لوگوی بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها

پیش‌زمینه تاریخی

بنیاد دفاع از دموکراسی یکی از چند گروه فشار نومحافظه­کار است که پس از حوادث 11 سپتامبر تاسیس شد و در ایجاد پشتیبانی لازم از مداخله ارتش ایالات متحده در عراق و دیگر سیاست­های "جنگ علیه تروریسم"، نقش داشت. از دیگر گروه­ها که نقش مشابهی را داشتند می­توان به "کمیته آزادسازی عراق"، "کمیته مخاطرات جاری"، "آمریکایی­ها برای پیروزی علیه تروریسم"، اشاره کرد. اندکی پس از تاسیس بنیاد دفاع از دموکراسی، این بنیاد به سرعت به یکی از اعضای مهم اندیشکده­های نومحافظه‌کاران و گروه­های حامی آنها تبدیل شد. موسساتی همچون "موسسسه آمريكايي اينترپرايز" و "موسسه هودسون" که در شکل­گیری اولیه اولویت­های سیاست­های خارجی دولت جرج بوش، تاثیر بسزایی داشتند.

بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها پس از 11 سپتامبر و برای فشار به منظور جهت‌گیری تهاجمی‌تر سیاست‌ خارجی آمریکا پدید آمد

اتاق فکر اصلی نئومحافظه‌کاران

یکی از نشانه­های ظهور بنیاد دفاع از دموکراسی به عنوان اهرم اصلی در اندیشکده­های نومحافظه­کاران، در تاریخ 13 مارس سال 2006 بروز کرد. در این تاریخ بوش در جلسه­ای به میزبانی این بنیاد یک سخنرانی با عنوان "جنگ جهانی علیه تروریسم"، ایراد کرد. در این سخنرانی رئیس جمهور با اشاره به اقدامات بنیاد دفاع از دموکراسی گفت: "این بنیاد در سطح جهان تغییراتی را بوجود آورده است و من این اقدام را تحسین می­کنم. شما به زنان عراقی و دانش­آموزان ایرانی آموزش دادید که به دنبال دموکراسی باشند. شما کتاب "خوانندگان دموکراسی" را به عربی ترجمه کردید تا در خاورمیانه توزیع شود. شما به فعالان سیاسی کمک کردید تا جنبش­های سیاسی موثری را سازماندهی کنند و از این طریق بتوانند در ایجاد تغییرات دموکراتیک موفق باشند و مطمئن باشند که در دموکراسی جدید آزادی دوباره شکل خواهد گرفت. با توسعه خواسته­های دموکراتیک و آموزش نسل جدیدی از رهبران دموکراتیک در خاورمیانه به ما کمک می­کنید که در مبارزه علیه تروریسم پیروز شویم و من از تلاش سرسختانه شما در حوزه ایجاد آزادی، قدردانی می­کنم."[3]

جرج بوش در نشستی به میزبانی بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها لب به تحسین از این مؤسسه می‌گشاید

فشار بر دولت اوباما برای جنگ‌افروزی و حمایت بیشتر از اسرائیل

پس از انتخاب شدن باراک اوباما، بنیاد دفاع از دموکراسی، به یکی از اصلی­ترین مخالفان دولت تبدیل شده و با تاکید بر افزایش فشارها بر روی ایران، از تلاش برای مذاکره با دشمنان انتقاد کرده است. افرادی نظیر ریوئل مارک گرشت (Reuel Marc Gerecht) و مایکل لدین (Michael Ledeen) از جمله پر سر و صداترین نومحافظه­کاران هستند که خواستار مداخله نظامی ایالات متحده هستند و استدلال می‌کنند که مذهبیان ستیزه‌جو باید شکست داده شوند.[4] کلیفرد می (Clifford May) ، رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی، دولت اوباما را به سست بودن در همه امور، از عکس­العملش به ناکامی ویکی­لیکس تا دفاع از اسرائیل، متهم می­کند.[5]

کلیفرد می رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها

اعضاء و محققین بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها، حزبی یا فراحزبی؟

