به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: این روزنامه نوشت: مرکز آمار ایران، اطلاعات مرتبط با میزان تولید ناخالص داخلی در تابستان امسال را منتشر کرده که حاوی نکات جالبی است. گزارش این مرکز حاکی از این است که بخش بزرگی از رشد اقتصادی تابستان امسال متکی به فروش «نفت» و البته بخش «خدمات» بوده. در عین حال، دو بخش کشاورزی و صنعت شرایط سختی را در تابستان امسال تجربه کرده‌اند. در تابستان امسال تنها رشد اقتصادی بخش «نفت و گاز» نسبت به فصل بهار بالاتر بوده است. نرخ رشد اقتصادی بخش نفت و گاز بالاترین رشد اقتصادی میان سایر اجزای اقتصاد ایران در دومین فصل سال جاری به شمار می‌رود. به طوری که مسئول ۳.۴ واحد از رشد ۷.۱ درصدی است. خدمات هم که ۵۴ درصد اقتصاد ایران را تشکیل می‌دهد، با ۷.۵ درصد رشد باعث ۴ واحد درصد رشد در کل اقتصاد ایران شده است.
اعتماد می‌افزاید: مصرف خانوارها دربرگیرنده هزینه خانوار بابت خوراکی و نوشیدنی‌ها، پوشاک و کفش، مسکن، بهداشت، حمل‌ونقل و ارتباطات، تفریح و فرهنگ، هتل و رستوران و... می‌شود. این شاخص در شش ماهه اول امسال ۷.۵ درصد رشد کرده در حالی که در شش ماه اول سال گذشته ۹.۳ درصد رشد کرده بود. بنابراین تقریبا دو درصد پایین‌تر از نیمه اول سال گذشته شده است. این مسئله می‌تواند گویای تهدید سطح رفاه خانوارها باشد که پس از حذف ارز ترجیحی در اردیبهشت ماه امسال و اثر شدید آن بر قدرت خرید خانوارهای ایرانی این‌گونه خود را نشان داده است.
این روزنامه همچنین نوشت: چرا رشد اقتصادی در تابستان امسال کیفیت ندارد؟ چون متکی به نفت و فروش آن به مشتریان چینی و با تخفیف‌های بالا بوده، چون عددهای رشد در بخش صنعت بسیار پایین است. رشد بخش کشاورزی در تابستان امسال که فصل برداشت محصول است، منفی ۳.۲ درصد بوده است. رشد گروه صنایع شامل صنعت، تامین آب، برق، گاز و ساختمان منفی ۰.۵ درصد بوده. اما مثلا بخش واسطه‌گری خدمات مالی که عمدتا بانک‌ها و کارگزاری‌ها و مؤسسات مالی در آن مشغولند نزدیک به ۱۷ درصد رشد کرده است.
درباره تحلیل روزنامه اعتماد، چند نکته شایان یادآوری است. نخست این که گردانندگان روزنانه مذکور در هشت سال دولت روحانی و مجیزگویی مطلق آن دولت، نه یادشان بود رشد اقتصادی را به «با کیفیت» و «بی‌کیفیت» تقسیم کنند و نه حتی دلیلی می‌دیده‌اند که اعتراف کنند معدل رشد اقتصادی آن هشت سال ۶ دهم درصد (نزدیک به صفر بوده) است!
ثانیا در دولت قبل هم فروش نفت در محاسبه رشد اقتصادی لحاظ می‌شد و با این وجود آن رکورد عجیب و غریب «۶ دهم درصد» را بر جا گذاشتند علت روشن این است که اقتصاد را کاملا با برجام قفل کردند و پس از سرخوشی دروغین برجامی، به جایی رساندند که کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیارد تومانی و بدهکاری ۱۵۰۰ هزار میلیارد تومانی را به ارث گذاشتند.
ثالثا دادن تخفیف برای فروش نفت هم سنت دولت آقای روحانی است و با این وجود چنان خام فریب‌های دولت آمریکا شدند که ناگهان خود را در حصار تحریم‌های دو برابر شده یافتند و رئیس سازمان برنامه و بودجه وقت اعلام کرد حتی یک قطره نفت هم نمی‌توانیم بفروشیم.
نکات بسیاری که فقط چند نمونه از آن عنوان شد، نشان می‌دهد که عملکرد دولت فعلی را باید با عملکرد بشدت منفی و مخرب دولت قبلی مقایسه کرد و فهمید که روند اقتصادی کشور با همه دست‌اندازها و موانع به ارث رسیده از دولت برجام و دیگر هیچ، رو به رشد
و مثبت است. در عین حال باید توجه داشت که میراث تورمی بی‌سابقه، مانع از شتاب رشد اقتصادر در بخش‌های مختلف است اما در این‌باره هم امثال روزنامه اعتماد به جای ادا و اطوار طلبکاری، باید برای میراث تورمی ۶۰ درصدی و هشت برابر کردن نقدینگی و رکوردهای کسری تورم‌ساز شرمنده باشند. مخاطبان پیگیر می‌دانند که بهنگام حراج ده‌ها میلیارد دلار ذخائر ارزی توسط دولت قبل به قیمت ۴۲۰۰ تومان، محافلی مانند روزنامه اعتماد در حال تصویرسازی مثبت برای جهانگیری و روحانی (متهمان ماجرا) بودند و حال آن که همان ریخت و پاش‌ها و تولید کسری و تورم، ریل‌گذاری رشد اقتصادی منفی و کمبود منابع برای سرمایه‌گذاری و رشد و رونق اقتصادی بود. محافلی مانند روزنامه اعتماد، حکایت همان قاتلی را دارند که بیش از خانواده مقتول و قربانی، شیون و زاری می‌کنند!
