به گزارش مشرق، جمهوری آذربایجان و ارمنستان امروز چهارشنبه در گامی در راستای عادی سازی روابط فیمابین، اسیران جنگی را در مرز مشترک میان دو کشور مبادله کردند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، این مبادله شامل آزادی ۳۲ ارمنستانی از سوی جمهوری آذربایجان بود که عمدتاً در اواخر سال ۲۰۲۰ اسیر شده بودند. در مقابل، ارمنستان دو سرباز متعلق به جمهوری آذربایجان که از آوریل ۲۰۲۳ اسیر ایروان بودند را تحویل داد.
خبرگزاری تاس اوایل روز چهارشنبه گزارش داد که ارمنستان و جمهوری آذربایجان همچنین در مورد خروج نیروها از مرز مشترک خود گفتگو میکنند، هرچند که هنوز تصمیمی در این خصوص اتخاذ نشده است.
گفتنی است که ارتش جمهوری آذربایجان در سپتامبر سال جاری میلادی عملیاتی را در منطقه قره باغ آغاز کرد و پس از آن نیروهای این منطقه تسلیم شدند.
اگرچه دو کشور از آن زمان تا کنون چند بار اعلام کرده اند که برای امضای توافق صلح آمادگی دارند؛ اما در این باره پیشرفت زیادی حاصل نشده است. حتی نشست اخیر نمایندگان دو کشور پیرامون تعیین حدود مرزی تا کنون به موفقیت چشمگیری نرسیده است.
نظر شما
نظرات
- انتشار یافته: 4
- در انتظار بررسی: 0
- غیر قابل انتشار: 8
-
نام زیبای ایران یک کلمه آذری است از کتاب آذری ها یعنی اوستا آمده است. اولین انسان آذری باستانی یعنی اولین حاکم ماننا نامش «ایران-زو» است. ایران همان آذربایجان بزرگ است. زنده باد ایران قوی، زنده باد برادری مقدسِ ایران
-
بسیار جالب منبع تان لطفا
-
طبق کتیبه های آشوریان که متحد مانناییان مستقر در آذربایجان غربی و کردستان به مرکزیت ایزتسیو (سقز) بودند، نخستین حکمران مانناییان ایرانزو نام داشت. از ماننایان به گفته آشوریان یا ماناییان به گفته دشمن سرسخت آنها یعنی اوراراتویی ها، هیچ سنگ نبشته ای از خود آنها بر جای نمانده است و هر چه در مورد زبان و فرهنگ آنها هست حدس و گمان هایی بر پایه نوشته های آشوری و اوراراتویی است. ولی از نظر شکل و قیافه مانناییان، با نگاه به سفال ها و جام های زرین و فلزی که از آن ها در کردستان و نقاط دیگر پیدا شده است، به خوبی مشخص است که همچون کردهای سردشت و پیرانشهر، گرجی ها و ارمنیان سپیدپوست بودند و چشم و ابروی درشت و بینی کشیده داشتند و هیچ شباهتی به چهره پهن و زشت، چشمان ریز و شکاف پلکی تنگ و باریک و گونه های برجسته مغولان زردپوست سبزه رو نداشتند.
-
-
سلجوقیان زردپوست و بیابانگرد یهودی پس از آمدن به ایران، خود تسلیم عظمت فرهنگ و تمدن باستانی ایران زمین شدند و زبان فارسی را که ریشه ای پهلوی دارد ولی تحت تاثیر زبان ترکی تغییرات زیادی کرده است، به عنوان زبان میانجی گسترش دادند.تمام گویش های محلی، بومی و قومی ایران بزرگ، بازمانده زبان پهلوی اشکانی یا ساسانی هستند: مثل کردی، لری، بلوچی، پشتون، مازنی، گیلانی، بختیاری، سمنانی، شوشتری، تات، تالشی، طالقانی (البرزی) و یزدی. ابن گویش های پهلوی فقط و فقط توسط زبان فارسی رسمی که نتیجه ترکیب زبان های پهلوی و ترکی است می توانند با هم ارتباط برقرار کنند که از این نظر بایستی از غزنویان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان مسلمان شده، ایرانی شده و متمدن شده، بابت گسترش زبان ارتباطی فارسی حتی در دربار عثمانی متشکر بود.