به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت: مخاطب این متن براندازها هستند.

اگر به هر دلیل تصمیم به براندازی دارید، این پیشنهاد را جدی بگیرید؛ واقعا صادقانه و خیرخواهانه است. جریان مزدور رسانه‌ای خیر هیچ‌کس حتی شما براندازها را نمی‌خواهد. خودشان ایران نیستند و از دور عده‌ای را اغواگرانه تهییج می‌کنند تا به دردسر بیفتند و دستگیر شوند و اینطور اضافه‌کاری می‌گیرند.

اما پیشنهاد ساده چیست؟ از مدل انقلاب ۵۷الگو بگیرید. آن ‌روزها را شاید دقیق نشناخته باشیم. برخی یک کاریکاتوری از بهمن ۵۷به ذهن دارند. واقعا تصور می‌کنند با پشت‌بام رفتن و دیوارنویسی و به خیابان آمدن در محله‌ها و آتش روشن‌کردن، انقلاب می‌شود. اینطور نیست. اینها همه خروجی یک رخداد بزرگ‌تر بود؛ همان که امروز جریان برانداز فاقد آن است.

انقلاب ۵۷خروجی چه بود؟ به روایت رهبر آن انقلاب رجوع کنیم. امام می‌گفت انقلاب ما برآمده از یک یقظه درونی است. یقظه چیست؟ تحول درونی انسان‌ها؛ لذا می‌گفت اینها که انقلاب کردند برخی‌شان همان‌ها بودند که پیش‌تر در کاباره‌ها بودند، اما دچار تحول روحی شدند و رشد کردند؛ خلاصه اینکه انقلاب آفاقی آن ‌روزها ثمره انقلاب انفسی بود.

با این توضیح پیشنهاد می‌کنم به‌جای تعرض به نیروهای امنیتی، کشته‌سازی‌، تهدید بقال و کاسب و ضرر به کامیون‌دارها و... تلاش کنید مردم را همراه کنید. اعتصاب زوری نمی‌شود. انقلاب اجباری هیچ‌جا رخ نمی‌دهد. مردم نیز با رشد دروغ آگاه نمی‌شوند. آگاهی با توسعه جهل اتفاق نمی‌افتد.

باید مردم را اقناع و ترغیب کرد. برای این نیز ۲کار باید همزمان اتفاق بیفتد؛ هم ادبار از این حکومت و هم امید به حکومت بعدی؛ یعنی خشم را باید با امید تبدیل به جنبش اجتماعی کرد، وگرنه می‌شود همین که هست. چرا رسانه‌های دشمن تنها روی خشم تمرکز کردند؟ چون می‌دانند مردم با حکومتی کمتر از جمهوری اسلامی همراهی نمی‌کنند. آنها هم دست‌شان خالی است. با پهلوی کوچک، رجوی، اسماعیلیون، مسیح، کریمی، سیما ثابت و زاغری مگر می‌شود آینده ساخت؟ لذا هدف‌شان عبور از ایران است؛ نه فقط جمهوری اسلامی. هدف‌شان تجزیه و سوریه‌سازی‌ و ناامن‌سازی‌ و... است؛ برای همین است ناتو را دعوت به عملیات نظامی در ایران می‌کنند.

به این پیشنهاد صادقانه فکر کنید. البته این را هم صادقانه بنویسم که مسیر بسیار سختی پیش‌رو دارید؛ چون کسی که باسواد است دیگر بی‌سواد نمی‌شود، آن‌که حرمت گرفت، دیگر ذلیل نمی‌شود، کسی که مزه غرور را چشید، دیگر حاضر به بردگی نمی‌شود و... . با این حال مسیر انقلاب همین است و لاغیر.