به گزارش مشرق به نقل از فارس، ساخت آثاری با مضامین دفاع مقدس و یادآوری خدمات و زحمات رزمندگان اسلام و شهدا همواره در اولویت فیلمسازان متعهد جمهوری اسلامی ایران قرار داشته است.

نقطه بلوغ و توجه به سینمای دفاع مقدس نیز دهه‌های 60 و 70 است و هرچه جلوتر آمدیم انگار این دغدغه کمرنگ‌تر شد.

البته در این میان عوامل دیگری سوای نبود فیلمنامه خوب یا تهیه‌کنندگان متعهد خودنمایی می‌کرد و آن سختی به دست آوردن امکانات برای ساخت چنین فیلم‌هایی بود؛ حتی برای کسانی که در این مسیر کاملا شناخته شده‌اند.

مثلا «مسعود ده‌نمکی» که همه او را با سه‌گانه اخراجی‌ها می‌شناسند و می‌دانند که این کارگردان دغدغه ساخت آثاری در حوزه دفاع مقدس دارد و جنگ تحمیلی و تبعات اجتماعی آن همواره از دغدغه‌های او بوده است، همین چند روز پیش و در مراسم کلید زدن سریال «معراجی‌ها» عنوان داشت: با شرایط موجود ساختن فیلم جنگی کار بخش خصوصی نیست. مگر اینکه از طرف دولت امکانات و ادواتی بلاعوض و رایگان در اختیار آنها قرار گیرد و در مقابل مضمون خوب طلب شود.

یا «ابراهیم حاتمی‌کیا» کارگردان پرآوازه دیگر کشورمان که آثار بی‌نظیری در حوزه دفاع مقدس دارد نیز گلایه به دست آوردن امکانات جنگی را دارد.

کارگردان «برج مینو» در برنامه «پارک ملت» در پاسخ به سوالی با این مضمون که شما دیگر نمی‌خواهید فیلم جنگی بسازید؟ پاسخ می‌دهد: دلم می‌خواهد. اما آیا فضا و امکاناتش هست؟ من آن موقع می رفتم پیش فرمانده لشکری و می‌گفتم به من توپ و تانک و اسلحه بده. او مرا می‌شناخت، با فضایی که من دنبالش بودم آشنا بود و کارم را راه می انداخت. ولی الان باید برای گرفتن آن امکانات به حقارت بیافتم و هر وقت بخواهند مرا زمین بزنند. این اتفاق برای من افتاده و مسئولی که خوشش نیامده، آمده و تجهیزات را سر صحنه برده است. مانند فیلم برج مینو. یکی از مسائلی این محدودیت‌ها بود. اعتماد به بچه های نسل من کم شده و حرف هایی باید می زدیم که نشد.

الان مثلا می گویند فلان موشک ساخته شده و هوا رفت و توانست به هدف بزند. قطعا این موشک قبلا آزمایش شده است ولی ما نمی توانیم آزمایش کنیم. چون به وقت و پول احتیاج دارد که نمی گذارند. یک فیلم قطعی می خواهند. می گویند برو سرباز رایان بساز. آخر مرد حسابی مگر سینمای من سینمای هالیوود است؟ مگر من اصلا چنین امکاناتی در اختیار دارم؟ ما با تولید خود حرف می زنیم. از سینمای جنگ، پله پله آن زمان که حرف می زدم، عده ای  عصبانی می شدند، عصبانی بشوند، ایرادی ندارد ولی اینکه مانع می شوند سخت است.

من الان 50 سال سن دارم و برای طی این مسیر جنگیده ام. به خداوند قسم که برای تمام فیلمهایم جنگیده ام. وقتی وارد سینمای جنگ می شوم، آنچه که در ذهن مسئول با من هنرمند وجود دارد، فاصله غریبی است. او فکر می کند باید مستقیم بزنیم و من فکر می کنم که باید منحنی بزنم و افکارمان با هم نمی خواند.

در این میان گلایه‌های بسیار دیگری از سایر کارگردان‌ها هم هست،‌اما نکته قابل تأمل در این ماجرا دعوت قطعی فرمانده نیروی دریایی ارتش از فیلم‌سازان برای فیلم‌سازی در حوزه دفاع مقدس است.

