به گزارش مشرق، «اشک، درد و خون» شاید بهترین توصیف از این روزهای غزه باشد. بچههایی که نه به خاطر درد جراحت و زخمی که بر تن دارند، اشک در چشمانشان حلقه زده است بلکه غم از دست دادن والدین و وطن، وجودشان را به آتش کشیده است.
این روزها، دل ما هم خون است و غمی تلخ وجودمان را در بر گرفته است. به تصاویر پخش شده از جنایات رژیم صهیونیستی خیره میشویم و اشک، پهنای صورتمان را در مینوردد. با خود میاندیشیم چقدر برخی انسانها میتوانند شیطان صفت باشند و ستمگری جزئی از وجودشان شده باشد.
دیگر طاقت نمیآوریم، بر میخیزیم و با مُشتهای گره کرده، حمایت خود را از مردم مظلوم فلسطین به ویژه کودک و نوجوانان نشان میدهیم؛ این کمترین کاری است که میتوانیم برای آنها انجام دهیم.
* جنایتکاران چگونه شبها میخوابند؟ آیا کابوس نمیبینند؟
آنقدر فریاد کشیده و شعارهایش بلند بوده است که صدایش گرفته است. میگوید: خشم من از ظالمان رژیم صهیونیستی است. از کسانی که خودشان را انسان میپندارند اما انسان نیستند و خوی حیوانی دارند.
وی ادامه میدهد: مگر میشود که انسانی بتواند جان کودکان و زنان بیدفاع را بگیرد. تفاوت انسان و حیوان در شعور و آگاهی است. کسانی که این جنایات را انجام میدهند، چه فکر میکنند؟ آیا شب میتوانند به راحتی بخوابند؟ آیا کابوس نمیبینند.
* آزادی نزدیک است
یکی دیگر از نوجوانان اظهار میکند: امروز به راهپیمایی آمدیم تا بگوییم با نوجوانان و کودکان فلسطینی همدرد هستیم. درد آنها درد کمی نیست اما میگوییم مقاوم باشید.
وی میافزاید: سالهاست که به مردم فلسطین ظلم شده است اما قرار نیست ظلم پابرجا بماند و بالاخره از بین می رود. پس قوی باشید که آزادی نزدیک است.
* ظلم هیچوقت پایدار نیست
نوجوان دیگری میگوید: امروز در راهپیمایی شرکت کردیم که بگوییم مردم فلسطین تنها نیست و ما همه پشت آنها هستیم. از سوی دیگر اسرائیل تا ابد نمیتواند به این کارهایش ادامه دهد و یک روز همه مردم دنیا بیدار میشوند.
وی ادامه میدهد: میخواهم به همسن و سالان خودم در فلسطین بگویم ادامه دهید که پیروزی نزدیک است.
یکی دیگر از نوجوانان که مشغول توزیع پلاکاردهای «مرگ بر اسرائیل» با دستخط خودش هست، میگوید: این همه جمعیت نشان میدهد که مردم فلسطین، مظلومانه تحت ستم هستند و مردم، این را میدانند و پشتیبان آنها هستند.
وی اضافه میکند: ظلم هیچوقت پایدار نیست و حق پیروز می شود. بودیم، هستیم، خواهیم ماند تا پیروزی تا پای جان.