سرویس سیاست مشرق - سال ۲۰۰۸ سازمانی غیرانتفاعی به نام CyberDissidents، به بهانه حمایت از آزادی بیان و حقوق‌بشر در فضای آنلاین، تأسیس شد. این سازمان از فعالان سیاسی و سایبری تحت‌فشار در کشورهای مختلف، حمایت می‌کرد؛ تمرکز اصلی آن بر کشورهای خاورمیانه بود و تلاش می‌کرد تا با برجسته‌کردن حوادث امنیتی و فعالان سایبری، توجه جهانی را به آن‌ها جلب کند. طبیعی بود که چتر حمایت این سازمان مطلقاً برای حوادث امنیتی که در اتاق فکر ایالات متحده آمریکا طراحی می‌شد باز بود. امروزه این سازمان به‌عنوان بخشی از Advancing Human Rights فعالیت می‌کند و به یک پایگاه‌داده از نوشته‌های مخالفان سایبری تبدیل شده است.

دیوید کیز، فعال حقوق بشر و روزنامه‌نگار آمریکایی - اسرائیلی، نقش اصلی در راه‌اندازی این سازمان را داشت. وی پس از همکاری با ناتان شارانسکی، فعال برجسته حقوق بشر و سیاست‌مدار اسرائیلی، ایده تشکیل CyberDissidents را مطرح کرد. او در این طراحی، از پیشینه و تجربیات خود در روزنامه‌نگاری برای نشریاتی مثل نیویورک‌تایمز و واشنگتن‌پست، استفاده کرد؛ اما مهم‌تر از آن تجربه‌اش در سازمان ملل بود که به وی کمک کرد تا سیاست‌ها و ابعاد بین‌المللی را وارد این پروژه کند. این همکاری به پروژه CyberDissidents محدود نبود و کیز و شاراسنکی سال ۲۰۱۱، Advancing Human Rights را به‌منظور تمرکز بیشتر در حمایت از فعالان دموکراسی در خاورمیانه، تأسیس کردند.

موسسان CyberDissidents.org: ناتان شارانسکی (سمت راست)؛ دیوید کیز(سمت چپ)

کارشناسان ایرانی سابق CyberDissidents

این سازمان بنا شده بود تا پلتفرمی برای انعکاس فعالیت‌های اپوزیسیون کشورهای خاورمیانه از جمله مصر، ایران، سوریه و عربستان سعودی باشد. CyberDissidents به‌سرعت خود را به یک پایگاه‌ داده در این حوزه تبدیل کرده بود؛ هرچند بخشی از داده‌ها منهدم شده اما اسناد تصویری درباره مخالفان ایرانی وجود دارد که می‌توان با افراد فعال در حوزه ایران این سازمان آشنا شد.

احمد باطبی یکی از مهم‌ترین عناصر و تور لیدرهای صهیونیست‌ها در پروژه خط سه وزارت خارجه اسرائیل است، باطبی یکی از عناصر فعال در اغتشاشات هجده تیر ۷۸ بود. نکته جالب‌توجه درباره این فرد آن بود که با آنکه میزان تحصیلاتش در حد دوران راهنمایی بود، اما به‌عنوان دانشجو در آن آشوب‌های سه‌روزه در تهران فعال شده بود، او پس از گرفتن یک مرخصی استعلاجی از زندان، از کشور متواری شده و با کمک گروهک تروریستی دموکرات کردستان در نوروز ۱۳۸۷، به اربیل عراق گریخت.

باطبی مدتی بعد با تلاش‌های حزب تروریستی دموکرات کردستان، به سوئد پناهنده شد، مهاجرت و متواری شدن احمد باطبی مقدمه فعالیت‌های سیاسی او در رسانه‌های فارسی‌زبان علیه ایران بود. او بدون داشتن هیچ رزومه خاصی در بخش فارسی صدای آمریکا مشغول به کار شد. باطبی در همان ابتدای خروج از ایران، همراه با برخی عناصر ضدانقلاب، یک سازمان ضدایرانی تحت عنوان «مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران» را تأسیس کرده و خود را سخنگوی آن کرد، هزینه‌های مالی این مجموعه ضدایرانی توسط منافقین تأمین می‌شد.