امیر دریادار «حبیب‌الله سیاری» فرمانده نیروی دریایی ارتش معتقد است در این حوزه فقط ارگان‌ها و سازمان‌ها کم کاری نمی‌کنند و در این میان برخی سازندگان هم ترجیح می‌دهند به سراغ تولید آثاری با زحمت کم‌تر پردازند. در این باره با امیر سیاری گفت‌وگوی کوتاهی انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید:

**جناب آقای سیاری، ارگان‌های مختلف معمولا در تهیه و تولید آثار نمایشی مشارکت دارند به ویژه ارگان‌هایی نظیر نیروی انتظامی یا نیروی هوایی که به عنوان مثال سریال شوق پرواز با مضمون زندگی شهید بابایی را ساخت، در گذشته هم آثاری نظیر جنگ نفت‌کش‌ها در حوزه نیروی دریایی ارتش ساخته شد، شما قصد ندارید این حضور را احیا کنید و مجالی برای فیلمسازانی فراهم کنید که به کمک شما در تولید آثار فاخر نیاز دارند؟

-ما در این زمینه فعالیت را شروع کرده‌ایم. به عنوان مثال تولید فیلم سینمایی مرواریدهای خلیج فارس را آغاز کرده‌ایم که تا چند ماه دیگر به پایان می‌رسد و قرار است در جشنواره فیلم فجر حضور یابد. علاوه بر آن تفاهمنامه‌ای با بنیاد شهید امضاء کرده‌ایم که سریال پیک پیکان یا حماسه 34 روزه خرمشهر را تولید کنیم. ضمن اینکه با سیمافیلم هم صحبت‌هایی شده است و امیدواریم این محصولات زودتر به نتیجه برسند.

**پس در این زمینه مشکلات تا حدودی حل شده است؟

-البته همه این ها مشکل ما نیست،مشکل تولید کنندگان و دیگران هم هست که باید وارد عرصه بشوند و به تولید بپردازند.آنها سمت نیروی دریایی نمی‌آیند. علت آن هم  سختی کار در دریاست. سریال‌های دیگر هم سختی خود را دارند اما مثلا شوق پرواز در فرودگاهی در تهران ساخته شد که بخش هایی از آن هم نهایتا در قزوین تصویربرداری شده بود. یا فیلم‌های دیگر معمولا در یک ساختمان و 2 تا بنز است.

اما برای کار در دریا، اول هوا خوب نیست،بعد هوا گرم است، بعد فاصله زیاد است، بعد دریانوردی کار سختی است، بعد دریا پرتلاطم است، بعد مشکلاتی برای دوربین و فیلم و ... به وجود می‌آید.

کار دریا سخت است و ما هم بارها عنوان کرده‌ایم که هر توانی داشته باشیم در اختیار شما قرار می‌دهیم که حداقل از شهدا یاد شود. یکی از مهم‌ترین اثراتی که شهدای دریا داشته‌اند، بنا به گفته فرمانده کل قوا مقام معظم رهبری، این است که اقتصاد کشور سالم مانده است. یعنی چه؟ یعنی اینکه اگر همین شهدای نیروی دریایی در زمان جنگ نبودند و امنیت خط‌های مواصلاتی را تامین نمی‌کردند، در کشور قحطی می‌شد. کجا به این موضوع پرداخته شده است؟ کسی پای کار نمی‌آید. اهمیت کار بالاست و کسی هم به آن نمی‌پردازد. اما ما آنچه داشته‌ایم پای کار گذاشته‌ایم و گفته‌ایم هرکس کاری دارد، بیاورد تا این مشکلات حل شود.

**البته فیلمسازان نیز این گلایه را دارند که برای تامین موارد مورد نیازمان باید بروکراسی اداری طولانی را سپری کنیم.

-بروکراسی همه جا هست. وقتی نامه‌ای می‌آید، زمان خود را سپری می‌کند تا تائید شود. اما اگر یکی از این فیلمسازان بیاید و روبروی من بنشیند و بگوید که در این زمینه کاری انجام می‌دهد، ما تا پایان کار او را همراهی خواهیم کرد.

**مساله مهم این است که پیدا کردن شما برای صحبت و گفت‌وگوی رو در رو کار آسانی نیست.

-اتفاقا پیدا کردن من بسیار کار راحتی است. من هر وقت تهران باشم، از صبح تا شب در دفترم هستم و اصلا نیازی نیست که کسی بخواهد منتظر بماند و یا پشت در اتاق معطل شود.

**پس شما از حضور فیلمسازان در حوزه نیروی دریایی استقبال می‌کنید؟

-بله. ما کاملا استقبال می‌کنیم و در خدمتیم. در ارتباط با دفاع مقدس نکته‌ دیگری که باید بگویم این است که آخرین نفراتی که افتخار حضور در نیروی دریایی در مقطع دفاع مقدس را داشتند، ما هستیم، تعداد اندک است و اگر ما هم برویم دیگر جوان‌ها چیزی یادشان نمی‌آید. زمان را از دست ندهید.