گروه سیاسی مشرق-   آموزش و پرورش، طي سال های گذشته با تغييرات پي درپي روبه رو بوده است و چالش‌هاي اساسي را پشت سر گذاشته است، یکی از آفت های جدیدی که می تواند گریبان گیر این وزارتخانه در دولت آینده باشد موضوع "سیاسی شدن" است. مسائل سياسي به معناي گروه گرايي و رويكرد حزبي، آفت مهلك  امر تعليم و تربيت است و نبايد آرامش محيط مدرسه را با كشانيدن مسائل حزبي سياسي به دانش ‌آموز و معلم و وزارتخانه برهم زد.

خوشبختانه طي سال‌هاي اخير به دليل دوري آموزش و پرورش از مسائل گروهي و سياسي ، اين نهاد توانسته است در فضايي آرام  نقشه راه خود را ترسيم كند و سند تحول بنيادين در نظام آموزش و پرورش كشور را به تصويب برساند. استمرار اين آرامش با انتصاب وزيري امكان‌پذير خواهد بود كه دغدغه اصلي او تعليم و تربيت باشد.

حجت الاسلام حسن روحانی نیز در رقابت های انتخاباتی نظر خود درباره معلمان و نظام آموزش و پرورش را اینگونه عنوان کرده بود که " در عرصه آموزش و پرورش 4 رکن نظام آموزشی ، فضای آموزشی ، متون درسی و معلمان نقش دارند که رکن اصلی معلمان هستند . ستون فقرات آموزش و پرورش معلمان هستند . باید به معیشت معلمان توجه شود که شغل دوم نداشته باشند ."
بعد از پیروزی حسن روحانی در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری اخبار و گمانه زنی های فراوانی در مورد گزینه وی برای تصدی این وزارتخانه آموزشی صورت گرفت که یک از انها به وزیر سابق آموزش و پرورش (محمدعلی نجفی) مربوط می شد. افزایش فعالیت‌های رسانه ای نجفی و مصاحبه‌ وی در خصوص حتمی بودن تصمیم درمورد او برای تصدی این وزارتخانه نشان داد که وی چندان برای گرفتن دوباره ی این سمت بی‌میل نیست و جدی ترین گزینه برای آموزش و پرورش خود نجفی می باشد.

محمدعلی نجفی به عنوان چهره حزبی نیز شناخته می‌شود، زیرا وی یکی از موسسان حزب کارگزارن سازندگی است. در یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری نیز نام او به عنوان یکی از کاندیدای احتمالی مطرح بود.


زندگینامه

محمدعلی نجفی در 23 دی‏ماه سال 1330 در خانه‌اي واقع در خيابان سلسبيل يا رودكي فعلي متولد شد. پدر او مرحوم احمدعلي نجفي، فرزند يك روحاني بود كه در سال 1312 از روستايي واقع در كلات خراسان به تهران آمده و در ارتش استخدام‌شده بود. مادر او اصالتاً تهراني و داراي كمي سواد است. دوران كودكي او با مشكلات مالي و معيشتي سپري شد و در سال 1337 در دبستان خواجو ثبت‌نام كرد. در سال 1343 گواهينامه ششم دبستان را در نظام قديمي آموزش و پرورش با رتبه شاگرد اولي تهران كسب نمود. براي تحصيل در دبيرستان در مدرسه اسدآبادي واقع در ميدان رشديه ثبت‌نام كرد و تا سال پنجم متوسطه در همان جا تحصيل كرد. البته دبيرستان، دولتي و از نظر سطح تحصيلي نسبتاً ضعيف بود.

سال ششم دبيرستان را در دبيرستان مروي گذراند و در امتحانات نهايي با معدل 19/35 در رشته رياضي فارغ‌التحصیل شد و رتبه دوم امتحانات نهايي كشور را به دست آورد.

سال 1349 به دانشگاه صنعتي شريف رفت. اما در همان سال اول تحصيل متوجه شد كه به مهندسي و به خصوص رشته متالورژي علاقه چنداني ندارد و انصراف از تحصیل داد.


در آن سال‌ها، دولت درصدد برنامه‌ريزي براي احداث دانشگاه صنعتي در اصفهان بود و براي تأمین هیئت علمي آن دانشگاه به افرادي از بهترين فارغ‌التحصیلان دانشگاه براي تحصيل در دانشگاه‌هاي طراز اول آمريكا و انگلستان بورس تحصيلي اهدا مي‌نمود. محمدعلی نجفی هم با استفاده از همين بورس و با گرفتن پذيرش از دانشگاه ام.آي.تي (Massachusetts Institute of Technology) عازم آمريكا شد.

