به گزارش مشرق، از زمان آغاز حوادث ۱۷ اکتبر ۲۰۱۹ و انفجار بندر بیروت صحبت درباره انتخابات پارلمانی لبنان به عنوان یک نقطه عطف در تاریخ این کشور مطرح بوده است، چرا که شهروندان معترض از آن زمان خواستار کنار رفتن تمام طبقه سیاسی حاکم شده و جامعه مدنی را به عنوان رکن اساسی این تحول مطرح کردهاند.
«محمود فقیه» نامزد مستقل در حوزه دوم بیروت میگوید: «انتخابات پانزدهم می(یکشنبه بیست و پنجم اردیبهشت ۱۴۰۱) اولین تجربه انتخاباتی برای جامعه مدنی است که به ویژه پس از اعتراضات ۱۷ اکتبر به مخالفان سیاسی تبدیل شدهاند. امروز بنا به دلایل مختلف تمام چشمها به این جامعه دوخته شده است. دلایلی نظیر فروپاشی اقتصادی و مالی، بحران معیشتی، سقوط ارزش لیر در برابر دلار و... و. بخشی از این دلایل است. امروز مردم به دنبال رسیدن به یک جایگزین واقعی هستند که ابتکار عمل را در دست بگیرد و به عنوان یک جایگزین مولّد مطرح شود. امروز تکیه مردم بر مخالفان سیاسی است که پیش از این جامعه مدنی خوانده میشد».
در مقابل این گروه، احزاب حاضر در حاکمیت لبنان نیز موجودیت خود را از طریق تقویت حامیان خود در عرصه لبنان تثبیت کرده و برنامههای انتخاباتی خود را مطرح کردهاند. با وجود این که برخی جریانهای تاثیرگذار از جمله جریان المستقبل عدم مشارکت خود در انتخابات را اعلام کردهاند، این موضوع زمینه را برای جریان های تندروتر فراهم آورده تا برای به دست آوردن سهم بیشتر از کرسیهای پارلمانی فعالیت کنند.
«علی المقداد» نامزد حزب الله در حوزه انتخاباتی بعلبک-هرمل میگوید: «تیم مقابل یعنی رقبای انتخاباتی ما تلاش میکنند تا انتخابات را به جای میدانی برای توسعه یا تشکیل دولت به یک نبرد و رویارویی سیاسی تبدیل کنند. شعارهای آنها ضد حزبالله و مقاومت است، اما این ملت لبنان است که حرف آخر را در همراهی با مقاومت خواهد زد و میزان رای دهندگان حامی مقاومت و کسانی که به دنبال حمایت از کشور هستند و می خواهند کشور را بسازند از میزان انتخابات سال ۲۰۱۸ نیز بیشتر خواهد بود».
با وجود این که شعارهای انتخاباتی در تعیین سرنوشت نامزدها برای راهیابی به پارلمان نقش مهمی را ایفا میکند، اما در کشوری مانند لبنان که رای دهندگان انگیزههای دیگری برای انتخاب نامزدهای خود برای رسیدن به پارلمان دارند که از جمله آنها انگیزههای طایفهای و مذهبی و منطقهای است، این سوال مطرح است که آیا لبنانیها در انتخابات شرکت می کنند؟
یکی از شهروندان لبنانی در این زمینه گفته است : «من همچنان مردد و سردرگم هستم و مطمئن نیستم که در انتخابات شرکت میکنم. گمان نمیکنم که تغییری حاصل شود، بلکه معتقدم که تمام شعارها تبلیغاتی است و هیچ نتیجه قابل توجهی در گفتمان مخالفان و موافقان ایجاد نخواهد شد. حزب الله لبنان آرای بیشتری کسب خواهد کرد و جریان آزاد ملی گرچه اندکی از آرای خود را از دست خواهد داد اما فراکسیون آنها همچنان بزرگترین فراکسیون پارلمان خواهد بود».
شهروند دیگری در پاسخ به این سئوال که آیا در انتخابات امسال شرکت میکنید، اظهار داشت: «قطعاً شرکت میکنم، اگر در انتخابات شرکت نکنی، پس چرا در کشور حضور داری، تو میتوانی انتخاب کنی که چه کسی را میخواهی. من تصمیم خودم را گرفتهام و قطعا به مقاومت رای خواهم داد».
در ادامه این گزارش، نظر یکی دیگر از شهروندان را درباره مشارکت در انتخابات آتی جویا شدیم که وی چنین پاسخ داده است : «من در دو دوره گذشته در انتخابات شرکت نکردهام و این دوره نیز شرکت نخواهم کرد، چرا که همه چیز از پیش تعیین شده است؛ به این معنا که جریانهای خارجی همه چیز را تعیین و به ما تحمیل کردهاند، من به هیچ کدام از این جریانها اعتماد ندارم».
در شرایطی که برخی در داخل و خارج روی این موضوع حساب کردهاند که انتخابات پارلمانی آینده نقطه عطفی برای تغییر رویکرد لبنان مقاوم باشد، گروههای زیادی از جمله جریان مقاومت به دنبال تثبیت ارکان خود در پارلمان آینده از طریق ارائه برنامههای انتخاباتی خود هستند. حال باید دید آیا این انتخابات سرنوشتساز خواهد بود؟