احمد باطبی در کنار ترامپ و مایک پنس

نازنین افشین‌جم، متولد فروردین ۱۳۵۸ در تهران بود که روند فعالیتش پس از مهاجرت، او را به یک شخصیت چندوجهی ایرانی - کانادایی در زمینه‌های مختلف تبدیل کرد. خوانندگی، ترانه‌سرایی، آهنگ‌سازی، فعالیت حقوق بشر، مدلینگ و بازیگری، همه از جمله فعالیت او در سال‌های اخیر است. وقتی دو سالش بود، به همراه خانواده‌اش به کانادا مهاجرت کرد؛ پدرش، احمد افشین‌جم، قبل از انقلاب مدیر هتل اینترکنتینانتال تهران بود. افشین‌جم در دانشگاه بریتیش کلمبیا درس خواند و لیسانس روابط بین‌الملل و علوم سیاسی گرفت، سپس تحصیلاتش در پاریس و انگلستان ادامه پیدا کرد.

سال ۲۰۰۳ در مسابقات دختر شایسته کانادا شرکت کرد و برنده شد و در همان سال، در مسابقه مشابهی که در چین برگزار شد، مقام دوم را به دست آورد. نازنین افشین‌جم در زمینه حقوق بشر نیز، به‌خصوص مسائل ایران، به‌شدت فعال شد. سال ۲۰۰۷ فعالیت حقوق بشری وی علیه ایران شدت پیدا کرد و در طراحی کمپین علیه اعدام، تلاش‌های موثری از خود نشان داد و موفق شد تاحدودی توجهات جهانی را به خود جلب کند.

سال ۲۰۱۲ با پیتر مک‌کی، وزیر دفاع وقت کانادا، ازدواج کرد. این ازدواج برای فعالیت‌های حقوق بشری او محدودیتی ایجاد نکرد و تقریباً از تمام موقعیت و فرصت‌های شغلی و شخصی خود، برای فعالیت حقوق بشر علیه ایران استفاده کرده است.

مهرماه ۱۴۰۱، خالد عزیزی دبیرکل گروهک تروریستی دموکرات کردستان، در دیدار با مسئولان سازمان سیا، برای اولین‌بار، طرح پروازممنوع در کردستان ایران را اعلام می‌کند، در آن روزها سپاه پاسداران انقلاب اسلامی عملیات درخشان پاک‌سازی لانه تروریست‌ها در کردستان عراق را آغاز کرده بود. در کنفرانس هلیفکس، علاوه بر حامد اسماعیلیون و مصی علینژاد، نازنین بنیادی، جیسون رضاییان (جاسوس هسته‌ای)، نازنین افشین جم، نیز حضور داشت.

جزئیات کنفرانس هلیفکس ۱۴۰۱ را اینجا بخوانید:

افشای جزئیات یک خیانت بزرگ در اتوبوس هوس!

نازنین افشین‌جم در کنار همسرش

اروین کاتلر، متولد ۱۹۴۰ در مونترآل، حقوق‌دان، سیاست‌مدار و فعال حقوق‌بشر کانادایی است که در سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۵، نماینده مجلس عوام کانادا بوده است. از ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶، در دولت پل مارتین، وزیر دادگستری و دادستان کل کانادا بود. او در دانشگاه مک‌گیل، حقوق خوانده و سابقه تدریس در این دانشگاه را هم دارد. کاتلر سابقه طولانی در فعالیت‌های حقوق بشری دارد و در مسائل بین‌المللی، مثل دیوان کیفری بین‌المللی، نقش مشاور داشته است.

تبار یهودی کاتلر باعث می‌شود که به‌عنوان رئیس کنگره یهودیان کانادا منصوب شود. به‌خاطر فعالیت‌هایش در حوزه آزادی بیان، حقوق اقلیت‌ها و مبارزه با یهودستیزی، خود و خانواده را در دولت رژیم صهیونیستی، بیمه شده است. دخترش میکال کاتلر وونش، به اعتبار فعالیت‌های پدر، سابقه نمایندگی در کنست رژیم را در کارنامه خود دارد.

رد پای کاتلر هم در مسائل حقوق بشری ضدایران دیده می‌شود، او بارها وکالت زندانیان سیاسی ایرانی را بر عهده گرفته و از حامیان جدی پیشبرد پروژه تحریم مقامات ایرانی در کانادا بوده است. سال ۲۰۱۷ در سنای کانادا، دوشادوش نماینده سازمان تروریستی منافقین، از لایحه تحریم غیرهسته‌ای ایران دفاع کرد که البته با مخالفت جامعه ایرانی - کانادایی رد شد. اتصال او با منافقین در این پروژه تحکیم پیدا کرد و ادامه همکاری‌ها باعث شد تا به نماینده سازمان وابسته به منافقین در کمیته روابط خارجی سنای کانادا تبدیل شود. البته این موضوع موجب توقف کاتلر نشده و در ادامه بر تروریستی شناخته‌شدن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جهان بین‌الملل پافشاری کرد.