در سال تحصيلي 1356-1357 قسمت عمده‌اي از وقت او صرف فعاليت‌هاي مربوط به افشاگري در خصوص جنايات رژيم شاه و تحريك افكار عمومي مردم آمريكا عليه آن رژيم گشت و در نتيجه كار روي تز دوره دكترا اتمام نيافت.

از مهرماه 1357 به بعد تقریباً همه وقت او به عنوان دبير فرهنگي و دبير تشكيلات انجمن‌هاي اسلامي دانشجويان ايراني در شرق آمريكا صرف فعاليت‌های سياسي شد.
 
مجلس دوم به نجفی رأی اعتماد نداد

در سال 1363 و با تشکیل مجلس دوم، مجلس به برخي از اعضاي كابينه میرحسین موسوي، از جمله محمد علی نجفی رأی اعتماد نداد. نجفی از آن زمان كار تدريس در دانشگاه صنعتي شريف را آغاز كرد.


در شهريورماه 1367 (بلافاصله پس از بازگشت تيم دانش‌آموزي رياضي ايران كه در المپياد رياضي شركت جسته بود و نجفی سرپرستي تيم را بر عهده داشت) به دعوت موسوي براي احراز مسؤولیت وزارت آموزش و پرورش به مجلس سوم معرفي شد و از مجلس رأی اعتماد گرفت.

در شهريور 1368، به همراه كابينه  هاشمي رفسنجاني به عنوان وزير آموزش و پرورش معرفي شد و تا مردادماه 1376 تصدی وزارت آموزش و پرورش را بر عهده گرفت.

در شهریور 1376 و هم زمان با تشکیل کابینه  سید محمد خاتمی، نجفی به عنوان معاون وی و رئیس سازمان برنامه و بودجه انتخاب شد. در اولین گام تعدادی از مدیران قبلی را که به هر دلیلی از سازمان خارج شده بودند ( نیلی، مرحوم شمس، مظاهری،ماهرو، قاضوی)به همکاری فراخواند. نهایتا برنامه سوم توسعه کشور تدوین و به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید.

وی در مردادماه 1379 و پس از سه سال تصدی این وزارتخانه، با ادغام سازمان برنامه و بودجه و سازمان امور اداری و استخدامی، از مسئولیت کناره‌گیری کرد و مجدداً به  تدریس مشغول شد.

او از تابستان 1384 در هیچ یک از مناصب دولتی اشتغال ندارد و با هیچ دستگاه دولتی همکاری اداری و اجرایی نداشته‏ است.

 
انتخابات شوراهای شهر

او در پاییز 1385 با قرار گرفتن در لیست ائتلاف اصلاح طلبان نامزد شرکت در انتخابات شورای شهر تهران شد و توانست همراه با احمد مسجد جامعی، معصومه ابتکار و هادی ساعی از لیست ائتلاف اصلاح طلبان در جمع 15 نفره شورای شهر تهران قرار بگیرد، وی در چهارمین دوره انتخابات شورای شهر تهران ثبت‌نام نکرد.

نجفی: روحانی گزینه ما نبود

محمدعلی نجفی که از جمله اصلاح طلبانی بود که از او به عنوان کاندیدای احتمالی نام برده می شد، در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم سخنگوی کمیته هفت‌نفره اصلاح‌طلبان بود. وی در گفت‌وگویی با هفته‌نامه آسمان درمورد حسن روحانی می گوید: "روحانی گزینه ما نبود." او در توضیح این اظهارنظر گفت که ما می خواستیم فردی را انتخاب کنیم که مواضع شفاف با جناح اصلاح طلب داشته باشد. در آخرین جلسه ای که ما قبل از ثبت نام ها در جمع شورای  مشاوران با حضور جناب اقای خاتمی داشتیم؛ تقریبا از اینکه آقای خاتمی یا آقای هاشمی  وارد صحنه شوند، نا امید شدیم. ما می گفتیم باید آقای خاتمی را مطرح کنیم و یک موج اجتماعی  به نفع اصلاح طلبان از طریق طرح کاندیداتوری آقای خاتمی ایجاد کنیم. اگر خود آقای خاتمی نتوانستند یا نخواستند در صحنه بمانند؛ آن موج را به سمت نفر بعدی منتقل کنیم.