بنیاد دفاع از دموکراسی خود را به عنوان یک موسسه فراحزبی تعریف می­کند و سعی می­کند در تیم رهبری­اش از اعضای هر دو حزب استفاده کند. با این وجود اعضای جمهوری­خواه آن اکثرسمت­های کلیدی­ را به خود اختصاص داده­اند. بالاخص پس از سال 2008 و در پی حملات مؤسسه دفاع از دموکراسی‌ها که زیر نظر این بنیاد فعالیت می‌کرد بسیاری از اعضای دموکرات آن استعفا نمودند. کلیفرد می، رئیس این بنیاد، یکی از نویسندگان پیشین نیویورک تایمز بوده است که زمانی ریاست ارتباطات کمیته ملی جمهوری­خواهان را بر عهده داشته است. می همچنین مدیر مجله رسمی حزب با نام رایزینگ تاید (Rising Tide) بوده است. وی علاوه بر این رئیس پیشین ائتلاف جمهوری خواهان یهودی و عضو کمیته مخاطرات جاری بوده است. در بین دیگر اعضای هیئت مدیره این بنیاد می­توان چهره­های جمهوری­خواه دیگری نظیر جین کرک پاتریک (Jeane Kirkpatrick) و جک کمپ (Jack Kemp) را مشاهده کرد.

جین کرگ پاتریک و جک کمپ؛ دو تن از اعضای هیأت مدیره بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها

در سال 2010، شورای مدیریت بنیاد چند تن از چهره­های با نفوذ نومحافظه‌کار و جمهوری‌خواه را شامل می‌شد. از جمله این افراد می‌توان به پائولو دوبریانسکی (Paula Dobriansky) ، معاون وزارت خارجه در دولت جرج دبلیو بوش، استیو فوربس (Steve Forbes)، مدیر پیشین اف بی آی، نیوتت گینریچ (Newt Gingrich) ، سخنگوی پیشین وزارت خارجه، مکس کمپلن (Max Kampelman)، سفیر پیشین، بیل کریستول (Bill Kristol) از ویکلی استاندارد، سناتور جو لیبرمن (Joe Lieberman)، رابرت مک فارلن (Robert McFarlane)، مشاور پیشین امنیت ملی و جیمز وولسی (James Woolsey) رئیس پیشین سیا، اشاره کرد.

وولسی، مک فارلین، لیبرمن، کمپلن، گینگریچ فوربس و دوبریانسکی

دولتمردان دوران بوش که در این بنیاد حضور دارند

هیئت مدیره این بنیاد نیز از ترکیب مشابهی برخوردار است. تا اواخر سال 2010 این افراد عبارت بودند از: سناتور دست راستی، اریک کانتور (Eric Cantor)، گری باور (Gary Bauer)، عضو مذهبی­های دست راستی، چارلز کراتامر (Charles Krauthammer)، ستون نویس واشنگتن پست، ریچارد پرل (Richard Perle)، از مسئولین پنتاگون در زمان ریگان و برت استیونز (Bret Stephens)، از مجله وال استریت ژورنال.

محققان بنیاد دفاع از دموکراسی عبارتند از: مایکل لدین، ریوئل مارک گرشت، اندرو مک­کارتی (Andrew McCarthy)، امانوئل اتولنگي (Emanuele Ottolenghi) و ولید فارس (Walid Phares).

گرشت، لدین،‌ مک‌کارتی، اتولنگی و ولید فارس

از کارشناسان اصلی بنیاد

بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها و سیاست‌های ضدایرانی

بنیاد دفاع از دموکراسی در خط مقدم موسساتی بوده است که ایالات متحده را برای مداخله نظامی در خاورمیانه، تحت فشار قرار می­دهند. ایران، به خصوص تمرکز اصلی این تلاش­ها بوده است. در سال 2008، لدین و گرشت، رهبران نومحافظه­ کاران در حوزه مسائل ایران، با ترک پست­هایشان در موسسه آمریکایی اینترپرایز، به بنیاد دفاع از دموکراسی پیوستند.[6] این بنیاد در حال حاظر دو پروژه متمرکز بر روی ایران را در دست اجرا دارد: "پروژه ایران/حزب­ الله" و "پروژه انرژی ایران".

بنیاد دفاع از دموکراسی می­گوید پروژه ایران/حزب­ الله را آغاز کرده است تا "انجمن­های سیاسی و عموم مردم در اینجا و خارج از کشور را درباره فعالیت‌های مرگ‌بارشاخه‌های سوری- ایرانی حزب­ الله آموزش دهد."[7]

طبق مطالبی که در وبسایت این بنیاد آمده است، "پروژه انرژی ایران، تحریم­های انرژی علیه ایران را به عنوان بخشی از استراتژی کاملی برای تحت فشار قرار دادن دولت ایران برای متوقف کردن ساخت سلاح هسته­ای، حمایت از تروریسم و برخورد ظالمانه با مردمش، توسعه می­دهد." اهداف آن عبارتند از: افزایش مذاکرات سیاسی برای اعمال تحریم­ها علیه دولت ایران و تشویق سیاست­گذاران برای اعمال سیاست­های تنبیهی قوی­تر در صورت شکست خوردن تحریم­ها."[8]

