تذکر رهبر معظم انقلاب از چهار زاویه قابل بررسی است؛

۱: این تذکر یک آزمون بزرگ برای کسانی است که مدعی ولایت‌پذیری هستند. این افراد البته در فقره‌های قبلی میزان ولایت‌پذیری خود را در ایستادن مقابل دفتر رهبری نشان داده بودند و حتی از تمجید مقام معظم رهبری از مجلس انقلابی هم عبور کردند و آن را انشایی خواندند تا نگاه گزینشی و تمسکی خود به فرمایشات رهبری را نشان دهند. گرچه پس از تذکر رهبری همچنان خبری از پشیمانی این افراد نیست؛ اما تردیدی نیست که تمکین نکردن به فرمایش رهبری موجب خروج کامل آنها از جریان انقلاب خواهد شد و آنها را به مسیری می‌برد که مراد قدیمی‌شان احمدی‌نژاد رفت.

مقطع فعلی از جهات فراوانی شبیه حکم حکومتی رهبری درباره وزیر وقت اطلاعات آقای مصلحی است. سکوت و انفعال یا پیشروی این افراد یا جریان‌ها هم تا حدود زیادی شبیه خانه‌نشینی یازده روزه احمدی‌نژاد و عبور از گفتمان و مسیر ولایت است. تا احمدی‌نژادهایی دیگر پدید نیامده‌اند و تا دیر نشده این افراد به دامن گفتمان انقلاب بازگردند. افرادی که سابقه عبور از سیره سیاسی حاج قاسم را دارند، تقریبا فاصله‌ای تا خروج از گفتمان رهبری و انقلاب ندارند؛ اگر خروج نکرده باشند.

بررسی سوابق ستیزه‌گران

۲: یک سوال مهم که این گروه‌های ستیزه‌گر باید به آن پاسخ دهند این است که رهبری چرا و به چه منظور چند روز پس از انتخابات مجلس به این صراحت تذکر می‌دهند؟ واقعا در فضای سیاسی جز پرده‌دری و تخریب این افراد کدام صدا، سخن و حرفی می‌تواند مصداق تذکر رهبری باشد؟ مرور فیلم‌ها، توئیت‌ها و سخنرانی‌های این افراد به‌وضوح روشن می‌کند که مصداق تذکر رهبری چه کسانی هستند.

۳: یک سوال بسیار مهم این است که از میان مدعیان انقلابی کدام طیف یا گروه در بیان نسبت خود با گفتار انقلاب و امام و رهبری صادق‌تر است؟ گروهی که هنوز وارد مجلس نشده از رهبری تذکر دریافت می‌کند یا طیفی که مدال مجلس انقلابی را از ایشان دریافت کرده است. طیفی که هنوز دل در گروی احمدی‌نژاد دارد و جسارت مرزبندی با او را ندارد یا گروهی که در نقد رفتار و گفتار احمدی‌نژاد اندکی مسامحه نکرده است؟ گروهی که به‌خاطر نیات سیاسی از حمله به دفتر رهبری و بالا بردن پلاکارد ابایی ندارد و با تئوری «دو لب مبارک» احمدی‌نژاد به دنبال هزینه درست کردن برای رهبری است یا گروهی که بدون خرج کردن از رهبر معظم انقلاب، سیاست‌های ایشان را در اداره کشور پیش می‌برد؟ گروهی که با بددهنی و دوقطبی‌سازی کاذب، کام ملت را تلخ و امیدهای مردم برای مجلس دوازدهم را نابود می‌کند یا گروهی که بدون توجه به حاشیه‌ها، به دنبال حل مشکلات کشور است و به دلیل پرکاری و تسلط به مسائل کشور مورد تمجید رهبری قرار می‌گیرد؟

اکنون باید به این سوال پاسخ داد که کدام گروه به گفتار و رفتار رهبری نزدیک هستند؟ گروهی که با وجود عتاب رهبر معظم انقلاب مبنی بر بداخلاقی نکردن و تخریب نکردن بدون اینکه به روی خود بیاورد به مسیر اشتباه خود ادامه می‌دهد یا گروهی که با عبور از حاشیه‌ها و تخریب‌ها، مشغول انجام وظایف خود برای حل مشکلات کشور می‌شود؟ کدام گروه به گفتمان رهبری نزدیک‌تر هستند؟ پاسخ آسان است.

پشت پرده‌ها مشخص است

۴: یک نکته مهم دیگر پشت پرده جریان‌هایی است که برای عبور از گفتار رهبری به اندازه کافی اعتمادبه‌نفس پیدا کرده‌اند. این گروه‌ها گرچه در ظاهر ژست بی‌طرفی و سکوت گرفته‌اند؛ اما کردار و رفتار آنها کاملا هویدا و انگیزه‌های آنها در دسترس آگاهان سیاسی است. این افراد بدانند که علاوه بر اینکه در این دنیا به اهداف خود نخواهند رسید، در آن دنیا هم باید پاسخگوی امام و شهدا باشند که چرا از منابع عمومی و قدرتی که انقلاب به آنها اعطا کرده در جهت تخریب انقلابیون استفاده کردند و به جای حل مشکلات جامعه به امور حاشیه‌ای مشغول شدند. برخی چهره‌های سیاسی هم بدانند که تنها بازیگر کوتاه‌مدتی برای کارگردان‌های سیاسی هستند که به چشم ابزار به آنها می‌نگرند، ولی با این وجود در کم‌کاری آنها به نفع مردم حتما شریک هستند.