سرویس جهان مشرق - حمله اسشتهادی اخیر یک شهروند اردنی در گذرگاه الکرامه که در آن سه صهیونیست به هلاکت رسیدند، پیچیدگی روابط رژیم صهیونیستی و پادشاهی اردن از زمان آغاز جنگ غزه و شدت چالش هایی که ملک عبدالله دوم در عرصه داخلی با آن روبرو بود را شکل نشان می دهد.

بیش از پنجاه درصد از ساکنان این کشور که در حال حاضر حدود ۱۱ میلیون نفر است، فلسطینی الاصل و پناهندگانی هستند که در دو دهه اخیر از سوریه و عراق به اردن مهاجرت کرده اند. به اینها باید احساسات ضد اسرائیلی در عرصه داخلی را نیز اضافه کرد که از زمان شروع جنگ تشدید شده و در برگزاری تظاهرات بسیاری در پایتخت اردن، حتی برخی از آنها در مجاورت سفارت اسرائیل، تجلی یافته است. خوشحالی که در اردن پس از عملیات اسشتهادی الکرامه انجام شد، خصومت عمیق نسبت به اسرائیل در میان جریان های جامعه اردن را نشان میدهد.

اما مسئله دولت این کشور با مردم آن متفاوت است. اختلافات بین اردن و ایران در ماه‌های اخیر و پس از کمک اردن به اسرائیل برای مهار حمله موشکی و پهپادی ایران در عملیات وعده صادق، بیشتر شده است.

بی جهت نیست که ایمن الصفدی، وزیر امور خارجه اردن، حدود یک ماه پیش در تلاش برای فرونشاندن خشم تهران، به دلیل ترس از حمله مجدد ایران به رژیم صهیونیستی پس از ترور هنیه، در یک سفر غیر منتظره به ایران سفر کرد. همچنین دولت اردن مدعی است که ایران و محور مقاومت به طور سیستماتیک از واسطه‌های اردنی استفاده می کنند تا تسلیحات نظامی را برای کمک به فلسطینیان به منظور انجام عملیات های ضد اسرائیلی، به کرانه باختری منتقل کنند، مسئله ای تنش میان ایران و اردن بیش از پیش کرده است.

ملک عبدالله دوم از ۷ اکتبر تلاش کرده است تا بین محدودیت ها و فشارهای داخلی فزاینده و منافع دولت خود در مقابله با محور مقاومت و جریان های حامی فلسطین در این کشور مانور دهد. دولت اردن می ترسد که افزایش مقاومت و درگیری در کرانه باختری تأثیر مستقیمی بر ثبات آن داشته باشد. از این جهت، دولت این کشور در همکاری با رژیم صهیونیستی تلاش میکند تا مانع از ارسال کمک هایی محور مقاومت به مردم کرانه باختری به منظور مبارزه با رژیم صهیونیستی شود. همزمان با تلاش دولت اردن برای جلوگیری از رسیدن سلاح به مردم کرانه باختری، دولت این کشور با اقدامات نمایشی سعی میکند تا رضایت مردم اردن را جلب کرده و فضای داخلی را آرام نگه دارد، انتقادات تند ملکه اردن و وزیر امور خارجه این کشور علیه رژیم صهیونیستی در رسانه ها و ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه را میتوان در راستای سیاست مذکور دانست.

شای هارزوی، رئیس موسسه سیاست و استراتژی (IPS) در دانشگاه رایشمن رژیم صهیونیستی، صلح رژیم صهیونیستی با اردن را یک سرمایه استراتژیک و یک ستون مرکزی امنیت ملی برای رژیم صهیونیستی بیان میکند.

ذکر این نکته لازم است که در نگاه صهیونیست‌ها، اردن به عنوان یک کشور که در میان عراق و فلسطین اشغالی قرار دارد، به عنوان سپر امنیتی شرقی رژیم صهیونیستی عمل کند. همچنین به گفته تحلیلگران و کارشناسان غربی و صهیونیستی، قرار است دولت اردن نقش مهمی در طرح دولت آمریکا برای ایجاد ائتلاف بین اسرائیل و کشورهای عربی به رهبری آمریکا علیه ایران و محور مقاومت داشته باشد.

از اینجا میتوان نتیجه گرفت که بی‌ثباتی داخلی در اردن تبعات منفی بسیار گسترده‌ای بر رژیم صهیونیستی خواهد داشت و سران رژیم صهیونیستی بر این امر آگاه هستند. از این جهت است که علی رغم اظهارات و بعضا برخی از اقدامات ضد اسرائیلی دولت اردن (همانطور که گفته شد، بیشتر باهدف جلب رضایت داخلی)، رژیم صهیونیستی نه تنها فشار قابل توجهی به دولت اردن وارد نمیکند، بلکه به تلاش های خود برای تعمیق همکاری‌ها با دولت اردن ادامه میدهد.

نباید فراموش کرد که اردن جزو یکی از دولت‌های عربی حاضر در نشست نقب در سرزمین های اشغالی بود، نشستی که هدف اصلی آن، تلاش برای ایجاد یک ناتوی عبری - عربی با پشتیبانی ایالات متحده آمریکا به منظور فشار بر ایران و محور مقاومت در منطقه بود و اردن همچنان برای رژیم صهیونیستی و غرب به عنوان یک بازیگر مهم ضد ایرانی در منطقه محسوب میشود.