کاتلر در پارلمان کانادا به‌عنوان یک چهره ضدجمهوری اسلامی شناخته می‌شود و فعالیت‌هایش اغلب هم‌راستا با سیاست‌های اسرائیل و فشار بر ایران بوده است. او در زمره بزرگ‌ترین سیاست‌مداران حامی رژیم صهیونیستی در کانادا قرار دارد و اعضای نهاد تروریستی موسوم به اتحاد علیه ایران هسته‌ای (UANI) است که خفه‌کردن شریان اقتصادی، قطع فروش نفت کشورمان و نیز ممانعت از ارتباط شرکت‌های سازنده واکسن کرونا با ایران در اوج پاندمی، از جمله اقدامات این نهاد تروریستی است. باید گفت که کاتلر یک شخصیت تأثیرگذار در سیاست و حقوق بشر در کانادا است.

لازم به ذکر است که کاتلر یهودی‌تبار، مدافع خروج تروریست‌های سازمان منافقین از لیست تروریسم آمریکا هم بوده. اورشلیم پست در فوریه ۲۰۱۲ در همین رابطه نوشت که سه فعال یهودی نظیر کاتلر به‌عنوان صداهای همسو با اسرائیل در کانادا در تلاش هستند که سازمان منافقین را از فهرست تروریسم آمریکا حذف کنند. در نتیجه هم منافقین در سال ۲۰۱۲ از لیست تروریسم حذف شدند!

اروین کاتلر

کلیه افرادی که به آنها اشاره شد، در سازمان CyberDissidents، رشد و ارتقا پیدا کردند. احمد باطبی، نازنین افشین‌جم، اروین کاتلر و اسامی دیگری نظیر سولماز شریف، جیمز پنس و دوید کیز که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد، در این نهاد پرورش‌یافته و قاعده پرونده‌سازی علیه ایران به بهانه‌های حقوق بشری را فراگرفتند.

مطالب منتشر شده از احمد باطبی، نازنین افشین‌جم، اروین کاتلر، سولماز شریف، جیمز پنس در CyberDissidents، این مطالب بعدها حذف شده است.

جوان بزک شده نام آشنا در پروژه CyberDissidents

در میان اسامی که ذکر شد، نام یک فعال ضدایرانی دیگر هم در مطالب این سازمان، به چشم می‌خورد. CyberDissidents در سال ۲۰۰۹، از جوانی به نام حسین رونقی به‌عنوان زندانی سیاسی ایران که به ۱۵ سال حبس در زندان اوین محکوم شده، رونمایی می‌کند.

این پروژه در بخش معرفی مخالفان سیاسی در خاورمیانه به حسین رونقی ملکی، وبلاگ‌نویس و فعال سیاسی ایرانی که به دلیل همکاری و نقش‌آفرینی در فتنه سبز بازداشت شده بود، می‌پردازد. در این معرفی‌نامه تأکید شده بود که حسین رونقی ملکی با نام مستعار بابک خرمدین، در شبکه‌های اجتماعی فعالیت می‌کرد و پس از انتخابات ۸۸ ایران بازداشت شد. در گزارش CyberDissidents، به دورغ ادعا شده بود که رونقی در زندان تحت شکنجه قرار گرفته و با وضعیت جسمی نامناسبی روبه‌رو شده و در نهایت چندین بار از خدمات پزشکی محروم مانده است.

طبق این اسناد، گویا از همان ابتدا حسین رونقی با ادعاهای جنجالی نظیر بیماری و عدم دریافت خدمات پزشکی، سعی داشته خود را محور توجه سازمان‌های حقوق بشری و رسانه‌های ضدانقلاب قرار دهد. حسین رونقی در این سال‌ها به‌خصوص پس از ۱۴۰۱، با شایعات خرُدشدن پا در زندان و اعتصاب غذا با عسل و ارده شناخته شده است، اما این اخبار جعلی مطلقاً مربوط به اغتشاشات ۱۴۰۱ نیست و در گذشته نیز چنین ادعاهایی در او دیده می‌شود.

اعتصاب‌غذا، تخلیه کلیه، شکسته‌شدن دست‌وپا در زندان، همه اینها خلاصه اخبار دوران محکومیت حسین رونقی بود. پس از آزادی او از زندان، وبلاگ‌نویسی خود را در فعالیت در توئیتر ادامه داد و به کارشناس شبکه‌های فارسی‌زبان تبدیل شد. مدتی از وخامت حال و بیماری شدید او خبری نبود تا اینکه در آشوب‌های ۱۴۰۱، دوباره بازداشت شد. این بار جدی‌تر از قبل، رسانه‌های معاند از او بت ساختند و ادعاهای جعلی جدیدی درباره با وضعیت سلامت او در زندان مطرح کردند.