وی درخصوص گزینه های نهایی شورای مشورتی اصلاح طلبان، عنوان می کند: در جلسه شورای  مشاوران از چهار کاندیدای حداکثری (جهانگیری، عارف،شریعتمداری و مهرعلیزاده) نام برده شد و قرار شد تا یکی از آنها مورد حمایت نهایی قرار گیرند.

نجفی در ادامه با تاکید بر اینکه خواست بسیاری از اصلاح طلبان طرح مجدد گفتمان اصلاح طلبی در جامعه بود، علت عدم مذاکره با حسن روحانی را اینگونه توضیح داد: اصلاح طلبان معتقد بودند اگر ما فردی را که مواضع روشن تری در رابطه با گفتمان اصلاح طلبی داشته باشد، انتخاب کنیم و او را در جامعه مطرح کنیم، انتخاب بهتری است، ولو آنکه شانس رأی کمتری داشته باشد. (1)


آیا وزارتخانه آموزش و پرورش یک معاونت اقتصادي در دولت است؟

کاظم انبارلویی طی یادداشتی در روزنامه رسالت در خصوص این انتصاب در وزارت آموزش و پرورش نوشت: ديدگاه‌هاي دكتر نجفي در عرصه تعليم و تربيت با ديدگاه‌ رسمي نظام و قوانين و اسناد كلان موجود تضاد دارد يا حداقل همسو نيست و اين تضاد يا اختلاف را به روشني مي‌توان در عملكرد دوران وزارت يا اعلام نظرها ومصاحبه‌هاي ايشان مشاهده كرد.


رسالت در ادامه این مطلب آورده است که :  واقعيت آن است كه دكتر نجفي- جدا ازديدگاه‌هاي سياسي – يكي از توانمندترين مديران در مجموعه ياران آقاي روحاني است و ازطرف ديگر آنچه تاكنون به‌عنوان ديدگاه‌هاي رئيس جمهور منتخب در حوزه آموزش و پرورش انعكاس يافته است، حكايت از آن دارد كه ايشان براي اقتصاد آموزش و پرورش و حل مشكلات معيشتي معلمان اولويتي خاص قائل است و چه بسا گزينه وزارت آموزش و پرورش هم براساس اين دو واقعيت انتخاب شده باشد اما موارد ديگري نيز وجود دارد كه شايد تأمل در آنها به‌عنوان ديگر واقعيات ضرورت داشته باشد و در اين صورت نتيجه جمع بندي واقعيات هم تغيير مي‌يابد.

واقعيت نخست آن است كه اگرچه اقتصاد آموزش و پرورش در اولويت قرار دارد اما هدف غايي آموزش و پرورش حل مشكلات اقتصادي معلمان نيست بلكه مسئوليت‌ اصلي عظيم‌ترين نهاد اجرايي نظام اسلامي در عرصه فرهنگ و تعليم و تربيت ، انسان سازي است و بايد براساس اهداف نظام اسلامي به قانون اساسي و ديگر اسناد فرادستي، انسان خليفه ا... تربيت كند. بنابراين اگر مسئله تعيين معاونت اقتصادي براي اين وزارتخانه فرهنگي مطرح باشد ، دكتر نجفي بهترين گزينه است.

البته حتي اگر هدف، كمك به اقتصاد آموزش و پرورش هم باشد،  چه بسا دكتر نجفي در سمت‌هاي ديگري نظير مسئوليت سازمان مديريت گشاده دست‌تر بتواند به آموزش و پرورش كمك كند تا تصدي مسئوليت وزارتخانه‌اي كه هيچ وزيري به تنهايي نتوانسته است مشكلات اقتصادي آن را حل كند كما اينكه در دوران وزارت طولاني و 9 ساله ايشان هم اگرچه اقدامات رفاهي مثبتي نظيرصندوق ذخيره فرهنگيان يا گسترش باشگاه‌هاي فرهنگيان و امثال آن صورت گرفت اما مسئله  به طور ريشه ‌اي حل نشد و حل مشكلات اقتصادي آموزش و پرورش نياز به عزم ملي و حمايت كامل دولت دارد.