یکی از کتاب‌های منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها

با عنوان "پاسداران: درون سپاه پاسداران انقلاب اسلامی" (2011)

یکی از مواردی که در وبسایت بنیاد دفاع از دموکراسی نهفته شده است، پروژه ShieldAmerica.org است. این پروژه به اعلام خطر دادن به سیاست­گذاران و عموم مردم درباره خطر حملات تروریستی امواج الکترومغناطیسی بخصوص از سوی ایران، اختصاص داده شده است.[9] به نظر می­رسد ویدئویی که در وبسایت سازمان وجود دارد، ارزش­های تولیدی مشترکی با تبلیغات مبارزات انتخاباتی دارد.

خط‌ مشی صهیونیستی بنیاد

با توجه به این که بنیاد دیدگاه­های مشابهی با حزب لیکود اسرائیل دارد، یکی دیگر از محورهای تمرکز آن را می­توان اسرائیل دانست. یکی از نشانه­های زودهنگام این موضوع به بهار سال 2002 باز می­گردد. در این هنگام بنیاد دفاع از دموکراسی در تلاش برای مخالفت با تصمیم دولت بوش مبنی بر از سرگیری مذاکرات صلح اسرائیل و فلسطین، ویدئویی 30 ثانیه­ای را در تلویزیون نمایش داد که در آن یاسر عرفات به همراه اسامه بن لادن و صدام حسین نشان داده می­شد.[10] سازنده این ویدئو نیر بومز (Nir Boms)، اولین رئیس بنیاد دفاع از دموکراسی و مسئول پیشین سفارت اسرائیل در واشنگتن بوده است.[11]هرچند این بنیاد ادعا می­کند که یکی از منتقدان سرسخت تروریسم است، تا کنون انتقادی نسبت به اقدامات اسرائیل در فلسطین که آن هم در شاخه تروریسم قرار می­گیرد، نکرده است.

اوزی لوبرانی،‌سفیر سابق اسرائیل در کنفرانس سال 2010 با موضوع "مبارزه با تهدید ایران"

در فوریه 2004، بنیاد دفاع از دموکراسی، گزارشی را تسلیم دادگاه بین­المللی کیفری کرد که در آن عریضه فلسطینیان مبنی بر محکوم کردن ساخت دیوار حائل توسط اسرائیلیان را، نقض قوانین بین­الملل دانسته است. این بنیاد ادعا می­کند که ساخت دیوار در مرکز درگیری­های بین اسرائیلیان و فلسطینی­ها، اولین گام برای حل درگیری­ها است: "حصار ممانعت کننده تروریسم، می­تواند برای فلسطینی­ها نیز مفید باشد، چراکه با وجود آن دیگر نیازی به اشغال کرانه باختری رود اردن توسط نیروهای اسرائیلی وجود ندارد. با زوال تروریسم، تانک­ها، سربازان و پست­های بازرسی نیز کاهش خواهند یافت. در چنین شرایطی شانس از سر گیری مذاکرات برای شهرک­سازی نیز افزایش پیدا خواهد کرد."[12]

اعضا و پروژه ­ها

بنیاد دفاع از دموکراسی افراد پرکار زیادی در اختیار دارد که اکثر آنها سوابق دیرینه‌ای در ایجاد سیاست­های نومحافظه‌کارانه، بویژه در حوزه خاورمیانه دارند. از بین اعضای سرشناس‌تر آن می‌توان به اندرو مک‌کارتی، نویسنده پیشین نشنال ریویو، ولید فارس، رئیس "پروژه آینده تروریسم" و کلودیا روزت (Claudia Rosett)، که برنده جایزه برتری در روزنامه‌نگاری عقیده‌ای اریک بریندل (Eric Breindel) است، و روپرت مردوخ آن را بنا نهاده است، اشاره کرد. روزت و لدین هر دو از وبلاگ‌نویسان پاژاماز مدیا (PajamasMedia) هستند که یک آرشیو و وبسایت خبری دست راستی است.

