به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: ابومحمد الجولانی سرکرده گروه تروریستی تحریرالشام در مصاحبه با العربیه از نقش تحریرالشام در جلوگیری از هر حمله سراسری به اسرائیل پرده برداشت. سخنان جولانی شاید دلیلی بر این باشد که عروسک‌گردانان واقعی جولانی در آنکارا، از هر حرکت واقعی و عملی بر ضد اسرائیل ابا داشتند و از این رهگذر تحریرالشام را مسئول حفاظت از خود، اسرائیل و روابط خود با اسرائیل کرده‌اند.

احمد الشرع یا ابومحمد الجولانی که این روزها به دستور سرویس‌های امنیتی همسایگان سوریه، لباس‌های تکفیری خود را کنار گذاشته و کمتر از اسم تکفیری خود استفاده می‌کند، در تازه‌ترین سخنان خود در گفت‌وگو با شبکه خبری العربیه وابسته عربستان سعودی سخنان حائز اهمیتی را در موضوعات مرتبط با سوریه عنوان داشته است.

جولانی در قسمتی از این گفت‌وگو با اشاره به ایران اظهار داشت: «در این مرحله، این مرحله دارای یک تفاوت تاریخی بزرگ در منطقه است. این منطقه تحت جنگ منطقه‌ای بسیار وسیعی قرار داشت و صحبت‌هایی در مورد احتمال دخالت اسرائیلی‌ها در منطقه و سوریه مطرح بود. گفته می‌شد که این جنگ بزرگ‌ترین جنگ بعد از غزه و لبنان خواهد بود.»

وی در ادامه افزود: «اگر نیروهای اسرائیلی به سوریه وارد می‌شدند، به طور حتم ایرانی‌ها در عراق دست به واکنش می‌زدند تا با این پیشروی مقابله کنند. در نتیجه ترکیه به شدت نگران پیشروی اسرائیلی‌ها می‌شد و به نظرم مواضعی اتخاذ می‌کرد که ضد اسرائیل و موافق ایرانی‌ها بود. این مسئله قطعاً توسط روسیه برای منحرف کردن توجه‌ها از جنگ اوکراین بهره‌برداری می‌شد و در نتیجه واکنش‌های آمریکایی به دنبال داشت».

سرکرده گروه تروریستی تحریرالشام همچنین مدعی شد: «در هر کشوری که ایران در آن نفوذ دارد از جمله عراق، لبنان و سوریه تنش‌های فرقه‌ای در مقیاس بسیار گسترده رخ می‌دهد به طوری که منجر به جنگ داخلی می‌شود».

این سخنان جولانی که شاید ناشی از ساده‌لوحی وی و به شکل سهوا و خارج از چارچوب تعیین شده توسط «میت» و سرویس‌های امنیتی باشد، بار دیگر سرسپردگی تروریست‌های تحریرالشام و دیگر گروه‌های تکفیری به منافع آمریکا و اسرائیل در منطقه را نشان داد و علاوه‌بر آن از رازی بزرگ درباره رویکردهای آنکارا نسبت به روابط خود با اسرائیل پرده برداشت.

بررسی ۱۳ سال آشوب و فعالیت گروه‌های تکفیری تروریستی در سوریه حتی پیش از این سخنان جولانی نیز واقعیت را آشکار ساخته بود که جریان تکفیری نه‌تنها کوچک‌ترین تعهدی نسبت به جان و مال مسلمانان نداشته که در عمل همیشه همچون ابزاری در دست صهیونیسم برای برخورد با محور مقاومت و مجاهدینی عمل کرده است که اراده واقعی و اصلی برای نابودی جرثومه رژیم صهیونیستی داشته‌اند.

جولانی، که این روزها با صحنه‌گردانی آمریکا، اسرائیل و حاکمان آنکارا سعی در پنهان کردن طینت زشت تکفیری و تروریستی خود دارد در حالی مدعی شده است که نفوذ ایران در کشورهای منطقه باعث تفرقه و جنگ داخلی شده است که کشورمان بارها، ادعای کذب نفوذ و تسلط ایران بر دیگر کشورها را رد کرده و همواره از تمامیت ارضی تمامی کشورهای منطقه حمایت کرده است.

فارغ از اینکه رویکرد ایران نه‌تنها باعث تفرقه نبود که بالعکس به حفظ تمامیت ارضی کشورهایی همچون عراق، لبنان و سوریه کمک کرده است، دلیل درگیر شدن کشورهای منطقه با پدیده‌هایی همچون جنگ و درگیری نه حضور ایران که وجود تروریست‌های همچون جبهه النصره سابق (تحریرالشام فعلی)، داعش و دیگر جریانات سلفی بود.

تاریخ به این واقعیت اعتراف دارد که اگر حمایت‌های ایران نبود عراق، سوریه و لبنان صحنه جنایت‌های بیشتر تکفیری‌هایی بود که امروز با صحنه‌گردانی سرویس‌های اطلاعاتی همسایگان سوریه لباس تکفیری خود را کنار گذاشته و کت و شلوار بر تن کرده‌اند.

بادی که اردوغان کاشت و طوفانی که درو خواهد کرد

یکی از بخش‌های مهم سخنان اخیر جولانی اذعان وی به این نکته بود که «اگر ایران و عراق با تهاجمات رژیم صهیونیستی درگیر می‌شدند در نتیجه ترکیه به‌شدت نگران پیشروی اسرائیلی‌ها می‌شد و به نظرم مواضعی اتخاذ می‌کرد که ضد اسرائیل و موافق ایرانی‌ها بود.»

این اذعان ناخواسته جولانی به وضوح دورویی حاکمان آنکارا در موضوع آرمان فلسطین، منفعت‌طلبی نازیبای آنان و رویکرد واقعی اردوغان به عدم خدشه به رابطه ترکیه و اسرائیل را نشان می‌دهد.

عجیب‌تر اینکه حزب عدالت و توسعه و حاکمان اخوانی آنکارا با منفعت‌طلبی حتی به هم‌مسلکان اخوانی خود در جنبش حماس نیز تعهدی نشان ندادند.

از سویی دیگر نیز سخن اخیر جولانی به‌وضوح نشانگر این است که در کوران جنایتگری اسرائیل علیه مردم مسلمان و ایضا هم مذهب حاکمان آنکارا در فلسطین و غزه و در شرایطی که ترکیه داعیه حمایت از ملت‌های مسلمان را دارد، این کشور با تحریک و تقویت گروه‌هایی همچون تحریرالشام و سایر گروه‌های تروریستی مستقر در ادلب و شمال سوریه، منفعت را بر شرافت ترجیه داده و برای عدم هرگونه خدشه به روابط گسترده خود با اسرائیل با حمایت از تحریرالشام باب هر مقابله‌ای با اسرائیل را بسته است.

معنای پنهان در حرف جولانی بیش از هر چیز این بود که ترکیه نگران اجبار خود به اتخاذ موضعی (واقعی و در عمل) برخلاف اسرائیل و موافق ایران بود.

حاکمان آنکارا باید این نکته را درک کنند که ظرفیت عظیم ترکیه نباید در اختیار منفعت‌طلبی‌هایی باشد که همچون خنجری بر آرمان فلسطین و عزت مسلمانان فرود آید. جدای از این کاشتن هر بادی در سوریه جدید طوفانی را ایجاد خواهد کرد که حامیان تروریسم را بیش از هر کس در معرض جنایتگری تروریست‌ها قرار خواهد داد.