به گزارش مشرق، آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل روز پنجشنبه به وقت محلی در جمع خبرنگاران افزود: زمین برای همه و در همه جا داغ تر و خطرناک تر می شود. میلیاردها نفر با یک اپیدمی گرمای شدید روبرو هستند که به طور فزاینده ای مرگبار می شوند.

او اضافه کرد: امواج گرما، با دمای بالای ۵۰ درجه برای همه خطرناک است. امسال، شاهد موج گرمای مرگباری بودیم که منطقه ساحل آمریکا را درنوردید و موجب افزایش شدید بستری شدن افراد در بیمارستان و مرگ و میر شد و رکوردهای دمایی در سراسر آمریکا شکسته شد.

دبیرکل سازمان ملل ادامه داد: طبق گزارش ها، این موج گرما ۱۲۰ میلیون نفر را در آمریکا درگیر کرده است. همچنین شرایط سوزان باعث کشته شدن یک هزار ۳۰۰ زائر در مراسم حج شده است. این گرما موجب تعطیل شدن جاذبه های توریستی در شهرهای توریستی اروپا شده و مدارس در سراسر آسیا و آفریقا بسته شده و این شرایط بیش از ۸۰ میلیون کودک را تحت تأثیر قرار داد.

گوترش گفت: گرمای شدید به طور فزاینده ای اقتصادها را نابود می کند، نابرابری ها را افزایش می دهد و اقتصاد را تضعیف می کند اهداف توسعه پایدار را عقب می راند. تخمین زده می‌شود که گرما سالانه نیم میلیون انسان را می‌کشد، یعنی حدود ۳۰ برابر بیشتر از آن طوفان های استوایی تلفات می گیرند. ما می دانیم که چه چیزی باعث این شرایط شده و آن هم تغییرات آب و هوایی ناشی از سوخت فسیلی و ساخته بشر است.

دبیرکل سازمان ملل ادامه داد: مرگ و میر ناشی از گرما برای افراد بالای ۶۵ سال حدود ۸۵ درصد افزایش یافته است. یونیسف به ما می گوید که تقریباً ۲۵ درصد از همه کودکان امروزی در معرض امواج گرمای مکرر قرار دارند. تا سال ۲۰۵۰، این میزان می تواند تقریباً به ۱۰۰ درصد افزایش یابد و تعداد فقرای شهری که در گرمای شدید زندگی می کنند می تواند ۷۰۰ درصد افزایش یابد.

او تاکید کرد: گرمای شدید نابرابری را تشدید می کند، ناامنی غذایی را افزایش می دهد و مردم را بیشتر به سمت فقر سوق می دهد. برای مقابله با همه این علائم، باید با بیماری مبارزه کنیم. بیماری جنون آمیزی که در حال سوزاندن تنها خانه ماست.این بیماری اعتیاد به سوخت های فسیلی است.این بیماری عدم اقدام در زمینه آب و هوایی است.

دبیر کل سازمان ملل تصریح کرد: رهبران سراسر کشورها باید بیدار شوند و قدم بردارند. این بدان معناست که دولت ها به ویژه کشورهای گروه ۲۰، بخش خصوصی، شهرها و مناطق باید در این زمینه اقدام کنند. آنها باید طوری رفتار کنند که انگار آینده ما به این اقدامات بستگی دارد زیرا اینطور است.همه کشورها باید تا سال آینده کمک های تعیین شده ملی یا آب و هوای ملی را ارائه دهند. تا با برنامه های ملی به سمت محدود کردن افزایش دمای جهانی به ۱.۵ درجه سانتیگراد پیش برویم.