تضاد دیدگاه با قوانين و اسناد كلان موجود نظام

واقعيت دوم آن است كه ديدگاه‌هاي دكتر نجفي در عرصه تعليم و تربيت با ديدگاه‌ رسمي نظام و قوانين و اسناد كلان موجود تضاد دارد يا حداقل همسو نيست و اين تضاد يا اختلاف را به روشني مي‌توان در عملكرد دوران وزارت يا اعلام نظرها ومصاحبه‌هاي ايشان مشاهده كرد.

در باب عملكرد، روشن‌‌ترين شاهد، نظام جديد متوسطه است كه با استناد به مجموعه‌اي ارزشي و نفيس تحت عنوان «كليات نظام آموزش و پرورش جمهوري اسلامي ايران » طراحي و اجرا شد مجموعه‌اي كه از دوران وزير قبلي به يادگار مانده بود اما دقيقا برخلاف اهداف آن مجموعه، نظام جديد متوسطه طراحي و پياده شد و چنانكه در مشروح مذاكرات شوراي‌عالي انقلاب فرهنگي ثبت شده، اين اقدام مورد اعتراض رئيس جمهور محترم وقت (مقام معظم رهبري) قرار مي‌گيرد كه تغييرات اساسي بايد از پايه و دبستان و پيش‌دبستاني باشد نه از رأس و متوسطه.

نظام جديد متوسطه‌‌‌،‌ نظام آموزش دقيقا سكولار غيرديني بلكه دين زدايانه بود و نه تنها در كتابچه آن هيچ اشاره‌اي به جايگاه تربيت ديني و فعاليت‌هاي پرورشي نشده بود بلكه پيش بيني نظام واحدي و پنجره‌هاي باز در آن، فرياد مسئول ستاد مبارزه با منكرات را درآورد چندان كه به وزير نامه نوشت كه اين چه نظام جديد متوسطه‌اي است كه عامل گسترش روابط نامشروع دختران و پسران دانش‌آموز و رها شدن آنان در بوستان‌هاي شهري شده است.

عوارض علمي و اخلاقي نظام واحدي و پنجره‌هاي باز، آن‌چنان بود كه وزير بعدي آموزش و پرورش بالاجبار آن را تبديل به نظام سالي واحدي كرد.

تضعيف و انحلال مراكز تربيت معلم در دوران تصدی وزارتخانه

از ديگر موارد تعارض ديدگا‌ه‌هاي ايشان با اهداف نظام اسلامي در عرصه تعليم  و تربيت‌،‌ بايد به تضعيف شبيه به انحلال مراكز تربيت معلم در دوران وزارت ايشان اشاره كرد. مراكز تربيت معلم‌ به‌عنوان دسترنج و ميراث شهيدان رجايي وباهنر، توانسته بود كارآمدي خويش را در تربيت معلم‌تراز نظام اسلامي به اثبات برساند و علاوه بر آنكه پاسخگوي نياز آموزش و پرورش باشد‌،‌ به‌عنوان يك الگوي موفق اسلامي ايراني در عرصه آموزش عالي مطرح شود. اما آقاي دكتر نجفي ، الگوي وارداتي دانشگاه را بر الگوي بومي تربيت معلم ترجيح داد با اين استدلال كه چون دانشگاه نيرو تربيت مي‌كند چرا آموزش و پرورش  بايد براي تامين نيرو در مراكز تربيت معلم، سرمايه‌گذاري كند.

قابل توجه آنكه حتي در كشورهاي غربي نيز تربيت معلم، جايگاه ونظام آموزش ويژه‌اي دارد و بخصوص در كشور ما اين موضوع از اهميت مضاعفي برخوردار است چرا كه رسالت آموزش و پرورش  تربيت جامع الاطراف دانش‌آموز مي‌باشد وحتي در عرصه علم هم هدفش آن است كه به دانش‌آموزشيوه علم آموختن را بياموزد و او را علم آموز تربيت كند در حالي كه مسئوليت غالب دانشگاه ، صرفا انتقال مفاهيم علمي است و به همين دليل فارغ التحصيلان دانشگاه آگاهي و تجربه‌اي در زمينه تربيت نسل آينده نيندوخته و ندارند. با توجه به همين نگاه دانشگاهي و نه تربيت محور، آن هم ازنوع غير بومي‌اش بود كه تعدادي از همكاران دكتر نجفي، ميهماناني از دانشگاه و بعضا دانش آموختگان غرب بودند كه چند سالي براي رياست و سرپرستي معلمان به آموزش و پرورش  آمدند و با پايان يافتن دوران رياست خود به دانشگاه يا خارج از كشور بازگشتند و در مقابل نيروهاي آموزش و پرورش چندان مورد التفات قرار نگرفتند و طبعاً اين واردات رئيس پيامدهاي
تحقير كننده‌اي براي جامعه ميليوني معلمان به دنبال داشت.