در آن ایام، یکی از هم‌بندهای رونقی به نام علی نوری، زندانی بند ۴ اوین، پس از آزادی، درباره ماجرای اعتصاب و شکستگی پاهای حسین رونقی نوشته بود:

رونقی موقعی که به زندان آمد هیچ سیب بدنی ای نداشت و پاهایش کاملاً سالم بود. زمانی هم که توسط زندانی‌های سیاسی دیگر مدام‌تر و خشک می‌شد، مصرف عسل و ارده بخشی از اعتصابش بود. قصد صحبت درباره حواشی نمایش اعزامش به بیمارستان را ندارم، بعد از آمدن از بیمارستان در یک سوئیت اختصاصی تحت درمان با سرم و مکمل و ویتامین بود و چند روز بعد هم آزاد شد.

جزئیات تغییر و تحولات حسین رونقی را در گزارش زیر بخوانید:

فعال شدن شبکه آشوب منافقین در خیابان چه اهدافی دارد؟

بااین‌وجود سال ۲۰۱۴، سازمان CyberDissidents با خروج باطبی، افشین‌جم و شخصی به نام جیمز پرنس، کوچک‌تر می‌شود؛ اما اروین کاتلر و دیوید کیز، مؤسس سازمان به فعالیت خود ادامه دادند که درنهایت پس از دوسال، وب‌سایت این سازمان برچیده و ژاپنی‌نویس می‌شود!

جیمز پرنس که بود؟

سال ۲۰۱۶، در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا، ویکی‌لیکس هزاران ایمیل مرتبط با هیلاری کلینتون و ستاد انتخاباتی‌اش را افشا کرد. این ایمیل‌ها عمدتاً از حساب جان پودستا، رئیس ستاد انتخاباتی کلینتون، به‌دست‌آمده بود. او قربانی یک حمله فیشینگ ساده شده بود؛ هکرها با ارسال ایمیلی جعلی که به نظر می‌رسید از گوگل استخراج شده، او را فریب دادند تا اطلاعات ورود به اکانتش را به دست آورند.

ویکی‌لیکس (WikiLeaks) یک سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی است که در سال ۲۰۰۶ تأسیس شده و هدفش انتشار اطلاعات و اسناد محرمانه، به‌ویژه در زمینه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. بعدها آمریکایی‌ها مدعی شدند که هکرها روس بودند و با گروهی به نام fancy baer ارتباط داشتند. FBI پس از بررسی ایمیل‌ها اعلام کرد که بیش از ۱۰۰ ایمیل حاوی اطلاعات طبقه‌بندی‌شده بود، از جمله ۶۵ ایمیل با برچسب «محرمانه» و ۲۲ ایمیل «فوق‌محرمانه» . این موضوع انتقادهای شدیدی را درباره بی‌احتیاطی کلینتون در حفظ امنیت ملی به دنبال داشت.

تنوع در محتویات این ایمیل‌ها زیاد بود؛ اما مهم‌ترین بخش این ایمیل‌ها مربوط به جمیز پرنس، دست راست «هیلاری کلینتون» در خاورمیانه است که نشان می‌داد از سال ۲۰۱۶، بر مسائل ایران متمرکز شده بود و از فتنه سبز حمایت کرده و با افرادی مثل محسن سازگارا، دباغ گنجی، شروع به همکاری می‌کند.

با لورفتن ایمیل‌ها هیلاری کلینتون در سال ۲۰۱۹ و عیان شدن مأموریت‌های «پرنس»، از عرصه فعالیت‌هایش برای مدت کوتاهی فاصله گرفت و بی‌اعتباری فاحشی در کارنامه‌اش رقم خورد و مشخص شد «پرنس» به بخشی از بدنه مهم دموکرات‌ها و «هیلاری کلینتون» وصل بوده است. ایمیل‌های افشاشده نشان می‌دهند که دست راست هیلاری کلینتون از سال‌ها پیش از تجزیه‌طلبان اقلیم کردستان حمایت می‌کرده است. این اسناد فاش می‌کنند که وی در مصاحبه‌ای درباره وضعیت عراق پس از جنگ، حضور نیروهای آمریکایی را توجیه کرده و به طور ویژه از گروه دموکرات کرد و رهبران تجزیه‌طلب آن حمایت کرده است.

