اظهارات رفیعی اما چه بود؟ مشاور حقوقی سازمان صدا و سیما ادعا کرد که ایران در 4 سال گذشته حدود 50-60 بازی پخش کرده و مبلغ قرارداد برای پخش این مسابقات رقمی معادل 4 میلیون دلار بوده است؛ اما نماینده ای اف سی (WSG) برای بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی 2014 مبلغ 40 میلیون دلار را درخواست کرده است. پس از صحبت‌های ایران قرار شد تمام بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی به قیمت 10 میلیون دلار به صدا و سیمای ایران فروخته شود؛ این در حالی است که تنها 8 بازی از مجموع 43 بازی این مرحله از مسابقات متعلق به ایران است.
هر چند که در پایان، رفیعی مدعی شد به دلیل اینکه این پول باید از جیب مردم هزینه می‌شد، زیر بار حرف WSG نرفته و به دلیل منافع مردم ترجیح دادیم این پول را پرداخت نکنیم.
پس از پخش صحبت‌های رفیعی، WSG نسبت به این صحبت‌ها واکنش نشان داد و آن را تکذیب کرد. شیامالا ولاپان، سخنگوی این شرکت در پاسخ به اظهارات رفیعی گفت: اطلاعاتی که آقای رفیعی ارائه کرده، نادرست و گمراه‌کننده است. اولا که توافق پیشین ما برای پخش بازی‌هایی که زیر نظر AFC در بین سال‌های 2009تا 2012 برگزار می‌شد، 5/4 میلیون دلار بود و دوما اینکه مذاکرات ما با IRIB برای فروش حق پخش بازی‌های آسیایی در دوره جدید 11 میلیون دلار است، آن هم نه فقط برای بازی‌های مقدماتی جام جهانی 2014 بلکه برای تمام مسابقاتی که در سطح آسیا برگزار می‌شود؛ چه باشگاهی و چه ملی، که چیزی حدود 1300 مسابقه می‌شود.
ولاپان همچنین تأکید کرد که باید بر این نکته تاکید کنم که این تنها بخش کوچکی است از آنچه سایر کشورهای خاورمیانه برای به دست آوردن حق پخش همین تعداد مسابقه هزینه کرده‌اند.
در آستانه بازی با کره‌جنوبی بار دیگر صحبت از WSG و حق پخش تلویزیونی مسابقات به میان آمد وعلی‌اصغر پورمحمدی، مسئول هماهنگی ورزش سازمان صدا و سیما در این‌باره در گفت‌و‌گو با فارس اعلام کرد که فقط برای پخش بازی ایران و کره‌جنوبی با این شرکت به توافق رسیده‌اند و هنوز حق پخش تمام مسابقات خریداری نشده است.
مدیر پیشین شبکه سه سیما عنوان کرد: آنها زورگویی می‌کنند و برخی هم از داخل خط می‌دهند و می‌گویند ایران مجبور است بازی‌ها را پخش مستقیم کند. نرخی که آنها می‌خواهند واقعی نیست. بازی‌های مهمتر و حساس‌تر را با قیمتی به مراتب پایین‌تر از رقم پیشنهادی آنها خریده‌ایم.
پورمحمدی تصریح کرد: میزان حق پخش تلویزیونی فرمول خاصی دارد و بر اساس آن فرمول‌ها میزان حق پخش تعیین می‌شود. به عنوان مثال برای المپیک یا بازی‌های آسیایی فرمول محاسبه میزان حق پخش به این صورت است که جمعیت کشور، تعداد خانوار، تعداد دستگاه‌های موجود و درآمد سرانه آن کشور محاسبه و در نهایت یک قیمتی برای حق پخش تلویزیونی برای یک شبکه در نظر گرفته می‌شود زیرا دولت‌ها این مسابقات را نمی‌خرند بلکه شبکه‌های تلویزیونی که خصوصی هستند حق پخش را خریداری می‌کنند.
پورمحمدی تصریح کرد: با چانه زنی و مذاکره توانستیم قیمت 40 میلیون دلار را به 22 میلیون و سپس 16 و اکنون 11 میلیون دلار برسانیم و هم اکنون در حال مذاکره و چانه زنی هستیم و در تلاشیم حق پخش مسابقه ایران و ازبکستان را هم بخریم.
در این گزارش بر آن شدیم تا شرکت سنگاپوری WSG و سابقه و فعالیت‌های وی را معرفی کنیم. شرکت WSG چیست، مالکان آن چه کسانی هستند و چه ارتباطی بین این شرکت و محمد بن همام، رئیس معلق شده کنفدراسیون فوتبال آسیا و فسادهای مالی وی وجود دارد؟
WSG یا ورلد اسپورت گروپ شرکتی سنگاپوری است که حق پخش مسابقات را از ای اف سی خریداری کرده و آن را به کشورهای آسیایی می‌فروشد. مدیریت این شرکت برعهده سیموس او برین است و 3 شرکت «لاگاردر آن لیمیتد»، «دنتسو» و «ISE» (اینترنشنال اسپورت ایونتس) سه سهامدار بزرگ آن هستند.