تفاوت يا تضاد ديدگاه‌هاي نجفي در عرصه تعليم و تربيت

اما تفاوت يا تضاد ديدگاه‌هاي دكتر نجفي در عرصه تعليم و تربيت با ديدگاه‌هاي رسمي نظام را علاوه بر عملكرد، در اظهار نظرهاي ايشان نيز مي‌توان مشاهده كرد:

مطابق سياست‌هاي تدوين شده توسط مجمع تشخيص مصلحت نظام كه با تاييد مقام معظم رهبري ابلاغ شد ، اساس تحول بنيادين در آموزش و پرورش  ،‌ فلسفه تعليم و تربيت اسلامي و هدف آن رسيدن به « حيات طيبه» مي‌باشد همچنين در همين سياست‌ها از آموزش و پرورش  به‌عنوان يك « امر حاكميتي» ياد شده است. شايان ذكر است كه اين  سياست‌ها پيرو رهنمودهاي مكرر رهبر فرزانه انقلاب تدوين شد كه پيشينه و بنيان نظام آموزش و پرورش  كشور را مبتني بر باورها و مباني پذيرفته اروپا و غرب زده توصيف فرموده بودند.

اما آقاي دكتر نجفي در گفتگويي با شماره 32 و 33 ماهنامه آيين در آبان ماه 1389 اظهار مي‌دارد: معتقدم تعابيري كه در مورد آموزش و پرورش  به كار برده شده، چندان درست نيستند مثلا آموزش و پرورش  ما غرب زده است يعني چه ؟ كجاي كار آموزش و پرورش ،‌ حاكي از غربزدگي است... يا مثلا اينكه انسان‌ تراز غربي تربيت مي‌كند اي كاش اين كار را مي‌كرد چون از نظر اخلاقي و تربيتي ، انسان تراز غربي بالاتر از چيزي است كه ما در جوامع خودمان تربيت مي‌كنيم.

ايشان همچنين اخيرا در جمع عده‌اي تحت عنوان نشست تشكل‌هاي كشوري معلمان در تاريخ 15/4/92 اظهار داشته است كه: برخي آموزش و پرورش  را قسمتي از حاكميت مي‌دانند در حالي كه آموزش و پرورش  ، بخشي از جامعه است، عده‌اي آموزش و پرورش  را صرفا ايدئولوژيك مي‌پندارند درحالي كه بخش اعظمي از آن غير ايدئولوژيك است. ( وبلاگ انجمن مجازي معلمان ايران)

با توجه به اين اظهارات به نظر نمي‌رسد ايشان به ضرورت تحول بنيادين براساس فلسفه تعليم و تربيت اسلامي باور داشته باشد يا حداقل بيم آن مي‌رود كه همانند گذشته ، در مقام اجرا، برون داد تحول بنيادين دقيقا نقطه مقابل اهداف آن بشود.

در ارتباط با معاونت پرورشي هم پس از تصويب قانون احياي معاونت پرورشي، مقام معظم رهبري چنين ابراز رضايت فرمودند: يكي از كارهاي بسيار خوبي هم كه شد در اين دوره احياي معاونت پرورشي است كه بر اثر سوء سليقه بعضي از گذشتگان ازبين رفته بود (3/5/1386)

اما آقاي دكتر نجفي معتقد است كه : «در زمان آقاي مرتضي حاجي ، طرحي مطرح شد كه براساس آن از نظر تشكيلاتي وسازماندهي ستادي نيز نيازي به يك معاونت پرورشي جداگانه نبود و از يك جا دستور مي‌گرفتند و اين طرح از نظر كارشناسي قابل دفاع بود». ( روزنامه شرق 4/9/1385)

محمد علی نجفی یک شخصیت فرهنگی یا سیاسی؟

واقعيت سوم آنكه مسائل سياسي به معناي گروه گرايي و رويكرد حزبي، آفت مهلك  امر تعليم و تربيت است و نبايد آرامش محيط مدرسه را با كشانيدن مسائل حزبي سياسي به دانش ‌آموز و معلم و وزارتخانه برهم زد.

