به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، مولکولی موسوم به TSLP که توسط پوست آسیب‌دیده تولید می‌شود، سیستم ایمنی بدن را فعال می‌کند.

به نظر می‌رسد سطوح پایین همیشگی TSLP سیستم ایمنی را نسبت به آن چه یک محیط بی‌ضرر است فوق حساس می‌کند و منجر به ایجاد بثورات پوستی در آلرژی‌ها و آسم می‌شود؛ اما سطوح فوق العاده بالای این مولکول، سیستم ایمنی را تعلیم می‌دهد که سلول‌های سرطان پوست را شناسایی کنند و آن‌ها را تا مرحله برطرف کردن مورد هدف قرار دهند.

به گفته دانشمندان حاضر در این تحقیق، آزمایشات نشان می‌دهند که شیوه‌ ای برای این مولکول طبیعی وجود دارد که به سلول‌های ایمنی کمک می‌کند، تومورها را حداقل در ناحیه پوست شناسایی و از آن‌ها امتناع کنند.

نتایج این مطالعه شگفت‌آور است زیرا عمده مطالعات پیشین نشان می‌دهند که التهاب آلرژیک و آزاد شدن TSLP خطر پیشرفت تومور را افزایش و نه کاهش می‌دهد. این تناقض از میزان تولید این مولکول ناشی می‌شود.

در آزمایش‌های انجام شده، موش‌هایی که در مقابل رشد تومور پوست از خود مقاومت نشان دادند، دارای سطوح خونی TSLP بودند که هزار برابر بالاتر از حد نرمال بودند و این میزان در پوست می‌تواند حتی بالاتر نیز باشد.

این مطالعه شش سال پیش آغاز شد و در آن هنگام کوپان و شادمهر دمهری که در آن زمان تازه فارغ‌التحصیل شده بود، نقایص موجود در موش‌هایی را که بدون وجود نوعی پروتئین سیگنال‌دهنده در پوست متولد شده بودند بررسی کردند. این پروتئین که Notch نام داشت، عنصری حیاتی در تشکیل بسیاری از بافت‌های بدن انسان از جمله پوست به شمار می‌آید.

کشف این محققان در آن زمان، TSLP تولید شده در پوست فاقد Notch را با آسم مرتبط می‌کرد.

دانشمندان حاضر در آن پروژه دریافتند که بسیاری از این حیوانات در مقابل سرطان پوست ایمن بودند، اما نتوانستند دلیل این امر را توضیح دهند.

به این دلیل که موش‌ها به دلایل ژنتیکی سطوح بالای TSLP مرتبط با Notch سیگنال‌دهنده غیرنرمال را بیان می‌کردند، کوپان، دمهری و همکارانشان این نکته را بررسی کردند که آیا TSLP هم به همان شکل از موش‌های نرمال هم در مقابل بیماری پوست محافظت می‌کند یا خیر.

آن‌ها دارویی موسوم به Calcipotriol را آزمایش کردند که برای درمان پسوریازیس تجویز می‌شود. این دارو یک "مقلد" ویتامین D به شمار می‌آید و موجب می‌شود که پوست TSLP تولید کند.

آن‌ها دریافتند که اعمال Calcipotriol به پوست نرمال موش‌های سالم آن‌ها را در مقابل پیشرفت تومورهای پوستی به هنگام قرار گرفتن در معرض عامل‌های ایجادکننده سرطان مقاوم می‌کند.

این محققان همچنین به این نکته پی بردند که تومورهای سرطان پوست در موش‌های نرمال به هنگام اعمال Calcipotriol کوچک می‌شوند.

به گفته دمهری، در حال حاضر گام بعدی کشف این نکته است که آیا چنین داروهای گرمسیری در درمان لزیون‌های پوستی ماقبل سرطان در انسان‌ها کارساز هستند یا خیر.

کوپان نیز معتقد است که تحقیقات بیشتری برای دستیابی به درک کاملی از نقش TSLP در جلوگیری از بروز سرطان پوست لازم است.

تحقیقات آتی همچنین نشان خواهند داد که آیا TSLP اثرات مشابهی بر انواع دیگر سرطان دارد یا خیر.