را به «آشوب و اغتشاش خیابانی» بدل کرده و قطعنامه 1929 را به مردم ایران تحمیل کرد. اینجا بود که ثابت شد که افراطیون اصلاح طلب نه اعتقادی به انتخابات و جمهوریت دارند و نه مشارکت حداکثری برای آنها از کوچک ترین اهمیتی برخوردار است.
جریان اصلاح طلب با ترفند نخ نمای حمله به شورای نگهبان، بر نقاط ضعف اساسی خود سرپوش می گذارد. مشکل اصلی جریان اصلاح طلب، فقدان پایگاه اجتماعی قابل توجه و فقدان برنامه کاربردی برای اداره کشور و رفع مشکلات است.
** اگر دولت روحانی اشتباهی کرده است آن اشتباهات به گردن اصلاحطلبان هم است
«زهرا نژادبهرام» فعال اصلاح طلب که پیش از این عضو شورای شهر پنجم تهران بود، در مصاحبه با روزنامه آرمان گفت:«ما نمیتوانیم بگوییم ما حامی دولت روحانی نبودیم، اگر دولت روحانی اشتباهی کرده است آن اشتباهات به گردن اصلاحطلبان هم است... ما باید باور کنیم که آن کسی که هزینه داده مردم هستند و جریان سیاسی وظیفه اش این است که نسبت به شناسایی معضلات اقدام کند و راهکار کارشناسی را در اختیار مردم بگذارد».
وی در بخش دیگری از این مصاحبه گفت:«نمیخواهم بگویم اصلاحطلبان همیشه کار درست را انجام دادهاند، چنین سخنی بر زبان راندن خطای فاحش است بالاخره هر انسان و هر جریانی که در معرض کار کردن قرار می گیرد یکسری نکات مثبت و یکسری نکات منفی دارد. برآیند کار مهم است که آیا برآیند مثبت بوده یا منفی؟».
این فعال اصلاح طلب اذعان کرده که اصلاح طلبان شریک اصلی کارنامه دولت روحانی هستند. در دولت روحانی اشخاصی همچون عباس آخوندی، بیژن زنگنه، محمدرضا نعمت زاده، حسین فریدون، اکبر ترکان، علی ربیعی، معصومه ابتکار، اسحاق جهانگیری، محمدباقر نوبخت، محمدعلی نجفی، محمد شریعتمداری و...حضور داشتند. این افراد همگی از فعالین اصلاح طلب بوده و منتسب به این طیف بوده اند.
نکته قابل توجه اینجاست که افراد مذکور، اعضای ارشد ستادهای انتخاباتی میرحسین و کروبی در سال 88 بوده اند. در حقیقت کابینه روحانی، نمونه ای از کابینه میرحسین موسوی و کروبی با ۴ سال تاخیر بود.
دولت روحانی، «دولتِ اصلاح طلبان» بود که در مدت هشت سال ضعیف ترین کارنامه را از خود بجای گذاشت و با کاهش قابل توجه ارزش پول ملی و کوچک کردن سفره مردم، خسارات هنگفتی به کشور و مردم تحمیل کرد.