خوشبختانه طي سال‌هاي اخير به دليل دوري آموزش و پرورش از مسائل گروهي و سياسي ، اين نهاد توانسته است در فضايي آرام  نقشه راه خود را ترسيم كند و سند تحول بنيادين در نظام آموزش و پرورش كشور را به تصويب برساند. استمرار اين آرامش با انتصاب وزيري امكان‌پذير خواهد بود كه دغدغه اصلي او تعليم و تربيت باشد. اما واقعيت آن است كه دكتر نجفي بيش از آنكه يك معلم يا يك شخصيت فرهنگي باشد، يك شخصيت كاملاً سياسي است. (2)

به ردصلاحیت شدگان ظلم فاحشی شد

ظلم فاحش به ردصلاحیت برخی افراد" از جمله اظهارنظرهای بحث برانگیز نجفی در انتخابات اخیر شوراها بود.

او در تاریخ 19 خردادماه 1392 در جلسه ای با حضور برخی از اصلاح طلبان و همچنین سید محمد خاتمی می گوید:«به طور قطع می شود گفت که بخش عمده ای از افرادی که رد صلاحیت شدند ظلم فاحشی به آنان شد.»

نجفی با غیرمنصفانه بودن و ظلم دانستن این ردصلاحیت ها اظهار می کند:« به هر حال علی رغم این برخورد غیر منصفانه ای که با جریان اصلاحات در ارتباط با رد صلاحیت ها انجام گرفت ، کار را ادامه دادیم و فکر می کردیم که در هر صورت به عنوان یک وظیفه و دفاع از حق قانونی خودمان باید لیست هایی را در شهرهای مختلف ارائه دهیم که مردم حق انتخاب بهتری داشته باشند.»

همراهی با کروبی و برخی تشکل‌های افراطی در انتخابات 88

محمد علی نجفی يك شخصيت كاملاً سياسي است و حضور فعال ايشان در انتخابات سال 88 و همراهي با آقاي كروبي ، دليل روشني بر اين گفته است. علاوه بر آن طي اين سال‌ها، ايشان مستمراً با تشكل‌هايي كه به دليل تحريك معلمان به اعتصاب يا به دليل اقداماتشان در فتنه 88، غير قانوني اعلام شدند، ارتباط داشته است و طبيعي است كه اين ارتباط در دوران وزارت ايشان نيز تقويت خواهد شد  و اين نگراني وجود دارد كه بار ديگر آموزش و پرورش صحنه كشمكش‌هاي سياسي گردد.

اما آنچه اين نگراني را تقويت مي‌كند ارائه طريق‌هاي برخي سردمداران شكست خورده جريان فتنه است كه پيام مي‌دهند براي دستيابي به قدرت بايد از مدارس شروع كنيم و در گزينش وزرا نيز  همين افراد بيشترين فشار را در حوزه وزارتخانه‌هاي آموزش و پرورش و علوم و ارشاد   وارد مي‌آورند.

انکار فتنه و تعریف متفاوت از آشوب های سال 88

زهره طبیب زاده عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در خصوص توضیحات این وزیر پیشنهادی در کمیسیون آموزش، اظهار داشت: محمد علی نجفی در نشست گذشته‌کمیسیون آموزش، فتنه را انکار کرد و می‌گفت تعریف ما از فتنه با تعریف او متفاوت است و به نوعی وجود فتنه را انکار می‌کرد و ظاهرا آنچه نمایندگان به نقل از مقام معظم رهبری درباره فتنه 88 مطرح می‌کردند، مورد قبول آقای نجفی نبود و ظاهرا از نظر آقای نجفی فتنه‌ای وجود نداشته است.  (3)


***   جدول زیر نگاهی است به نظر بعضی از دست‌اندرکاران حوزه آموزش، درباره ویژگی‌ها و اولویت‌های کاری وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم. (4)

