به گزارش مشرق،۱۱۰ قانونگذار آمریکایی با ارسال نامهای به وزارت خارجه کشورشان از «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا خواستهاند مذاکرات جاری در وین را ترک کند.
این نامه به ابتکار «مایکل مککاول»، عضو ارشد کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان تنظیم شده و ۱۰۹ همکار دیگرش این نامه را امضا کردهاند.
نمایندگان آمریکایی که همگی از حزب جمهوریخواه هستند در این نامه خطاب به بایدن نوشتهاند: «ما این نامه را نوشتهایم تا از شما بخواهیم فوراً مذاکرت بیحاصل برای بازگشت به "برنامه جامع اقدام مشترک" را متوقف کرده و به جای آن با قدرت تحریمهای موجود علیه ایران، به خصوص درباره تجارت نفت بین ایران و چین را اجرا کنید».
* آنچه ایران میخواهد راستی آزمایی و تضمین واقعی و روی زمین است
در همین خصوص «سید مصطفی خوشچشم» کارشناس مسائل بینالملل، اظهار داشت: در حالی که ممکن است برخی این اقدام را به اختلافات جناحی حزب دموکرات و جمهوریخواه نسبت بدهند، ولی در حقیقت هدف از این اقدامات این است که اولا به عنوان تهدید و یک چماق بر علیه ایران عمل کند تا در کنار تبلیغات دیگر، تهدیدات نظامی اسرائیل و تهدید آمریکا به وجود ضرب الأجل برای رسیدن به توافق، این اقدام هم به عنوان بخشی از فشارها بر روی ایران باشد، تا ایران دست از تلاش برای خواستهها و شروطش از جمله راستی آزمایی و ضمانت بردارد و یا اینکه به دنبال عملیاتی کردن شروطش به شکل واقعی نرود.
وی با ذکر این نکته که همه طرفها راستیآزمایی و تضمین را قبول دارند، یادآور شد: ولی آنچه ایران میخواهد راستی آزمایی و تضمین واقعی و روی زمین است؛ یعنی به وجود آوردن یک فرمول واقعی و عملیاتی که روی زمین امکانپذیر باشد آن هم با ذکر جزییات که قطعا این راستی آزمایی و ضمانت نیازمند زمان است و آمریکاییها با این کاری که انجام میدهند و فشار برای ضرب الأجل و اینگونه اقدامات، میخواهند فشار را بر ما افزایش دهند تا دست از تلاش برای حصول یک مکانیسم عملیاتی، واقعی و روی زمین برداریم و در حقیقت شروط ما نمایشی شود.
خوشچشم خاطرنشان کرد: دوم اینکه اگر دست برنداشتیم، حداقل به یک توافق موقت راضی شویم که هم یک برگ برنده به دولت دموکرات بایدن میدهد و هم اینکه غنی سازی ۶۰ درصد را که مدنظر آنهاست، در یک توافق موقت به تعلیق درآوریم.
این کارشناس مسائل بینالملل با ذکر این نکته که غنی سازی ۶۰ درصد بیشترین فشار را بر طرف آمریکایی به عنوان یک اهرم فشار وارد آورده، گفت: بنابراین این اقدام قانونگذاران آمریکایی در چارچوب بازیهای آمریکاست.
وی ادامه داد: از سوی دیگر هدف بعدی از این اقدام نمایندگان مجلس آمریکا، این است که به ایران این پالس را بدهند که به دنبال تضمین از طریق تصویب کنگره نباشد و نشان دهند که امکان ارائه تضمین حقوقی متکی به مصوبه مجلس آمریکا فراهم نیست و تهران باید دست از چنین خواستهای بردارد.
* تضمینهایی که ایران به دنبال آن است
خوشچشم با یادآوری این نکته که تضمینهایی که ما (ایران) میخواهیم مجموعهای از اقدامات حقوقی، هستهای، اقتصادی و تجاری است، اظهار داشت: حتی راهکارهای متعدد دیگری وجود دارد و حتی اگر آمریکاییها مدعی شوند که در کنگره نمیتوانند مصوبهای داشته باشند، ما راهکارها و ابتکار عملهای زیادی به خرج دادهایم که اگر آمریکا بخواهد واقعا تضمین دهد، راهکارهای زیادی وجود دارد.
این کارشناس مسائل بینالملل با بیان اینکه بخشی از تضمینهایی که ما به دنبال آن هستیم، هستهای است، یادآور شد: مثلا مهر و موم کردن سانتریفیوژهای پیشرفته و ذخایر غنی شده اضافی آن هم زیر نظر ما (ایران) که اگر آمریکا خلف وعده کرد؛ بلافاصله کار را ادامه دهیم.
خوشچشم تضمینهای اقتصادی و تجاری را نیز مورد اشاره قرار داد و توضیح داد: مثلا اینکه آمریکا و اروپاییها چهار الی شش سال به همه شرکتهایی که بعد از توافق به ایران میآیند تضمین بدهند که حتی اگر توافق ملغی شد، آنها بتوانند چهار الی شش سال بدون هیچ تنبیهی به فعالیت ادامه دهند و همینطور تضمینهای حقوقی داخل اتحادیه اروپا، سازمان ملل و همچنین تضمینهای حقوقی دیگری که رئیس جمهور و دولت آمریکا میتوانند بدهند و علاوه بر آن تضمینهای حقوقی دیگری نیز هست که آمریکاییها میتوانند بدهند.
به گفته وی تضمینها در سه دسته است و اینها جایگزین هم نیستند و بلکه ما تلفیقی از این تضمینها را میخواهیم.
خوشچشم با بیان اینکه این گونه تحرکات آمریکایی ایذایی است و تاثیری بر اراده ایران ندارد، یادآور شد: در نهایت اگر نظام اصرار داشته باشد که حتما مصوبه کنگره هم باید ضمیمه شود، آن وقت قطعا اگر آمریکا میخواهد به برجام برگردد، باید این کار را انجام دهد و اگرهم مشکل وجود دارد، مشکل داخلی آنها است و ربطی به ما ندارد و نمیتوانند ما را متقاعد کنند که از حق و خواستههایمان دست برداریم.
به باور این کارشناس مسائل بینالملل هدف این گونه اقدامات (نامه ۱۱۰ قانونگذار آمریکایی) اعمال فشار بر ایران است تا دست از شروطش بردارد و یا توافق موقت را بپذیرد و در عین حال دادن این پالس است که امکان وجود مصوبه توسط مجلس آمریکا فراهم نیست.