هکرها از اوایل سال ۲۰۱۱ از آدرس ایمیل کلینتون مطلع بودند. وزیر کلینتون و کارمندانش از تلاش‌های هکرها برای دستیابی به اطلاعات در سال ۲۰۱۱ مطلع و نگران بودند. سال ۲۰۱۴، رئیس‌دفتر کلینتون، چریل میلز و دو وکیل برای شناسایی ایمیل‌های مربوط به کار در سرور تلاش کردند تا برای وزارت امور خارجه بایگانی و نگهداری شود. پس از اتمام این کار در دسامبر ۲۰۱۴، میلز به ارائه‌دهندهٔ خدمات رایانه‌ای کلینتون، Platte River Networks، دستور داد تا مدت‌زمان نگهداری سرور را به ۶۰ روز تغییر دهد و اجازه دهد ۳۱٬۸۳۰ ایمیل شخصی قدیمی به‌طور خودکار از سرور پاک شود، همان‌طور که کلینتون تصمیم گرفته بود او دیگر به آن‌ها احتیاج نداشت. بااین‌حال، تکنسین PRN که برای این کار اختصاص داده شده بود، در اجرای آن موفق نبود.

بخش قابل‌توجهی از اسناد افشاشده شامل آرشیو ایمیل‌های هیلاری کلینتون بود. یکی از این ایمیل‌ها، پیامی است که چریل میلز به هیلاری کلینتون ارسال کرده و موضوع آن حمایت پنهانی ایالات متحده از گروه‌های معارض سوری است. این ایمیل در تاریخ ۱۶ آوریل ۲۰۱۱ ارسال شده و به مقاله‌ای از واشنگتن‌پست استناد می‌کند که جزئیات این حمایت‌ها را به‌خوبی نشان می‌دهد.

سخنرانی جیمز پرنس، دست راست هیلاری کلینتون درباره دخالت‌های شورای دموکراسی آمریکا، Democracy Council در امور سوریه

ایمیل افشا شده چری میلز به هیلاری کلینتون

در میان اسناد افشاشده، شواهدی از دخالت‌های ایالات متحده در امور ایران نیز به چشم می‌خورد. بخش قابل توجهی از این اسناد به ارتباط بین «شورای دموکراسی» (Democracy Council) و فتنه سبز (Green Movement) اشاره دارد.

Democracy Council یک سازمان غیرانتفاعی مستقر در ایالات متحده است که در زمینه ترویج دموکراسی، حقوق بشر در سراسر جهان فعالیت می‌کند. این شورا با حمایت مالی از سوی دولت ایالات متحده و نهادهایی مانند وزارت خارجه آمریکا و سازمان‌های مرتبط، پروژه‌هایی را در مناطق مختلف اجرا می‌کند که هدف آن‌ها تقویت سیاست‌های طراحی شده در زمینه آزادی بیان و انتخابات آزاد است.

ارتباط فتنه سبز با Democracy Council

سوابق فعالیت Democracy Council علیه ایران، بیش از این‌ها است و پس از فتنه ۸۸ تداوم پیدا کرد. به‌عنوان‌مثال، این سازمان یکی از پروژه‌های مهم به نام Iran Cyber Journalists Project را اجرا کرده که هدف آن تقویت جریان ضداطلاعات و حمایت از روزنامه‌نگاران و فعالان رسانه‌ای ضدانقلاب بوده است.

این پروژه با حمایت مالی وزارت خارجه آمریکا اجرا شد و در تلاش بود تا به انعکاس فعالیت معارضان داخل ایران، در زمینه دسترسی به اطلاعات و انتشار اخبار، کمک کند. این سازمان همچنین در برنامه‌های مرتبط با حمایت از رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از ایران و تقویت ارتباطات میان فعالان ضد حقوق بشر با جامعه بین‌المللی مشارکت داشته است.

صفحه اینستاگرامی که Democracy Council برای پوشش حوادث ۱۴۰۱ ایران راه‌اندازی کرد

مارس ۲۰۱۹ شورای دموکراسی یا همان Democracy Council، سمیناری را برای بررسی مسائل ایران، در واشنگتن دی برگزار کرد. فهرست سخنرانان این سمینار، مسیح علینژاد، حامد بهروان، سعید گلکار، مرجان گرینبلات، برایان هوک، نماینده ویژه ایالات متحده و مدیر برنامه‌ریزی سیاسی و مشاور سیاست‌گذاری مایک پومپئو در دوران ترامپ بودند.

سمینار بررسی مسائل ایران در Democracy Council