نام / سمت	ویژگی‌های وزیر آموزش ‌و پرورش دولت یازدهم	اولویت‌های کاری وزیر آموزش و پرورش دولت یازدهم
محمدمهدی زاهدی، رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس	داشتن شخصیت اعتدالی، آشنا به مسائل آموزش و پرورش، پرهیز از شتابزدگی در انجام کارها	درگیر نکردن آموزش و پرورش با مسائل سیاسی،‌ اجرای سند تحول بنیادین، انجام کارهای پژوهشی و دوری کردن از کارهای نمایشی و شعاری
اصغر مهاجری، ‌استاد دانشگاه و جامعه‌شناس	توانمند، جسور،‌ توسعه‌گرا و تغییرطلب بودن در امور آموزشی و پرورشی، روحیه خستگی‌ناپذیر برای پیگیری گرفتاری‌های معیشتی و مشکلات اقتصادی فرهنگیان	شکستن قانون‌های فرسوده آموزش و پرورش، داشتن بینش سیستمی، استفاده از مشاوران قدرتمند و همکاری با قوه‌های دیگر برای حل مشکلات این وزارتخانه
زهره طبیب‌زاده، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس	داشتن توانایی اجرایی، آشنایی با مسائل این وزارتخانه،‌ دارای فرهنگ دینی	پیگیری عملکرد وزرای قبل در آموزش و پرورش، رفع مشکلات دانشگاه فرهنگیان، انجام اقدامات مناسب درخصوص آموزش‌های فنی و حرفه‌ای، توجه به مسائل فرهنگی و رشد اعتقادات دینی در دانش‌آموزان
محمود فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش در سال‌های 84 تا 86	داشتن سابقه علمی مناسب، دور بودن از مسائل سیاسی، فردی از جنس معلمان که بتواند آرامش را به آموزش و پرورش بازگرداند	حل مشکلات اقتصادی آموزش و پرورش، حل مشکلات معیشتی معلمان، خلق منابع جدید مالی با توجه به تجربیات کشورهای دیگر، تبدیل درمانگاه‌های ویژه فرهنگیان به بیمارستان‌های فرهنگیان، ایجاد معاونت اقتصادی در آموزش و پرورش
سیدحسین نقوی ‌حسینی، رئیس شورای مرکزی فراکسیون فرهنگیان مجلس	داشتن سابقه فرهنگی، آشنایی با مسائل خرد و کلان این وزارتخانه، شتابزده عمل نکردن در انجام کارها، فردی از بدنه آموزش و پرورش	رسیدگی به محتوای کتاب‌های آموزشی پایه ششم، ادامه اجرای سند تحول و توجه به سه موضوع نیروی انسانی، محتوای آموزشی و فضا و امکانات
شیرزاد عبداللهی، کارشناس مسائل آموزشی	داشتن تجربه مدیریت در سطح کلان، دارای سواد و تحصیلات آکادمیک، داشتن دیدگاه‌های روشن در زمینه مسایل آموزش و پرورش	پرهیز از عزل و نصب‌های گسترده، پرهیز از انجام کارهای سلیقه‌ای و نمایشی، روشن کردن تکلیف سرانه دانش‌آموزی، روشن کردن تکلیف نیروهای مازاد بر نیاز در مدارس، فعال کردن شورای معلمان و انجمن اولیا و مربیان، تهیه طرحی قابل اجرا برای آموزش ضمن خدمت تخصصی و حرفه‌ای معلمان، افزایش حقوق کارکنان متناسب با نرخ تورم، اجرای طرحی عملی و قابل قبول برای رتبه بندی معلمان، رسیدگی به وضعیت مدارس
اسفندیار اختیاری، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس	آشنایی با اصول آموزش و شناختن مشکلات این وزارتخانه، پرهیز از انجام کارهای شتاب‌زده و بدون کارشناسی لازم	کارشناسی دقیق مسائل این وزارتخانه و بررسی نقاط مثبت و منفی که طرح‌ها می‌توانند داشته باشند، بررسی مسائل بودجه‌ای و مدیریت صحیح با استفاده از بودجه و امکانات در اختیار
حسن احمدی، کارشناس مسائل آموزشی	آشنا با فرآیند یادگیری و آموزش، فردی منعطف و اهل مشورت نه بی‌توجه به نظرهای کارشناسی دیگران	اعتماد کردن به نهادهای مردمی و نهادهای غیررسمی، توزیع آموزش بین خانواده‌ها به طوری که آنها هم بتوانند در حوزه آموزش تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی کنند، ایجاد تنوع در مدارس طوری که مانند کشورهای دیگر دارای تنوع رویکردها و سبک‌های یادگیری و شیوه‌های بومی، محلی و ... باشیم
قاسم جعفری،‌ عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس	آشنا بودن با مسائل آموزش و پرورش، با تجربه بودن، داشتن انگیزه، داشتن توانایی مدیریت و قدرت اجرایی بالا	استفاده از دستاوردهای وزرای گذشته و پیگیری عملکرد آنها، پیش بردن سند چشم‌انداز، داشتن تعامل صحیح با مجلس، استفاده از صاحبان علم و تجربه به دور از حب و بغض‌های گروهی و جناحی، تلاش برای رفع مشکلات مالی این وزارتخانه
علیرضا کمرئی، مدرس دانشگاه و کارشناس مسائل آموزشی	برخورداری از قدرت تجزیه و تحلیل مسائل، داشتن درک درست و به موقع از زمان تصمیم گیری، برخورداری از تفکر استراتژیک و توانایی رهبری استراتژیک	داشتن برنامه‌ای روشن از اهداف پیش‌رو، اجرایی کردن دقیق، مناسب و با شیب ملایم سند تحول بنیادین، تشکیل تیم مدیریتی به سرعت و با اعتقاد به سند تحول
حجت‌الاسلام والمسلمین محمدباقر عبادی، عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس	مدیری توانمند، باسابقه و نوآور	انجام اقدامات حساب شده، بدون شتابزدگی و با مطالعه و پژوهش، کارشناسی متون درسی، استفاده از نخبگان و رسیدگی به وضع معیشت معلمان
مجید ابهری، آسیب‌شناس و رفتارشناس اجتماعی	آشنا بودن با مسائل آموزش، کسی باشد که درد معلمان را لمس کرده باشد، به واقعیت‌های نظام آموزش و پرورش آگاه باشد یعنی از مدارس دارای بخاری نفتی شین‌آباد تا کپرنشینان بلوچستان و تا مدارس پرزرق و برق غیرانتفاعی شمال تهران را شناخته و نیازهایشان را بداند	به دور از تعارف و تبلیغ در جهت نمایش مکانیزه و اینترنتی کردن مدارس ابتدا آموزگاران دلسوز را به کار گیرد و نیازهای مدارس ایران را بشناسد، تدوین کتب درسی بر اساس نیازها و واقعیت‌های روز و ظرفیت فکری و سنی دانش‌آموزان، اضافه کردن مطالبی برای پیشگیری از اعتیاد و انواع آسیب‌های اجتماعی به کتاب‌های درسی

