به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: «محمد-م» که سالهاست با جعل عنوان «ما اصولگراها» از مدعیان اعتدال و اصلاحات ارتزاق می‌کند، در روزنامه شرق مدعی شد حاشیه‌های سفر رئیسی به مسکو و سپس سمرقند پررنگ‌تر از متن بوده است. او که سالها به عنوان مشاور دفتر روحانی ارتزاق می‌کرده و قلم به نقد وزارت خارجه نمی‌چرخانده، حالا مدعی شده وزارت خارجه ناکارآمد است.

وی در عین حال با قلمی فاخر و کارشناسی(!) می‌نویسد: «می‌گویند موز اگر قوت داشت، کمر خودش را صاف نگه می‌داشت! سازمان شانگهای اگر قرار بود فایده‌ای داشته باشد، دوسوم اعضایش برای اقتصاد روزمره‌شان لنگ نبودند. ذوق‌زدگی دولت رئیسی برای پیوستن به این سازمان، یعنی الکی‌خوش بودن به این که دیپلماسی‌مان سقف آسمان را شکافته».

این مدل تحلیل‌نویسی در حالی است که دولت متبوع همین جناب ظرف ۸ سال، کشور را لنگ توافق یکطرفه‌ای کرد که آورده‌اش دو برابر تحریم (۱۷۰۰ فقره تحریم) و تورم ۶۰ درصدی بود. کار به جایی رسیده بود که مشکل آب خوردن مردم و حتی واردات واکسن کرونا را به تسلیم در برجام (پس از عهدشکنی آمریکا) و تمکین کامل به FATF موکول می‌شد.

در مقابل و در همین یک سال اخیر و در حالی که هنوز کشورمان عضو پیمان شانگهای نشده، حجم تجارت با اعضای این سازمان بیش از دو برابر شده و به بیش از ۱۷ میلیارد دلار افزایش یافت.

در همین حال روزنامه‌های طیف مدعی اعتدال و اصلاحات هم گزارش‌های قابل تاملی را درباره اهمیت پیمان شانگهای منتشر کرده‌اند که برای اطلاع آقای دوگانه‌سوز خوب است.

روزنامه دنیای اقتصاد گزارش‌های مبسوطی با عناوین «ثمرات اقتصادی عضویت در پیمان شانگهای» و «فرصت تجاری باشگاه شانگهای برای ایران» نوشت: بررسی‌ها از افزایش معاملات تجاری ایران با اعضای شانگهای به بیش از ۱۷ میلیارد دلار حکایت می‌کند. فعالان اقتصادی معتقدند این پیمان به توسعه تجاری کشور کمک می‌کند.

نمی‌توان از پتانسیل‌های نهفته در بازار اعضای شانگهای گذشت. حدود یک‌چهارم اقتصاد جهان و خشکی‌های زمین، در اختیار کشورهای عضو این پیمان است. همچنین این کشورها، حدود ۴۰‌درصد از جمعیت دنیا را در خود جای داده‌اند.

محمدرضا نجفی‌منش، رئیس کمیسیون تسهیل کسب‌وکار اتاق تهران اظهار می‌کند: پیمان‌های اقتصادی، اقتصاد کشور ما را به دیگر کشورها متصل خواهد کرد. پیوستن به این پیمان‌ها و سازمان‌های بین‌المللی به نفع ماست و می‌تواند باعث شود ما به‌راحتی تحت‌تاثیر تحریم قرار نگیریم.

این روزنامه افزود: سرجمع تولید ناخالص داخلی ۹کشور عضو، اعم از چین، هند، روسیه، ایران، ازبکستان، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و پاکستان معادل ۲۱تریلیون دلار است.

ایران این امکان را دارد که وارد فازهای جدید همکاری با کشورهای عضو شده و به تامین‌کننده صنایع یا مکمل بخش‌های تجاری، خدماتی و صنعتی این کشورها تبدیل شود و شانس صنایع داخلی برای ورود به بازار این کشورها بالاست.

خرید مواد اولیه از این کشورها می‌تواند برای صنایع داخلی مزیت‌هایی داشته باشد؛ هرچند برخی شواهد از آغاز تلاش ایران برای ورود به فاز کشت فراسرزمینی در این کشورها و نیز تامین مواد اولیه از این مناطق حکایت دارد.

روزنامه آفتاب یزد هم در این زمینه می‌نویسد: عضویت در شانگهای فرصت‌های بیشمار اقتصادی را نصیب کشور خواهد کرد. از آنجایی که کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای بزرگ‌ترین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان انرژی در جهان هستند، بنابراین مهم‌ترین مزیت تجاری ایران در سازمان همکاری شانگهای به عنوان چهارمین کشور مهم جهان از نظر ذخایر نفتی و همچنین دومین کشور مهم در زمینه منابع گاز از مزایای عضویت ایران در این سازمان اشاره کرد. ضمنا ایران با پیوستن به سازمان همکاری شانگهای می‌تواند تاثیر تحریم‌ها را کم‌رنگ کند. موقعیت جغرافیایی خاص ایران که چهارراه جهان است و ایران را به عنوان یک مرکز ارتباطی و ترانزیتی مهم و حیاتی به این سازمان معرفی می‌کند، بنابراین ترانزیت کالا از طریق ایران با بهره‌گیری از کریدور شمال به جنوب نیز به‌دلیل کوتاه شدن مسیرها می‌تواند برای کشورهای عضو این سازمان پراهمیت تلقی شود.

این سازمان بیش از نیمی از جمعیت جهان و یک قلمرو جغرافیایی عظیم را در اختیار دارد.