به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:

جای نگرانیست؛ چرا؟

رئیس جمهور محترم به درستی از وفاق گفت. هرچند اهمیت وفاق برای امروز نیست. همیشه وفاق اصل است. در گذشته هم وفاق ضرورت داشت. اینکه عده ای توجه نکردند و با بداخلاقی و بی انصافی بر دولت مستقر تاختند، بماند؛ چه دل ها از این نامروتی سوخت.

وفاق ضروری است. فرمود: "موفقیت دولت موفقیت همه ماست. " هر کس به خودش رجوع کند و ببیند اگر در دل چنین باوری ندارد باید نگران خودش باشد. باید چاره ای کند و تدبیری سازد.

اگر رئیس جمهور محترم از وفاق هم نمی گفت باید برای برقراری وفاق خون دل خورد و عرق ریخت. مگر بدون وفاق پیشرفت میسر است؟

وفاق چیست؟ وفاق تنازل است. یعنی بی آنکه کسی از اعتقاد و گرایش خود عدول کند برای هدف مشترک از موضعش تنازل کند. متن ساده است هرچند عمل بدان به سادگی متن نیست.

حال نگرانی برای چیست؟ اینکه عده ای به نام رئیس جمهور محترم، وفاق را نقاب سازند و اسم رمز عبور از وفاق. افرادی که در جریان فتنه ۸۸ و ۹۸ و اغتشاش ۱۴۰۱ سهم داشتند چطور ممکن است اهل وفاق شوند؟ چطور ممکن است شعار وفاق رئیس جمهور را پیش برند؟ چطور ممکن است دور آرمان رئیس جمهور حلقه شوند؟ یقین داریم دور از چشم آقای رئیس است.

خلاصه نگرانی برای وفاق؛ دلسوزی برای صداقت رئیس جمهور است.

از اینرو چند پیشنهاد به دولت محترم؛

یکم. برای وفاق خط قرمز قائل باشیم. اینکه وفاق تا کجاست؟ خط قرمز اصل انقلاب است ولاغیر. اما این مرز را مرزبان باشیم.

دوم. برای وفاق عزیمت قرار دهیم. اینکه قرار است با وفاق چه هدف مشترکی را رقم زنیم. مساله مشترک خودش وحدت ساز است.

سوم. برای وفاق پیش از دیگران هزینه دهیم. پیشرو باشیم. الگو شویم. دیگران ببینند که پرچم وفاق را اهلش بلند کردند.

چهارم. برای وفاق متعصب باشیم. از وفاق صیانت کنیم. رعایت وفاق خودش خط قرمز است. اجازه ندهیم اصل وفاق آسیب ببیند.

آنکه وفاق را شکسته است و به این نام شهره است نمی تواند وفاق ساز باشد و از وفاق بگوید. حرمت امام زاده را متولی باید نگه دارد. بر این نام و تحقق آن متعصب باشیم.

پنجم و دست آخر برای وفاق شاخص قرار دهیم. شاخص اثرگذاری وفاق زمانیست که رافت و همدلی و تعاون بین مردم بیش از گذشته احساس شود. وفاق حقیقی آنجاست؛ کف جامعه نه تصنعی در اتاق احزاب. ثمره وفاق را مردم باید بچشند و میان خود حس کنند. مردم صداقت را در این شعار ببینند، باور می کنند و جلوتر از بقیه خواهند بود.

خلاصه اینکه باید برای وفاق نگران بود و از آن خالصانه صیانت کرد.