* حرف آخر ...

با توجه به رویکرد فعلی نمایندگان مجلس در قبال برخی از گزینه های پیشنهادی حجت الاسلام حسن روحانی که مرزبندی شفافی با عاملان آشوب های خیابانی سال 88 تا کنون نکرده اند و اهمیت چندانی برای فتنه سال 88 به عنوان یکی از حوادث مهم تاریخ انقلاب قائل نیستند، پیش بینی می شود نمایندگان مجلس روی خوشی به محمد علی نجفی نشان ندهند.

توضیحات نجفی در مورد آشوب های سال 88 می تواند دلیل محکمی برای اعتماد نکردن نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی در قبال نجفی باشد، همچنان که زهره طبیب زاده عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی در خصوص توضیحات نجفی در این کمیسیون، اینچنین می گوید: محمد علی نجفی در نشست گذشته‌کمیسیون آموزش، فتنه را انکار کرد و می‌گفت تعریف ما از فتنه با تعریف او متفاوت است و به نوعی وجود فتنه را انکار می‌کرد و ظاهرا آنچه نمایندگان به نقل از مقام معظم رهبری درباره فتنه 88 مطرح می‌کردند، مورد قبول آقای نجفی نبود و ظاهرا از نظر آقای نجفی فتنه‌ای وجود نداشته است.

حال باید دید با توجه به سوابق سیاسی "محمد علی نجفی" و واکنش های صورت گرفته از سوی فرهنگیان کشور نسبت به این گزینه پیشنهادی آیا نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی تصدی وزارت آموزش و پرورش را به نجفی واگذار می کنند و یا اینکه باید منتظر گزینه ای دیگری از سوی حجت الاسلام حسن روحانی در این وزارتخانه باشیم. باید منتظر ماند و دید دولت "تدبیر و امید" چه رویکردی را برای وزارتخانه آموزش و پرورش اتخاذ می کند.