بسیاری از اصول بنیاد دفاع از دموکراسی با اصول "پروژه قرن جدید آمریکایی" که یک مرکز نومحافظه‌کار منحل شده است، مشابه است. پروژه قرن جدید آمریکایی یکی از رهبران حمایت کننده از جنگ آمریکا علیه عراق و برنامه‌های جنگ‌طلبانه دولت بوش در خاورمیانه بود. از اعضای این مرکز می‌توان به وولسی، گافنی، کریستول، فوربس، پرل، کرک پاتریک و کراتامر اشاره کرد.

یکی از کتاب‌های منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها با عنوان "ایران" بحران متلاطم" (2011)

بنیاد دفاع از دموکراسی، برنامه‌ها و پروژه‌های زیادی انجام داده است که البته بعضی از آنها به صورت غیرفعال درآمده‌اند.علاوه بر پروژه‌هایی که در بالا اشاره شد، می‌توان به "مرکز تحقیقات تروریسم"به ریاست داوید گرتنشتاین-راس (DaveedGartenstein-Ross) و ولید فارس و "پروژه اسلام رادیکالی در آفریقا" که بر حوزه شاخ آفریقا تمرکز می­کند که بنیاد دفاع از دموکراسی از آن با عنوان جبهه فراموش شده در جنگ علیه تروریسم یاد می­کند، اشاره کرد.

بنیاد دفاع از دموکراسی، پروژه ماموریت ژنرال پتراوس[13] را یکی از مهمترین موفقیت‌هایش می­داند.[14] پروژه‌ای که در آن از بازدیدکنندگان وبسایت درخواست می‌شد که رهبران ملی و شهروندان در برابر درخواست‌ها برای ترک پیش از موعد عراق مقاومت کرده و از سربازان آمریکایی تحت فرماندهی جدید ژنرال دیوید پترائوس، حمایت کنند." یکی دیگر از "موفقیت‌های" بنیاد، حمایت از پیمان آزادی عراق و آمریکا است که "عراقی­هایی را نشان می‌داد که به تازگی طعم آزادی را چشیده و دموکراسی امن را دیده بودند."

یکی از کتاب‌های منتشره توسط بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها با عنوان "بمب ساعتی ایران" (2007)

به نظر می‌رسد برنامه دسترسی بین‌المللی بنیاد دفاع از دموکراسی به برنامه‌های دیگری تبدیل شده است که به ایجاد ارتباط با دیگر سازمان‌ها در خارج از آمریکا، نظیر "بنیاد اروپایی برای دموکراسی" اختصاص یافته است. در اواسط سال 2006، بنیاد دفاع از دموکراسی و بنیاد اروپایی برای دموکراسی که ولید فارس در هر دوی آنها عضویت دارد، پروژه‌ای مشترک را شروع کردند که "مرکزی برای آزادی در خاورمیانه"، نام گرفت. این موسسه غیرانتفایی از افراد و گروه­های شهروندی خاورمیانه که در توسعه ارزش‌های دموکراتیک تلاش می‌کردند، حمایت می‌کرد. این مرکز که در دو شهر بروکسل و واشنگتن، دفتر مدیریت دارد، از کارمندانی چند ملیتی و محققانی از اروپا، خاورمیانه و آمریکا بهره می­برد و در وبسایت آن ادعا شده است که این سازمان از انتقالات مسالمت‌آمیز به سمت سیستم‌های سیاسی حامی آزادی فردی که مشارکت کامل سیاسی را ممکن می‌سازند و به اخلاقیات، مذهب و تنوع سیاسی احترام می‌گذارند، حمایت می‌کند.[15]

کنفرانس‌های بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها

یکی از اقدامات مهم بنیاد دفاع از دموکراسی در جلب توجه رسانه‌ها و سیاستگذاران، برنامه کنفرانس‌های این بنیاد است. این بنیاد ده‌ها کنفرانس برگزار کرده است که بیشتر آنها در واشنگتن بوده‌اند. بیشتر کنفرانس‌های این بنیاد درباره تروریسم، ایجاد دموکراسی و مسائل مربوط به خاورمیانه است. به عنوان مثال در اوایل مارس 2006، این بنیاد سلسله بحث‌هایی را با همکاری "موسسه دانشجویان ایرانی برای دموکراسی و حقوق بشر"، در کنگره آمریکا برگزار کرد که در آن حول مباحث جنبش‌های حامی دموکراسی در ایران، گفتگو ­شد.

