به گزارش مشرق، فقط ۱۴ صدم ثانیه برای رسیدن به مدال ارزشمند المپیک کم آورد ولی عملکردش در پاریس فوقالعاده بود. حرف از قهرمان سنگنوردی ایران و آسیا و جهان است. حرف از کسی است که حالا خیلی بهتر از همیشه میتوان متوجه شد چرا رقیب جوان امریکاییاش در المپیک ۲۰۲۴ پاریس او را الگوی خود قرار داده و از اینکه با او به رقابت پرداخته در پوست خودش نمیگنجد؛ از اینکه با اسطوره و کسی که استادش میداند، رقابت کرده است.
حرف از رضا علیپور قهرمان محجوب و بااخلاق کشورمان است؛ قهرمانی که در المپیک مدال نگرفت ولی آنقدر خوب بود که کمیته ملی المپیک پاداش برایش در نظر بگیرد؛ پاداشی که البته هنوز خبری از آن نیست! ولی وقتی مرام پهلوانی داشته باشی، نیازی به دریافت پاداش برای توجه به مردم نداری، علیپور کار خودش را خوب بلد است؛ کاری که از پدربزرگش یاد گرفته و آن نیست مگر رسیدگی به مردم کوچه و بازار و خیرخواهی برای آنها.
میخواهد بذر خوبی را همه جا بکارد تا بهترینها را برداشت کند. برای همین تنها یادگاری المپیکش را به حراج گذاشت. مسئولان برگزاری بازیهای المپیک از طرف یکی از اسپانسرهای این بازیها و به هر یک از ورزشکاران شرکتکننده، یک دستگاه گوشی همراه از جدیدترین مدل عرضهشده به بازار جهانی (سامسونگ) هدیه دادند. رضا علیپور هم مانند دیگر ورزشکاران این گوشی را هدیه گرفت، اما به جای استفاده شخصی، از آن برای تأمین وسایل و البسه تحصیل تعداد زیادی کودک کار آجرپز در استان قزوین استفاده کرد.
علیپور برای ۱۲۰۰ دانش آموز و کودک کم بضاعت کیف مدرسه و لوازم التحریر و حدود ۶۰۰ جفت کفش برای کودکان کار تهیه کرد
هر چند شرکت خریدار گوشی علیپور بعد از اقدام پهلوانانه او گوشی را به او برگرداند، اما این کار چیزی از ارزشهای مرام پهلوانانه قهرمان سنگنوردی ایران و سریعترین مرد عمودی جهان کم نمیکند. علیپور همانگونه که دیوارههای سنگی را با سرعت بیمثال خود فتح میکند، در مسیر پهلوانی هم با سرعت در حال جلو رفتن و بالا رفتن است.
علیپور مدال نگرفت، به قول خودش از پاداش هم که فعلاً خبری نیست! اما یادش نرفت که وقتی اول مهر فرا میرسد، هستند کودکانی که حسرت داشتن کیف و کفش و لوازمالتحریر را میکشند. یادش نرفت که بچههای کار هم باید درس بخوانند و، چون راه ورسم بزرگی و پهلوانی را آموخته است، پس منتظر نماند و دست به کار شد تا به بسیاری از آنها که با قراردادهای چنددهمیلیاردی فقط ادعای پهلوانی دارند، بیاموزد که میتوان حتی با دست خالی هم پهلوان بود. میگوید: «دستم خالی بود و نمیتوانستم شخصاً کاری انجام دهم. تنها کاری که میتوانستم انجام دهم این بود که بانی خیر برای جمعکردن پول شوم، بنابراین از اینکار دریغ نکردم. اول از همه هم اقدام به فروش گوشی المپیکی خود کردم.»
و حالا ما میگوییم پهلوان دستت خالی بود، اما دلت آنقدر بزرگ بود که جای دست خالیات را بگیرد و حالا بهتر میفهمیم که چرا ساموئل واتسون، سنگنورد جوان امریکایی بعد از کسب مدال برنز المپیک اینگونه نوشت: «شکستن رکورد جهانی در مسابقه ردهبندی برایم خیلی مهم بود. مخصوصاً مقابل یکی از قهرمانهای دوران کودکیام، سریعترین مرد عمودی دنیا برای سالهای زیادی. میخواهم عمیقترین احترامم را به رضا علیپور بدهم. در ورزش ما تو یک افسانه هستی. همه، از جمله همه مدالآوران این بازیها، بدون کمکهای تو به اینجا نمیرسیدیم. تو برای من، ورزشمان، ایران و کل دنیا یک قهرمان هستی. ممنونم.»
ممنونیم پهلوان علیپور، ممنونیم که راه و رسم درست مردمداری را به همه ما نشان دادی، ممنونیم پهلوان.
منبع: روزنامه جوان