به گزارش مشرق، پنجره نقلوانتقالاتی زمستانی برخی تیمهای داخلی از سوی کمیته تعیین وضعیت بستهشده و این تیمها در صورتی که تا ساعت 24 امشب نتوانند پنجره خود را باز کنند، مطمئنا این موضوع دردسرهای زیادی را برای آنها ایجاد میکند و استقلال و پرسپولیس عملا برای نیمفصل دوم اجازه استفاده از خریدهای جدید خود را نخواهند داشت. این درحالی است که پرسپولیسیها بعد از باز کردن پنجره خود پس از شکایت بیرو، حالا با شکایت یک گلر دیگر پنجره خود را در معرض بسته شدن میبینند، هرچند این باشگاه روز گذشته بسته شدن دوباره پنجره داخلی این باشگاه را تکذیب کرد. با همه این تفاسیر اما میثاق معمارزاه دل خیلی پری دارد و بهقول خودش قبل از رسیدن به پولش، احترام به کسوتی را میخواهد که رعایت نشدن آن از گذشتهها تبدیل به یک بدعت در این باشگاه شده است. گفتوگوی با معمارزاده را در ادامه میخوانید.
موضوع بسته شدن پنجره نقلوانتقالاتی پرسپولیس بهواسطه شکایت شما سروصدای زیادی به پا کرد. ظاهرا برای پول بیرانوند توافق شد اما هنوز مطالبات شما باقی مانده است.
در مورد مسالهای که گفتید نمیدانم اما در این مملکت اگر شما با صداوسیما و چند رسانه دستتان در دست یکدیگر نباشد، گرفتار میشوید. آقای بیرانوند در پرسپولیس زحمتکشیده و من هم به این موضوع معتقدم و باید حقش را هم بگیرد اما چطور میشود او دوماه پیش حکم میگیرد و دو روز پیش هم پولش را؟ اینکه من حرف نمیزنم یا ۱۲ سال گذشته در اصل ماجرا فرقی نمیکند یا طوری رفتار میکنند که انگار ما به باشگاه نرفتهایم تا پولمان را بگیریم، این در حالی است که دو، سهسال پیش و بعد از ۱۰ سال با تماسی که خودشان در زمان مدیریت طاهری گرفتند به باشگاه پرسپولیس رفتم.
چرا همان موقع توافقی انجام نشد؟
ایشان یک معاون به اسم آقای ترکاشوند داشت که اصلا نمیدانم او را از کجا آورده بودند؛ آدم بیادبی که بعد از ۵ساعت انتظار پایین آمد و به من گفت توافق کرده و مطالبات را کم کنیم که من گفتم هر کاری میکنید امروز انجام بدهید. من منتظر نشستهام اما بعد از ۵ ساعت پایین آمد و گفت هر کاری میخواهی بکن، پول نمیدهیم! من هم همان روز علیرغم میل باطنی از پرسپولیس شکایت کردم. ۱۰ سال میتوانستم این کار را انجام بدهم اما انجام ندادم و فکر میکنم خود هواداران پرسپولیس که میآیند و بدون اطلاع از مسائل فحاشی میکنند، حاضر نیستند از جیب خودشان یکمیلیون تومان به این باشگاه کمک کنند، من تمام تلاشم را کردم که این کار را نکنم اما با بیاحترامی محض ترکاشوند که آن روز انجام داد، مجبور به این کار شدم. اتفاقا در آن روز آقای پنجعلی هم در باشگاه بود و من به حرمت ایشان حرفی نزدم و بعد از ۵ ساعت خداحافظی کردم و این ماجرا باعث شد شکایت کنم و این شکایت نیز دوسال و نیم پیش انجام شده است و فدراسیون فوتبال موظف بود که این کار را انجام بدهد اما انجام نداد. در گذشته با فشاری که از وزارت ورزش میآمد اینطور عنوان میکردند به هر کسی که زورش نمیرسد پولش را ندهید، خیلی راحت این صحبت را به من گفتند یا اینکه هر کسی را که زورتان میرسد پولش را ندهید و بهجایی رسید که کار تا امروز پیش رفت.
در زمان کدام وزیر این اتفاق افتاد؟
آقای سلطانیفر. میگفتند پولها را ندهید و هر وقت میرفتم میگفتند این پنجره پولتان را میدهیم اما این اتفاق نمیافتاد و باز هم نمیدادند و فقط ضمانت میگرفتند و همینطور این جریان را عقب میانداختند، این درحالی است که پول خیلیها را دادند ولی پول من را که یکی از قدیمیهای این باشگاه هستم و حدود ۱۲ سال از این ماجرا سپری شده است، نمیدهند.
