به گزارش مشرق، روز چهارشنبه ۱۱ آبان ماه (دوم نوامبر)  در سازمان ملل نمایش ضدایرانی آمریکا و حامیانش در حال برگزاری بود که امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل در جمع خبرنگاران برای تشریح مواضع جمهوری اسلامی ایران حضور یافت.

آرامش و طمانینه سفیر ایران در این نشست خبری، خشم خبرنگار بی بی سی فارسی را برانگیخت و تلاش کرد با سر و صدا و اتهامات ناروا علیه ایران، توجهات را به خود جلب کند.

 نمایندگی ایران در سازمان ملل متحد بخاطر رفتارهای دور از نزاکت و ادب خبرنگار بی بی سی فارسی در محوطه سازمان ملل که مخل رویکرد همبستگی و صلح میان اعضای این سازمان است، به استفان دوجاریک سخنگوی سازمان ملل گلایه کرد و خواستار عدم تکرار این قبیل رفتارها شد.

در پی این اقدام هیات نمایندگی جمهوری اسلامی در سازمان ملل، این نهاد بین المللی به خبرنگار بی‌بی‌سی فارسی هشدار داد.

معاونت ارتباط بین الملل سازمان ملل در نامه‌ای به این خبرنگار  یادآوری کرد مصاحبه‌ها در سازمان ملل باید با موافقت قبلی  دیپلمات مورد نظر باشد.

سفیر و نماینده دائم ایران در نشست خبری یاد شده با تشریح مواضع جمهوری اسلامی ایران گفت: مسائل حقوق بشری خود را با کشورهایی که ازماعقب ترهستند، مقایسه نمی کنیم تا احساس رضایت داشته باشیم، بلکه نگاه ما به اهداف والایی چون حاکمیت دین، اخلاق و عدالت بر جامعه است و مصمم هستیم در این مسیر حرکتمان را ادامه دهیم.

به رغم سروصدای زیاد رسانه های فارسی زبان همچون شبکه بی بی سی فارسی و ایران اینترنشنال سعودی و نیز خبرگزاری انگلیسی رویترز در بزرگنمایی این نشست، فاکتورهای مهمی وجود دارد که نشان می‌دهد برگزار کنندگان این نشست به اهداف خود نرسیده اند و با وجود هیاهوی بسیار، دستاوردهای ناچیزی به دنبال داشته است.

نشست غیررسمی درباره حوادث ایران، نشست غیر رسمی شورای امنیت سازمان ملل نبود. این جلسه از نوع آریا فرمولا (غیر رسمی) بود.آریا فرمولا نام و خاصیتش را از سفیر وقت ونزوئلا در شورای امنیت سازمان ملل به نام "دیگو آریا" در سال ۱۹۹۲ گرفته است.

نشست‌های آریا فرمولا در محل جلسات شورای امنیت برگزار نمی‌شود. جزو فعالیت‌های شورای امنیت سازمان ملل محسوب نمی‌شود و هماهنگی آن نه برعهده رئیس دوره ای شورا بلکه به درخواست یکی از اعضای شورا است.

شرکت کنندگان در این جلسه نیز براساس تصمیم شخصی خود در آن شرکت می کنند.برگزاری این جلسات حتی در ژورنال سازمان ملل نیز اعلام نمی‌شود.

بطور کلی سطح این نشست ضد ایرانی پایین بود و تنها آمریکا و آلبانی در سطح سفیر شرکت کردند.انگلیس و ایرلند در سطح معاون نمایندگی و سایر اعضای شورای امنیت در سطح کارشناسی حضور یافتند.

نمایندگان کشورهای چین و روسیه برخلاف انتظار آمریکا از این نشست، در سخنان خود از ایران حمایت کردند و کشورهای برزیل، مکزیک ، امارات متحده عربی و سه کشور آفریقایی شورای امنیت (کنیا،غنا و گابن) موضع معتدلی داشتند و علیه ایران حرفی نزدند.

هند در نشست مذکور اصلا سخنرانی نکرد که به خوبی رویکرد مثبت هند در قبال جمهوری اسلامی ایران را نشان می دهد و به رغم دعوت آمریکا از کشورهای غیر عضو شورای امنیت برای حضور در این جلسه، تنها نیوزیلند به نمایندگی از کشورهای کنز ( CANZ /ائتلافی متشکل از کانادا، استرالیا، نیوزیلند) شرکت کرد.

گروه دوستان منشور ملل متحد که مرکب از ۱۹ کشور هستند، تصمیم گرفتند تا در این نشست بیانیه ای را در حمایت از جمهوری اسلامی ایران قرائت کند و  سفیر دوم (سفیر و معاون نمایندگی) ونزوئلا در این نشست حاضر شد اما آمریکا در اعمال دیکتاتوری رسانه ای خود اجازه سخنرانی را به نماینده ونزوئلا را نداد.

در واقع، آمریکا تقریبا به غیر از خود، میهمانان مدعو و دوستانش،اجازه سخنرانی به فرد یا کشور دیگری را  نداد. سفیر ونزوئلا در سخنرانی خود استانداردهای دوگانه در زمینه حقوق بشر کشورها و اقدامات قهری یکجانبه با اهداف سیاسی (تحریم ها) علیه ایران را محکوم و تاکید کرده بود که دغدغه های حقوق بشری با تحریمهای اقتصادی علیه ایران همخوانی ندارد.