به گزارش مشرق به نقل از مهر، "هدي بن امير" از جمله شخصيتهاي جنايتکار و منفور رژيم معمر قذافي است. نام او براي چندين دهه لرزه بر اندام مردم بي دفاع ليبي مي انداخت چرا که وي در قساوت و بيرحمي دستکمي از ارباب خود قذافي نداشت.

نام بن امير براي نخستين بار 27 سال پيش در ليبي بر سر زبانها افتاد. سال 1984 مراسم اعدامي در شهر بنغازي (طلايه دار اعتراضات مردمي اخير اين کشور) با حضور ديکتاتور قذافي برگزار شد.

اين مراسم براي اعدام جواني 30 ساله بنام "حامد الشويدي" که متهم به اقدام عليه دولت قذافي شده بود، ترتيب داده شد. زماني که اين جوان به دار آويخته شد پيکر نيمه جانش براي چند دقيقه بر بالاي چوبه دار تکان مي خورد که اين مسئله خشم هواداران ديکتاتور را برانگيخت.
آنها نمي توانستند چنين مقاومتي را در برابر مرگ از سوي يکي از مخالفان سرورشان تحمل کنند، به همين دليل زني از ميانشان به چوبه دار نزديک شده و خود را از پاهاي الشويدي آويزان کرد تا وي جان داد، اين زن هدي بن امير نام داشت.
قذافي از تماشاي اين صحنه و شدت وفاداري بن امير متاثر شده و وي را بعنوان شهردار بنغازي منصوب کرد. از آن زمان تا کنون خون صدها تن از مردم بنغازي بدست اين جلاد ريخته شد. وي بخاطر اين اقدامات مورد نفرت عمومي بود و وحشت از انتقام لحظه اي ترکش نمي کرد براي همين با وجود داشتن محافظ در تمام مدت با خود کلتي را حمل مي کرد که در صورت لزوم از خود دفاع کند.
بن امير بارها به اطرافيانش گفته بود: در بنغازي هيچ مردي وجود ندارد، مرد فقط منم. اين زن خونخوار که در طول عهده داري منصب شهرداري بنغازي صدها جنايت هولناک را مرتکب شد در توجيه علت کارهايش مي گفت: ما نيازي به گفتگو با ديگران نداريم بلکه ما به چوبه هاي دار بيشتر نياز داريم.
پس از قيام مردم بنغازي و فتح اين شهر توسط انقلابيون بن امير گريخته و خود را به ديکتاتور رساند. در آخرين سخنراني که قذافي عليه انقلابيون کرده و آنها را تهديد به قتل عام نمود، جلاد ليبي نيز در کنارش حضور داشت.
هدي بن امير تنها يکي از دهها جلاد ديکتاتور ليبي است که با کمک آنها چهاردهه سلطه خونين خود را بر مردم انقلابي ليبي و نوادگان جنگجوي"عمر مختار" تحميل کرد. با اين حال انقلاب مردم اين کشور بار ديگر ثابت کرد که ظلم و جنايت هيچگاه دوام نخواهد آورد حتي اگر در طولاني ترين ديکتاتوري تاريخ معاصر رخ دهد.