یعنی احساس میکردند که زورشان به شما میرسد؟
حالا زورشان میرسید یا اینکه من پیگیری نمیکردم اما دوست نداشتم کار بهجایی برسد که بعد از ۱۲ سال به من فحاشی کنند که چرا پولت را میخواهی اما نمیدانند که ۱۲ سال پیش پیشنهادهای دوبرابر پرسپولیس را رد کردم تا پیراهن این تیم را بر تن کنم، فقط بهخاطر دلم به پرسپولیس آمدم. بروید یقه آنهایی را بگیرید که به این باشگاه آمدهاند و دو دقیقه هم بازی نکردند و پولهای میلیاردی گرفتند همین دروازهبان عزیز خارجی که به او رادوی دلها و رادوی قلبها میگویند نزدیک به دومیلیون دلار در این سالها برای پرسپولیس آب خورده است! چرا اینها را نمیبینند و چرا شما این مسائل را مطرح نمیکنید اما بهترین بازیکنان این مملکت در گذشته چقدر از پرسپولیس پول گرفتهاند؟ مثلا شیث رضایی و امثال او فکر میکنید چقدر پول گرفتهاند؟ باور کنید هیچ اما یک بازیکن میشود رادوی دلها دومیلیون دلار میگیرد و فقط هم روی نیمکت مینشیند.
یعنی دروازهبان خوبی نبود؟
بهنظر من بهدرد نیمکت هم نمیخورد. یادم میآید همان سالی که به باشگاه پرسپولیس رفتم به آقای پنجعلی گفتم این چه دروازهبانی است که آوردهاید؟ چون اصلا به درد پرسپولیس نمیخورد حداقل به جوانهای این مملکت بها بدهید، حالا کاری به این موضوع ندارم، اینجاست که هر کسی که رسانه او را بزرگ کند مردم ما متاسفانه پشت سر او سینه میزنند و برایش میمیرند، چون رسانه گفته این فرد بزرگ است اما اگر ساکت بنشیند حقش را میخورند و این درست نیست و ما هم چون کنار هستیم و جلو نیامدهایم و در کثافتکاریهای این ورزش وارد نشدیم، حالا میخواهند هرطور که میخواهند ما را تحتفشار بگذارند. من هم بهجز خدا از هیچکس نمیترسم، اگر همه ایران به من فحش بدهند من روی حرفم هستم و حقم را میگیرم، الان هم روی صحبتم با فدراسیون فوتبال است، گفتهام حق مرا بدهید، چون دوست ندارم بهخاطر این موضوع پنجره نقلوانتقالاتی پرسپولیس بسته شود، چون کار قشنگی نیست و اصلا این موضوع را نمیپسندم اما حق من را بدهید و شرافت داشته باشید، همین.
چقدر از پرسپولیس طلب داری؟
رقمی نیست، هرچند سالی که من در این باشگاه قرارداد بستم دلار ۹۸۰ تومان بود اما در این سالها تا ۳۲ هزار تومان هم رفته و اگر با رقم امروز مقایسه کنیم حدود ۲۷ برابر ارزش پول من کم شده است. اینها به چه معنایی است خود آقایانی که در باشگاه هستند، حاضرند مثلا خانه خود را به قیمت سال ۹۰ به من بدهند؟ اینطور نمیشود که شما قرارداد ببندید و به آن عمل نکنید، درصورتیکه باید به تعهدات عمل میکردند و خیلی زودتر از اینها پولم را میدادند، من در این باشگاه زانویم را دادم. عضله شکمم پاره شد، کتفم را دادم و قرارداد سفید امضا کردم و هر طور که از دستم برمیآمده در زمان خودم انجام دادم، حالا سیاستهای آن زمان ورزش ایران اینطور بود که پرسپولیس نتیجه نگیرد، این موضوع از دست ما خارج بود و به من ربطی ندارد، چون از جاهای دیگر میخواستند پرسپولیس در آن سالها نتیجه نگیرد و روند هم اینطور پیش میرفت اما ما میخواستیم این تیم نتیجه بگیرد.
