در این حالت(ترانزیت یا روشهای دیگر مثل ..) منابع خودمان سرجایش برای آینده می ماند و در عوض بدون تاثیر تحریم ها ؛ کلی درامد از اموال دیگر ان بدست می آید؛ بهترین درامد ارزی؛ درآمد از گردشگر (انواع و اقسام آن ز جمله درمانی ..) و درآمد از ترانزیت( با کامیون؛ قطار؛ لوله؛ و..) تا معدن و منابع خام فروشی؛ حقیر دوران سازندگی خیلی با نمیندگان صحبت کردم که ما الویت را بگذاریم که خط لوله نفت و گاز به خلیج فارس بکشیم و از این طریق نفت و گاز آسیای میانه؛ آذربایجان و روسیه و ... را به خلیج فارس یا دریای عمان برسانیم و همچنین به پاکستان و هند و..) با این کار هم اهمیت خلیج فارس و عمان (چون حجم بیشتری نسبت به قبل نفت آنجا عرضه میشد) در بازار نفت افزایش می یافت و هم آن کشورها بیشتر با ایران هماهنگ میشدند و هم تحریم احتمالی نفت و بنادر ایران غیر ممکن (یا خیلی با هزینه بالا) میشد و هم با پول آن میشد راه آهن سرخس و بافق بندر عباس را با سرعت احداث نمود ولی همه فکر میکردند که راه آهن سرخس معجزه خواهد کرد ؛ البته منکر اهمیت راه آهن سرخس نبودم و نیستم ولی الویت بندی چیز دیگری است.

قضیه رو نفهمیدی

چی اش عالی است. نوکری رسیه؟

کلاه سرمون رفته؟