پرداخت رشوه به محمد بن همام، رئیس عزل شده کنفدراسیون فوتبال آسیا برای خرید حق پخش تلویزیونی در زمان افشای فسادهای مالی مرد قطری سر و صدای زیادی ایجاد کرد.
ISE شرکتی با اصلیت عربستانی و یکی از سهامداران WSG است که در سال 2008 مبلغ 2 میلیون دلار را برای مصارف شخصی در اختیار بن همام، رئیس وقت AFC قرار داده است که البته بر اساس گزارش پلیس مالزی اسناد این پرداخت مفقود شده‌اند. کوان وی هونگ، مدیر مالی AFC گزارش این سرقت را در 31 جولای 2008 در اختیار پلیس قرار داد که در بازجویی‌های بعدی مشخص شد این اسناد در اختیار یک مرد چینی با نام تونی قرار گرفته که همسر آملیا گان، مدیر مالی کنفدراسیون فوتبال آسیا در زمان بن همام بوده است.
گان پس از تعلیق بن‌همام، از سمت خود در ای اف سی کنار کشید و سپس در اداره صدور مجوز برای باشگاه‌ها در لیگ ستارگان قطر که توسط یکی از اعضای خانواده سلطنتی به نام شیخ حمد بن خلیفه بن احمد الثانی اداره می‌شود، مشغول به کار شد.
PwC یا PriceWaterhouse Coopers که مسئولیت بازرسی اسناد داخلی ای اف‌سی را بر عهده دارد به این نتیجه رسید که علاوه بر پرداخت 2 میلیون دلار در سال 2008 به بن‌همام برای مصرف شخصی، مبلغی با رقم 12 میلیون دلار نیز توسط شرکت سرمایه‌گذاری و توسعه الباراکا به وی پرداخت شده است. PwC در گزارش خود اعلام کرده که معاملاتی با ارزش بالا میان این شرکت با WSG منعقد شده است.
PwC در گزارش خود اعلام می‌کند که «الباراکا» ممکن است توسط شرکت رادیو و تلویزیون عرب که مالک آن است، صاحب 20 درصد از سود معامله شده باشد. علاوه بر این، تحققیات نشان می‌دهد که محی‌الدین صالح کامل، دستیار رئیس کمیته اجرایی گروه «دالا الباراکا»، احتمالا از سال 2005 تا 2009 مدیر ISE بوده است. الباراکا بازوی مالی دالا الباراکا است که مالک آن صالح کامل، میلیاردر سعودی و پدر محی‌الدین است.
PwC همچنین در گزارش خود می‌افزاید: پس‌انداز چنین مبالغ بالایی برای مصارف شخصی در بانک کار غیرمعمولی است و ریسک پولشویی را بالا می‌برد و ممکن است ای اف سی به عنوان وسیله‌ای برای دریافت رشوه مورد استفاده قرار گرفته باشد.
از طرفی WSG از اظهار نظر درخصوص گزارش PwC امتناع کرد و در عوض به شکایت از جیمز دورسی، گزارشگری که به افشای فسادهای ای‌اف‌سی پرداخت روی آورد. استفانی مک‌مانوس، مشاور قانونی WSG در تاریخ 28 آگوست نامه‌ای به این خبرنگار ارسال کرد و گزارش PwC را بی‌ارزش دانست.
جیمز دورسی، مقاله نویس و کارشناس ورزشی؛ فارغ‌التحصیل از دانشکده مطالعات بین‌الملل راجارتنام سنگاپور با استناد به گزارش PwC و اطلاعات یک منبع نزدیک در ای اف سی پرده از رسوایی‌های مالی فیفا، ای‌اف‌سی و در رأس آن بن‌همام برداشت که منجر به شکایت WSG از وی به دادگاه شد.
پس از اینکه این گزارش منتشر شد، WSG از دادگاه عالی سنگاپور خواست تا از جیمز ام دورسی استعلام کند که فاش کند چگونه ممکن است به اسناد داخلی ای اف سی شامل اسناد بازرسی پرداخت 14 میلیون دلار به بن‌همام از سوی یکی از شرکت‌های سهامدار برای امضای قرارداد بحث‌برانگیز یک میلیارد دلاری دسترسی پیدا کرده باشد.
با این حال WSG هرگز صحت اطلاعات منتشره در گزارش دورسی را مورد تردید قرار نداد و تنها از وی خواست تا اعلام کند اطلاعات دقیق خود را از کجا به دست آورده است.
مک‌مانوس در نامه 28 آگوست خود به صورت ضمنی صحت اطلاعات منتشره در گزارش
دورسی را تأیید می‌کند و از وی می‌خواهد منبع خود را که بایستی اطلاعات
دقیق از موضوع داشته باشد، فاش کند.