جفری گلدبرگ، ژنرال آمیدرورک، مارک گرشتن و پولاک در کنفرانس سال 2010 با موضوع "مبارزه با تهدید ایران"

یکی دیگر از این کنفرانس‌ها، در سپتامبر 2004 و با عنوان "جنگ جهانی چهارم: چرا می‌جنگیم، با چه کسانی می‌جنگیم و چگونه می‌جنگیم"، برگزار شد. بنیاد دفاع از دموکراسی و کمیته مخاطرات جاری، در مورد شباهت‌های بین جنگ سرد و جنگ علیه تروریسم، گفتگو می‌کردند.

در اوایل دسامبر 2010، بنیاد دفاع از دموکراسی، جلسه سالیانه­اش را به موضوع "مبارزه با تهدید ایران"، اختصاص داد. سخنران اصلی این جلسه سناتور مارک کرک بود که به تازگی انتخاب شده است. وی استدلال می­کرد که رئیس جمهور اوباما می­بایست به اعضای تبعید شده جنبش سبز ایران دسترسی پیدا کند و حمایتش از گروه­های دموکراسی ایرانی را افزایش دهد و نظیر کاری که در دهه هشتاد، رونالد ریگان با بازداشت شدگان جماهیر شوروی انجام داد، زندانیان سیاسی ایرانی را در سرتاسر آمریکا به نام­هایی آشنا و خانوادگی مبدل کند.[16]

برای دریافت متن و فیلم سخنرانی‌های کنفرانس بنیاد دفاع از دموکراسی‌ها در سال 2010 با عنوان "مبارزه با تهدید ایران" به اینجا رجوع کنید

تامین سرمایه

منابع مالی بنیاد دفاع از دموکراسی، اندکی پس از پخش تبلیغات تلویزیونی این بنیاد در فوریه 2008، نظر همگان را به خود جلب کرد. بعضی افراد با اشاره به تامین بودجه این بنیاد از وزارت خارجه آمریکا، استدلال می‌کنند که هرگونه استفاده سیاسی حمایتی از این بودجه غیرقانونی است. یک روزنامه‌نگار در این باره نوشته است: "برایان وایز، سخنگوی این بنیاد گفته است که از میزان دقیق کمک‌های مالی انجام شده به این سازمان که سهم اعظمی از آن از طرف وزارت خارجه آمریکا بوده است، اطلاعی ندارد. اما وی اظهار کرده است، یکی از این کمک‌ها برای برنامه توسعه دموکراسی، 487 هزار دلار ارزش داشته است. وایز تصدیق کرده است که این بنیاد موسسه دفاع از دموکراسی را با اهداف مالیاتی تاسیس کرده است و افزود: "موسسه دفاع از دموکراسی حمایت‌های لازم را فراهم می‌کند، در حالیکه بنیاد دفاع از دموکراسی، یک موسسه سیاستی و نهادی آموزشی است." ... وایز اظهار کرده 100 درصد مطمئن است که هیچکدام از کمک‌های مالی از طرف دولت به بنیاد دفاع از دموکراسی به حساب موسسه دفاع از دموکراسی نرفته است. این دو موسسه، دو سازمان کاملا متفاوت با منابع مالی متفاوتی هستند."[17]

گزارش تحقیقاتی سال 2003 در مجله آمریکن کنسرواتیو، بودجه سالیانه بنیاد دفاع از دموکراسی را بالغ بر 3 میلیون دلار اعلام کرده است. بنا به گزارش آمریکن کنسرواتیو، این بنیاد در روزهای اول به کمک‌های مالی 27 نفر از اعضای بانفوذ وابسته بوده است. از بین این افراد م‌­توان به لئونارد آبرامسون (Leonard Abramson)، از سازمان بهداشت آمریکا، مایکل اشتین­هارت (Michael Steinhardt)، سرمایه­گذار نیویورک، ادگار برانفمن (Edgar S. Bronfman)، رئیس شرکت سیگرامز (Seagrams) و "کنگره جهانی یهودی­ها" و برادرش چارلز برانفمن (Charles Bronfman) و لین شوسترمن (Lynn Schusterman)، همسر چارلز شوسترمن (Charles Schusterman)، رئیس شرکت نفت اوکلاهاما اشاره کرد. در سال 2002، بنیاد دفاع از دموکراسی مبلغ 250 هزار دلار از طرف ادگار برانفمن، مایکل اشتین­هارت و برنارد مارکوس دریافت کرد. دیگر کمک ­کنندگان که مبلغ 100 هزار دلار به این بنیاد کمک کردند عبارتند از: آبرامسون، چارلز برانفمن، لین شوسترمن و دالک فیس (Dalck Feith) (پدر داگلاس فیس).