به گزارش مشرق، ۳۰ مرداد سال ۹۹، مأموران ضربت سرکلانتری چهارم پایتخت به راننده پرایدی مشکوک شده و دستور ایست دادند اما راننده اقدام به فرار کرد. بدین ترتیب تعقیب و گریز آغاز شد و پس از طی مسافتی، راننده با ترافیک پشت چراغ قرمز مواجه شد بنابراین دنده‌عقب گرفت تا راه گریزی برای خود پیدا کند اما موتورسیکلتی را که مأموران سوار بر آن بودند، زیر گرفت. در این ماجرا یکی از مأموران شهید و همکار او مجروح و راننده نیز با کمک مردم دستگیر شد.

مرد جوان در تحقیقات اولیه گفت: روز قبل از حادثه من در یکی از شهرهای شمالی، سه نفر را به‌عنوان مسافر سوار کردم و به تهران آمدم. هوا تاریک شده بود که به تهران رسیدیم و از آنجایی که زمان زیادی در جاده بوده و خسته شده بودم، مقداری حشیش و شیشه مصرف کردم تا خواب از سرم بپرد و بتوانم به شمال برگردم اما مأموران به من مشکوک شدند و من هم ترسیدم و فرار کردم. من سابقه‌دار هستم و طعم حبس را چشیده‌ام به همین دلیل دلم نمی‌خواست دوباره به زندان بیفتم.

به‌دنبال اعتراف مرد جوان کیفرخواست او صادر شد و پرونده برای صدور حکم به دادگاه کیفری استان تهران ارجاع شد. قضات دادگاه کیفری باتوجه به اعترافات متهم، بازسازی صحنه قتل، شهادت شهود، درخواست اولیای دم برای قصاص و سایر مدارک موجود در پرونده حکم بر قصاص او صادر کردند.

با تأیید حکم قصاص مرد جوان، پرونده او برای اجرای حکم به دادسرای امور جنایی تهران ارجاع شد. سال گذشته زمان اجرای حکم تعیین شد و مرد جوان پای چوبه‌دار رفت اما به‌خاطر حاضر نشدن اولیای‌ دم شهید اجرای حکم به تعویق افتاد تا اینکه چند روز قبل، مرد جوان برای بار دوم پای چوبه دار رفت تا به مجازات اعمالش برسد اما با توجه به تلاش واحد صلح وسازش دادسرای امور جنایی تهران، درنهایت اولیای دم شرطی را برای بخشش قاتل فرزندشان اعلام کردند. خانواده شهید به احترام امام‌حسین(ع) و با این نیت که قصد دارند دیه پسرشان را صرف امور خیریه کنند، شرط آزادی قاتل فرزندشان را پرداخت دیه اعلام کردند.