به گزارش مشرق، علی رضا کمیلی، عضو اتحادیه بین المللی امت واحده در کانال خود در تلگرام نوشت:

یاسر عرفات موسس اولین حرکت بزرگ و فراگیر مسلحانه فلسطینی چنین می گوید:

در سال ۱۹۵۴ دانشجوی دانشگاه قاهره بودم که یک روز یک سید ایرانی آمد و برخلاف بقیه سخنرانان که یک ربع حرف می زدند بیش از چهل دقیقه خیلی انقلابی حرف زد و همه را میخکوب کرد.

جلو رفتم و خودم را معرفی کردم. گفتم فلسطینی و فرزند حیفا هستم. پرسید اینجا چه می‌کنی؟‌ گفتم دانشجوی راه و ساختمان هستم! تشری زد و گفت:

راههای تو را صهیونیست ها گرفته اند و تو راه می‌خوانی؟ تو پسر علی هستی، اما ملتت در اسارت به سر می‌برد. تو سید حسنی هستی. تو باید دین جدت را یاری دهی. تو باید ملت فلسطین را از چنگال اسرائیل نجات دهی، آن‌ وقت اینجا نشسته‌ای درس می‌خوانی که چه؟»

عرفات گفت: تمام موهای بدنم سیخ سده بود. آن شب تمام جزواتم را پاره کردم و تفنگ به دوش چریک شدم.

این سید همان است که رهبری انقلاب هم گفته اند: من مقوله‏های سیاسی را کاملًا می‏شناختم و دیده بودم؛ لیکن به مبارزه سیاسی به معنای حقیقی، از زمان آمدن مرحوم نوّاب علاقه‏مند شدم....از بس این آدم، پُرشور و بااخلاص، پر از صدق و صفا و ضمناً شجاع و صریح و گویا بود.

حال چرا اینطور بود؟

نفس نواب گرم و موثر بود چون خودش به آن حرفها عمل کرده بود و باور داشت. لقلقه زبان نبود. برای آن هزینه داده بود و سختی هایش را به جان خریده بود.

روح او شاد. واقعا جا ندارد حوزه های علمیه این روز را با عنوان «طلبه انقلابی» تکریم کنند ؟!

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.