گذوه فرهنگی مشرق - مراسم تشییع جنازه مرحوم عبدالحسین پرتوی خالق عکس معروف همافران 19 بهمن 57 با حضور تنی چند از مسئولان، هنرمندان و جامعه مطبوعاتی از مقابل خانه هنرمندان تشییع شد.
بنا بر این گزارش، دکتر علی ربیعی وزیر کار در ابتدای این مراسم گفت: پرتوی دو شخصیت فردی و اجتماعی داشت که برای همه ما دستآموز است، شخصیت اجتماعی او را با عکاسی و کارهای بزرگش میشناسیم. عکسهای او ثبت نمادها در لحظه هستند و به راستی که تداومدهنده یک لحظه در تاریخ ملت ایران هستند.
وی افزود: متاسفانه ما نتوانستیم به عکاسان ارج و قرب خوبی نهیم، امروز ما به پاسداشت هنر عکاسی و هنر انقلاب و هنر یک عکاس انقلابی اینجا جمع شدهایم، تأثیر عکس معروف او وقتی چاپ شد این بود که یک ملت باور کرد که میتواند پیروز شود. این عکس تزلزل در حکومت پهلوی و دربار ایجاد کرد. این عکس به حامیان شاه نشان داد که امیدی برای سرکوبی ملت ایران نداشته باشند.
ربیعی ادامه داد: یک هنرمند میتواند با یک عکس تحول اجتماعی ایجاد کند و فکر میکنم پرتوی این کار را کرد. پرتوی برای جامعه مطبوعاتی ما یک نهاد است.
ربیعی تصریح کرد: پرتوی مثل تمام کسانی که با هنر مطبوعات زندگی میکنند، سخت زندگی کرد.
وی در پایان گفت: در دورانی که سردبیر بودم، پرتوی را میدیدم و خودم را از خانواده مطبوعات میدانم. امروز باید بگویم که باید بیش از پیش پشت هم باشیم. تسلیت میگویم به جامعه مطبوعاتی، خانواده مرحوم، هنرمندان و از طرف رئیس جمهور هم این ضایعه را تسلیت میگویم.
احمد مسجد جامعی رئیس شورای شهر تهران سخنران بعدی این مراسم بود.
وی در سخنانی گفت: همه ما متاسفیم برای از دست دادن یکی از عزیزترین چهرههای هنری و رسانهای. امروز 4 نسل از نویسندگان و عکاسان مطبوعات دور هم جمع شدهاند. ما کمتر این جمعها را در کنار هم میبینیم، از همکاران در دهه 40 بگیرید تا کسانی که شاگرد ایشان بودند، همه از پاکی و دوستی و صفای باطن او گزارش میکنند. او دلسوز برای وطن و خانواده و اصحاب رسانه بود که البته حاشیهای هم نداشت.
مسجدجامعی ادامه داد: همه مرحوم پرتوی را با عکس تاریخی و ارزشمندش میشناسند. این عکس اتفاقی نیست، امکان ندارد یک هنرمند بیمقدمه لحظهای به این بزرگی را ثبت کند. این کاری که ایشان در قالب عکس انجام داده است را باید بیشتر به آن پرداخت و شرایط عکاسی آن روز به دقت بررسی شود تا ما بفهمیم که او چه کار بزرگی انجام داده است. مسلما نوشتن مقالات بسیار نیز نمیتوانست گویای آن واقعه باشد.
وی افزود: امروز عکاسی ما در عرصه بینالمللی مطرح است و هر سال تعداد زیادی از عکاسان جایزه میگیرند، البته امروز عکاسی خیلی آسان شده، اما استاد پرتوی در شرایط سختی کار میکرد و عکاسی را به صورت تجربی آموخت و سر آخر هم استاد شد.
دکتر انتظامی معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد نیز در سخنانی گفت: همه ما در طول زندگی با نوع رفتارهایی که داریم مورد قضاوت قرار میگیریم. در طول این سالها نیز هیچ همکاری را ندیدم که از ایشان با نیکی یاد نکنند. پرتوی برآمده از هنر متعهد بود و این هنر را در شرایط سخت اجتماعی نشان داد.
وی افزود: من اینجا آمدهام تا سوگواری جامعه مطبوعاتی را به محضر خانواده آن مرحوم اعلام کنم و از طرف وزیر ارشاد هم به خانواده ایشان تسلیت میگویم.
علی مرادخانی معاونت هنری وزارت ارشاد آخرین سخنران این مراسم بود.
وی نیز در سخنانی گفت: زمانی که مدیر تولید فیلم وزارت ارشاد بودم هر از چند گاهی پرتوی میآمد و راجع به عکاسی مفصل صحبت میکردیم. مهمترین ویژگی او مهربانی و نگاه شفاف و زیبا به جامعه بود. او هیچ ادعایی نداشت با اینکه یکی از بزرگترین کارها را برای هنر انقلاب انجام داد.
