زنده باد شیخ احسنت

طیب الله انفسکم

اَللّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍوَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلیٰ ذالِکَ: خدایا اوّل ستمگری که به حقِ محمّدوآلش ستم نمود و آخرین پیروش را لعنت کن! اَللّهُمَّ الْعَنْ الْعِصابَةَ اللَّتي جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَ شایَعَتْ وَ بایَعَتْ وَ تابَعَتْ عَلیٰ قَتْلِهِ: خدایا گروهی که حسین ع را پیکار کرد و بر کشتنش همرهی و پیمان و پیروی نمود، لعنت کن! اَللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمیعاً [مِئَةَ مَرَّةٍ]: خدایا همۀ آنان را لعنت کن [صدبار]. اَلسَّلامُ عَلَيْکَ يا أَبا عَبْدِاللهِ: درود بر تو اى پدر عبداللّه. وَ عَلَی الْأَرْواحِ اللَّتي حَلَّتْ بِفِناٮٕکَ و بر جان‌هایی که به درگهت فرود آمدند و در کنارت آرمیدند. عَلَيْكُم مِنّي سَلامُ اللهِ أَبَدًا مّا بَقيٓتُ وَ بَقِيَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ: بر شما از من درود خدا باد! همیشه تا هستم و شب و روز هست. وَ لا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّي لِزِيارَتِکُمْ: و خدا اینبار را آخرین زیارتم از شما قرار ندهد. اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ عَلِيِّ ابْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ أَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلىٰ أَصْحابِ الْحُسَيْنِ [مِئَةَ مَرَّةٍ]: درود بر حسین و علی پسر حسین و فرزندان حسین و همرهان حسین [صدبار].

خیر ببینی شیخ

صلَّی اللهُ عَلَیکَ یَا اَبَاعَبدِاللهِ وَ عَلیَ الْمُسْتَشْهِدِینَ بَینَ یَدَیکَ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهْ

اینهمه سال اهل سنت را دشمن اهل بیت معرفی کردند خدا ازشون نگذره انگلهای وحدت شکن تفرقه انداختند ومسلمانان رابه کشتن دادند.

قالَ [اللهُ عَزَّوَجَلَّ] يا إبْراهيمُ فَإنَّ طائِفَةً تَزْعُمُ أَنَّها مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ سَتَقْتُلُ الْحُسَيْنَ ابْنَهُ مِنْ بَعْدِهِ ظُلْماً وَ عُدْواناً كَما يُذْبَحُ الْكَبْشُ وَ يَسْتَوْجِبونَ بِذالِکَ سَخَطي ...» ﴿الخصال ج١ ص٥٨﴾. حدیث قدسی: ... خدای والا فرمود ای إبراهیم گروهی که ادّعا میکنند از پیروان محمد ص اند، پس از او پسرش حسین را با ستم و دشمنی خواهند کشت چنانکه گوسفند سربریده شود و ازیرا بایستۀ خشمم خواهند شد.

شعر منسوب به خواجه نصیرالدّین طوسی [با تصحیح]: لَوْ أَنَّ عَبْدًا أَتیٰ بِالصّالِحاتِ غَدًا = اگر بنده‌ای فردا همۀ نیکی‌ها را بیاورد وَ وَدَّ كُلَّ نَبِیٍّ مُّرْسَلٍ وَّ وَلِیٍّ = و هر پیمبر فرستاده و ولیّش را دوست بدارد وَ صامَ فِي الدَّهْرِ صَوّامًا بَلا مَلَلٍ = و در همۀ عمْرش بی ‌ناراحتی روزه بگیرد وَ قامَ فِي اللَّیْلِ قَوّامًا بَلا کَسَلٍ = و بدون سستی شب‌زنده‌داری کند وَ حَجَّ الْأَعْوامَ مِنْ فَرْضٍ وَ مِنْ نَفَلٍ = و هر ساله حجّ و عُمره بجا آورد وَ طافَ ما طافَ حافٍ غَيْرَ مُنْتَعَلٍ = و طواف‌هاش پاپتی و بی‌کفش باشد وَ طارَ فِي الْجَوِّ لا يَرقیٰ عَلیٰ جَبَلٍ = و در هوا بپرد بی آنکه از کوهی بالا روَد وَ غاصَ فِي الْبَحْرِ مَأْمونًا مِنَ الْبَلَلِ = و به دریا فرو رفته، تر نشود يَكْسُو الْيَتامیٰ مِنَ الدّيباجِ كُلُّهُمُ = یتیم‌ها را همگی از دیباج بپوشاند وَ يُطْعِمُ الْجائِعينَ الْبُرَّ بِالْعَسَلِ = و گشنگان را نان گندم و عسل بخوراند وَ عاشَ فِي النّاسِ آلافًا مُؤَلَّفَةً = و در میان مردم هزاران سال زندگی کند خُلْوًا مِنَ الذَّنْبِ مَعْصومًا مِنَ الزَّلَلِ = تهی از گناه و پاک از لغزش باشد ما كانَ ذالِکَ يَوْمَ الْحَشْرِ يَنْفَعُهُ = اینها روز رستاخیز او را سودی نبخشد إلّا بِحُبِّ أَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَلِیٍّ = مگر به دوستی میر باورمندان: علي [باشد]. و السلام