به گزارش مشرق، مکرمی پور کارشناس مسائل بین الملل در کانال خود در ایتا مطلبی را با عنوان؛ شاخص های قدرت نرم منتشر کرد:

در بررسی شاخص‌های قدرت نرم از نگاه دیگر میتوان به ارکان قدرت نرم توجه کرد.

در این فرآیند، دست‌کم سه رکن اصلی و مهم برای آن قابل شناسایی است:

یک ـ باورها و ارزش‌ها

باورها عبارت‌اند از: «ایمان و اعتقادی که به وجه از واقعیت داریم و آن را حقیقتی آزموده‌شده و دانسته میپنداریم. افراد بر اساس باورهای خود، ترجیحاتشان را متناسب با ارزش‌های خویش، نظم و نظام میبخشند. امتیازهایی که از ارزش‌ها، هنجارها و الگوهای اجتماعی و از بسترهای ویژه تاریخی، اجتماعی، اقلیمی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی سرچشمه میگیرد، جوهره قدرت نرم را تشکیل میدهد».

دو ـ اعتماد

«اعتماد که جان‌مایه سرمایه اجتماعی است، یکی دیگر از ارکان قدرت را شکل می‌دهد. اعتماد اجتماعی بر انتظارات و تعهدات اکتسابی و تأییدشده به لحاظ اجتماعی دلالت دارد، که افراد منتسب به یکدیگر و در برابر سازمان‌ها و نهادهای مربوط به زندگی اجتماعی‌شان دارند. اعتماد، عملی دو طرفه است و اندیشمندان آن را به سه دسته تقسیم کرده‌اند: اول، اعتماد عمومی که به کلیت جامعه بازمی‌گردد. اعتماد عمومی، آمادگی بالقوه شهروندان برای همکاری با یکدیگر و نیز آمادگی آنها را برای وارد شدن در کوشش‌های مدنی نشان می‌دهد. دوم، اعتماد دانش‌پایه که می‌تواند در هر جامعه‌ای وجود داشته باشد و مبنای آن دانش است. سوم، اعتماد ویژه که به وجود اعتماد میان تعداد اندکی از افراد اشاره دارد».

سه ـ اعتبار

ضلع دیگر قدرت نرم، اعتبار است. اعتبار و پرستیژ، همواره مدنظر قدرت‌ها بوده‌ است. ازاین‌رو، اندیشمندان روابط بین‌الملل، آن را یک منبع مستقل قدرت برمی‌شمارند. البته اعتبار ناشی از عوامل گوناگونی، از جمله حسن انجام وظایف، کارآمدی و... است. نای در این خصوص می‌گوید: «اعتبار، یک منشأ تعیین‌کننده و یک رکن با اهمیت قدرت نرم شمرده می‌شود. از نظر وی، شهرت یا اعتبار، اهمیت بیشتری حتی در مقایسه با گذشته پیدا کرده است».

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.