به گزارش مشرق، احمدحسین شریفی، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم در مطلبی با عنوان رئیس جمهور و سعه صدر در کانال خود در ایتا نوشت:

یکی از مهم‌ترین ابزارهای ریاست، «سعه صدر» است. به تعبیر #امیرمؤمنان علیه السلام: آلَةُ الرِّیَاسَةِ سَعَةُ الصَّدْر.

به هر میزان که دایره مسؤولیت و اختیارات یک مدیر بیشتر باشد به همان میزان به چنین خصلتی نیازمندتر است. به هر حال مسؤولان در معرض نقدها و انتقادها و مخالفت‌های فراوانی قرار دارند. همه حرکات و سکنات آنان و اطرافیان و نزدیکانشان زیر ذره‌بین افکار عمومی است. مهم‌ترین دغدغه مخالفان او برجسته‌سازی نقطه‌ضعف‌های او و اطرافیانش و حاشیه‌سازی برای او، حتی از امور بعضاً بی‌اهمیت، است.

اما در همه این امور رئیس جمهور باید سعه صدر داشته باشد و همواره با روی گشاده با ناقدان و مخالفان و حتی توهین‌کنندگان برخورد کند. نقدهای درست را فروتنانه پذیرا باشد؛ به نقدهای نادرست پاسخ دهد و از اتهامات و افتراهای حاشیه‌ساز کریمانه عبور کند.

این ویژگی را به شکلی اعجاب‌انگیز در شهید رئیسی عزیز دیدیم. او نه تنها در مواجهه با مطالبات متراکم مردم با رویی گشاده و سینه‌ای فراخ برخورد می‌کرد؛ بلکه حتی در برابر مخالفان و اتهام‌زنندگان به خود نیز پیامبرگونه گذشت می‌کرد.

او از هیچ خبرنگار و منتقدی شکایت نکرد. او حتی از هیچ توهین‌کننده و اتهام زننده‌ای هم شکایت نکرد! وقتی یکی از رقبای او در برنامه‌ای زنده در پیش چشم میلیون‌ها ایرانی، به ناروا و دروغ، او را متهم به بی‌سوادی کرد (در حالی که جزء باسوادترین رؤسای جمهوری تاریخ ایران بود)، با آرامشی مثال‌زدنی واکنش او این بود که: «خسته نشده‌اید از این همه اهانت؟! اگر با اهانت به من مشکل مردم حل می‌شود، باشه اهانت کنید.» حقیقتاً او روحی بزرگ و کریمانه داشت.