وی در پایان گفت: امیدوارم ما همیشه بتوانیم به عنوان مسئولان فرهنگی در زمانی که این عزیزان زنده هستند،قدر آنها را بدانیم.
بنا بر این گزارش، دکتر علی ربیعی وزیر کار در ابتدای این مراسم گفت: پرتوی دو شخصیت فردی و اجتماعی داشت که برای همه ما دستآموز است، شخصیت اجتماعی او را با عکاسی و کارهای بزرگش میشناسیم. عکسهای او ثبت نمادها در لحظه هستند و به راستی که تداومدهنده یک لحظه در تاریخ ملت ایران هستند.
وی افزود: متاسفانه ما نتوانستیم به عکاسان ارج و قرب خوبی نهیم، امروز ما به پاسداشت هنر عکاسی و هنر انقلاب و هنر یک عکاس انقلابی اینجا جمع شدهایم، تأثیر عکس معروف او وقتی چاپ شد این بود که یک ملت باور کرد که میتواند پیروز شود. این عکس تزلزل در حکومت پهلوی و دربار ایجاد کرد. این عکس به حامیان شاه نشان داد که امیدی برای سرکوبی ملت ایران نداشته باشند.
ربیعی ادامه داد: یک هنرمند میتواند با یک عکس تحول اجتماعی ایجاد کند و فکر میکنم پرتوی این کار را کرد. پرتوی برای جامعه مطبوعاتی ما یک نهاد است.
ربیعی تصریح کرد: پرتوی مثل تمام کسانی که با هنر مطبوعات زندگی میکنند، سخت زندگی کرد.
وی در پایان گفت: در دورانی که سردبیر بودم، پرتوی را میدیدم و خودم را از خانواده مطبوعات میدانم. امروز باید بگویم که باید بیش از پیش پشت هم باشیم. تسلیت میگویم به جامعه مطبوعاتی، خانواده مرحوم، هنرمندان و از طرف رئیس جمهور هم این ضایعه را تسلیت میگویم.
احمد مسجد جامعی رئیس شورای شهر تهران سخنران بعدی این مراسم بود.
وی در سخنانی گفت: همه ما متاسفیم برای از دست دادن یکی از عزیزترین چهرههای هنری و رسانهای. امروز 4 نسل از نویسندگان و عکاسان مطبوعات دور هم جمع شدهاند. ما کمتر این جمعها را در کنار هم میبینیم، از همکاران در دهه 40 بگیرید تا کسانی که شاگرد ایشان بودند، همه از پاکی و دوستی و صفای باطن او گزارش میکنند. او دلسوز برای وطن و خانواده و اصحاب رسانه بود که البته حاشیهای هم نداشت.
مسجدجامعی ادامه داد: همه مرحوم پرتوی را با عکس تاریخی و ارزشمندش میشناسند. این عکس اتفاقی نیست، امکان ندارد یک هنرمند بیمقدمه لحظهای به این بزرگی را ثبت کند. این کاری که ایشان در قالب عکس انجام داده است را باید بیشتر به آن پرداخت و شرایط عکاسی آن روز به دقت بررسی شود تا ما بفهمیم که او چه کار بزرگی انجام داده است. مسلما نوشتن مقالات بسیار نیز نمیتوانست گویای آن واقعه باشد.
وی افزود: امروز عکاسی ما در عرصه بینالمللی مطرح است و هر سال تعداد زیادی از عکاسان جایزه میگیرند، البته امروز عکاسی خیلی آسان شده، اما استاد پرتوی در شرایط سختی کار میکرد و عکاسی را به صورت تجربی آموخت و سر آخر هم استاد شد.
دکتر انتظامی معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد نیز در سخنانی گفت: همه ما در طول زندگی با نوع رفتارهایی که داریم مورد قضاوت قرار میگیریم. در طول این سالها نیز هیچ همکاری را ندیدم که از ایشان با نیکی یاد نکنند. پرتوی برآمده از هنر متعهد بود و این هنر را در شرایط سخت اجتماعی نشان داد.
وی افزود: من اینجا آمدهام تا سوگواری جامعه مطبوعاتی را به محضر خانواده آن مرحوم اعلام کنم و از طرف وزیر ارشاد هم به خانواده ایشان تسلیت میگویم.
علی مرادخانی معاونت هنری وزارت ارشاد آخرین سخنران این مراسم بود.
وی نیز در سخنانی گفت: زمانی که مدیر تولید فیلم وزارت ارشاد بودم هر از چند گاهی پرتوی میآمد و راجع به عکاسی مفصل صحبت میکردیم. مهمترین ویژگی او مهربانی و نگاه شفاف و زیبا به جامعه بود. او هیچ ادعایی نداشت با اینکه یکی از بزرگترین کارها را برای هنر انقلاب انجام داد.
وی در پایان گفت: امیدوارم ما همیشه بتوانیم به عنوان مسئولان فرهنگی در زمانی که این عزیزان زنده هستند،قدر آنها را بدانیم.