حکم شما برای مرداد سال ۹۹ است و چندین پنجره نقلوانتقالاتی از آن گذشته، چطور تا امروز و کمتر از ۲۴ ساعت مانده تا پایان فرصت نقلوانتقالات زمستانی دوباره این موضوع مطرح شده است؟
البته من یک حکم دارم که برای سال ۹۰ است و یک حکم دیگر هم برای سال ۹۹ برای حدود دوسال پیش اما باز هم تاکید میکنم در هر صورت با دستور این و آن در این مدت بدون توجه به شکایتها پنجره را باز میکردند و همین الان هم چهبسا این روند ادامه داشته باشد، هرچند آقای نورشرق، رئیس کمیته تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال آدم شریفی است و چندبار با او صحبت کردهام. ایشان سعی میکند این کار را انجام دهد و حقوق بازیکنان را بگیرد، اگر ایشان هم این کار را انجام ندهد، دیگر کاری نمیشود کرد و شاید مجبور شویم از راههای دیگر مثل کمیته انضباطی کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا اقدام کنیم که اصلا این کارها قشنگ نیست. ارزش پولی این مسائل و داستانها برای من اصلا مهم نیست، بلکه موضوع احترامی است که به ما گذاشته نشده و ارزشی است که برای ما قائل نشدهاند، بعد از ۱۰ سال یکبار از باشگاه پرسپولیس به من زنگ نزدند که بپرسند آیا زندهای یا مرده؟ چه برسد به اینکه بگویند بیا و پولت را بگیر، یعنی اینقدر برای بازیکنان سابق خود ارزش قائل نیستند، هرچند برای بازیکنان فعلی هم ارزشی قائل نیستند. همه بازیکنان امروز هم اگر قراردادشان تمام شود باید بهدنبال پول خود بدوند، سیستمی که امروز وجود دارد بدعت آن از قبل گذاشته شده است. حالا مدام ما بگوییم چرا در فضای مجازی به بازیکن فحش میدهند، چون حقش را میخواهد و این کارها اصلا قشنگ نیست، در هر صورت تلاش میکنم که حقم را تا آخر بگیرم و بیشتر از آن نمیخواهم.
با این رفتارها پشیمان نیستی که ۱۲ سال پیش پیراهن پرسپولیس را بر تن کردی، چون در آن زمان بهقول خودت پیشنهادهای دوبرابر نسبت به این تیم داشتی؟
من در دو مقطع به پرسپولیس رفتم؛ یکبار از سایپا به پرسپولیس منتقل شدم که در ادامه رباط پاره کردم ولی شرایطم باز هم خوب شد، در ادامه به دلایل غیرفنی و مباحث دیگر پرسپولیس را ترک کردم و به فولاد رفتم اما دوباره به پرسپولیس برگشتم. امروز تاکید میکنم که بازگشت دوباره به پرسپولیس در زمان آقای استیلی اشتباه محض بود، چون اصلا قرار نبود در آن سال پرسپولیس نتیجه بگیرد و یک باند سنگین در باشگاه حاکم شده بود و من حتی هفته سوم اعلام کردم که دیگر نمیآیم. این صحبتها را اولینبار است که مطرح میکنم و امیدوارم هواداران این چیزها را متوجه باشند، در هر صورت با فشارهای زیادی که آمد و مدام از من میخواستند که بمانم، این امر اتفاق افتاد اما یک باندی در باشگاه شکل گرفته بود و وجود داشت که اصلا نمیخواستند به من بازی بدهند و من متاسفم که تماشاگران پرسپولیس حافظه تاریخی خود را از دست دادهاند. بروند ببینند که در آن فصل به ما چه گذشت و از کجا به کجا رسیدیم و چه اتفاقی افتاد که حتی نیمفصل دوباره درخواست جدایی دادم و امیرخان قلعهنویی 10 بار بیشتر به من پیام داد که به تراکتور بروم، این درحالی بود که در نیمفصل اول فقط در ۳ بازی برای پرسپولیس به میدان رفتم و در همان زمان عضله شکمم پاره شد و دکترهای آن زمان همه شاهد و الحمدلله هنوز زنده هستند و میتوانند این صحبتها را شهادت بدهند. مدیریت باشگاه گفت باید بهخاطر هوادار بازی کنم، درحالیکه کشاله پایم هم پاره بود و نمیتوانستم راه بروم اما میگفتند تو بازی کن و هر اتفاقی افتاد ما پشتت هستیم. گفتم کسی که پشت من نیست اما بهخاطر هوادار بازی میکنم، هرچند مشکل دارم و از فرم درآمدهام و باید پایم را عمل کنم، قبول نکردند و بهزور آمپول و مسکن قوی بازی میکردم و اینها معرفتی بود که من گذاشتم و چیزهایی هستند که کسی نمیبیند. حالا امروز به من فحش میدهند، آن هم یکسری بچه که آن روزها شیرکاکائو میخوردند و امروز بزرگ شدهاند و آن روزها را یادشان نمیآید و فکر میکنند میتوانند به هرکسی بیاحترامیکنند.