به گزارش مشرق، متن یادداشت رحمان رضایی به شرح ذیل است:
با سپری شدن هفت هفته از آغاز لیگ چهاردهم، هواداران دو تیم استقلال و پرسپولیس شرایط متفاوتی را در مورد تیم‌های خود تجربه می‌کنند. در پایان هفته هفتم استقلال با پیروزی شیرینی که مقابل نفت مسجد سلیمان کسب کرد، جایگاه خود در صدر جدول را تثبیت کرد و در مقابل پرسپولیس با شکست روز گذشته خود مقابل تراکتورسازی در جایگاه نهم قرار گرفت. در چنین شرایطی فاصله زیادی بین دو تیم به وجود آمده که این فاصله به خصوص برای هواداران پرسپولیس سخت و نکران کننده است.
در مورد پرسپولیس حقیقت این است که سرخپوشان در بازی‌های سپری شده توانایی فنی خاصی از خود نشان نداده‌اند و این مسئله نشان می‌دهد که مربی این تیم توانایی کار فنی ندارد. این مسئله نه به خاطر جایگاه پایین پرسپولیس در جدول، که بخاطر پرسپولیس عملکرد این تیم در هفته‌های سپری شده است. پرسپولیس تا اینجای رقابت‌ها نشان داده که از نظر بارفنی ضعیف است و خوب اداره نمی‌شود.
نقطه مقابل اما استقلال است. این تیم در حین بازی و در دقایق مختلف از انسجام تیمی خوبی برخوردار است و شرح وظایف به طور کلی مشخص است. استقلال هر چنددر بازی‌های هفته‌های اول خوب بازی نمی‌کرد اما نتایج این تیم قابل قبول بود و در جایگاه فعلی این تیم تاثیر کذاشت. با این حال پرسپولیس نه خوب بازی می‌کند و نه نتیجه می‌گیرد. بنابراین می‌توان در این مقایسه فاصله جایگاهی دو تیم را منطقی دانست.
استقلال در حفظ توپ، دفاع و حمله‌های موثری که انجام می‌دهد روند خوبی را دنبال می‌کند این در حالی است که پرسپولیس فاقد سبک بازی است و هیچ مشخصه‌ای نمی‌توان در مورد سبک بازی پرسپولیس در نظر گرفت. آن‌ها نه در ضد حمله، نه بازی زمینی و نه برنامه‌های تاکتیکی سیستم مشخصی ندارند و تیم طوری عمل می‌کند که انگار سبک بازی خاصی برای آن‌ها در نظر گرفته نشده است.
نتیجه‌گیری نهایی در مورد عملکرد دو تیم این است که عملکرد فعلی پرسپولیس نه هواداران و نه کار‌شناسان را راضی نمی‌کند و در مقابل استقلال با عملکرد مطلوب، رو زبه روز فاصله خودش را با رقیب دیرینه بیشتر می‌کند. در چنین شرایطی ایجاد تغییر در عملکرد پرسپولیس مستلزم ایجاد تغییردر کادر فنی سرخپوشان است و با این رویه فاصله دو تیم روز به روز بیشتر خواهد شد.
با سپری شدن هفت هفته از آغاز لیگ چهاردهم، هواداران دو تیم استقلال و پرسپولیس شرایط متفاوتی را در مورد تیم‌های خود تجربه می‌کنند. در پایان هفته هفتم استقلال با پیروزی شیرینی که مقابل نفت مسجد سلیمان کسب کرد، جایگاه خود در صدر جدول را تثبیت کرد و در مقابل پرسپولیس با شکست روز گذشته خود مقابل تراکتورسازی در جایگاه نهم قرار گرفت. در چنین شرایطی فاصله زیادی بین دو تیم به وجود آمده که این فاصله به خصوص برای هواداران پرسپولیس سخت و نکران کننده است.
در مورد پرسپولیس حقیقت این است که سرخپوشان در بازی‌های سپری شده توانایی فنی خاصی از خود نشان نداده‌اند و این مسئله نشان می‌دهد که مربی این تیم توانایی کار فنی ندارد. این مسئله نه به خاطر جایگاه پایین پرسپولیس در جدول، که بخاطر پرسپولیس عملکرد این تیم در هفته‌های سپری شده است. پرسپولیس تا اینجای رقابت‌ها نشان داده که از نظر بارفنی ضعیف است و خوب اداره نمی‌شود.
نقطه مقابل اما استقلال است. این تیم در حین بازی و در دقایق مختلف از انسجام تیمی خوبی برخوردار است و شرح وظایف به طور کلی مشخص است. استقلال هر چنددر بازی‌های هفته‌های اول خوب بازی نمی‌کرد اما نتایج این تیم قابل قبول بود و در جایگاه فعلی این تیم تاثیر کذاشت. با این حال پرسپولیس نه خوب بازی می‌کند و نه نتیجه می‌گیرد. بنابراین می‌توان در این مقایسه فاصله جایگاهی دو تیم را منطقی دانست.
استقلال در حفظ توپ، دفاع و حمله‌های موثری که انجام می‌دهد روند خوبی را دنبال می‌کند این در حالی است که پرسپولیس فاقد سبک بازی است و هیچ مشخصه‌ای نمی‌توان در مورد سبک بازی پرسپولیس در نظر گرفت. آن‌ها نه در ضد حمله، نه بازی زمینی و نه برنامه‌های تاکتیکی سیستم مشخصی ندارند و تیم طوری عمل می‌کند که انگار سبک بازی خاصی برای آن‌ها در نظر گرفته نشده است.
نتیجه‌گیری نهایی در مورد عملکرد دو تیم این است که عملکرد فعلی پرسپولیس نه هواداران و نه کار‌شناسان را راضی نمی‌کند و در مقابل استقلال با عملکرد مطلوب، رو زبه روز فاصله خودش را با رقیب دیرینه بیشتر می‌کند. در چنین شرایطی ایجاد تغییر در عملکرد پرسپولیس مستلزم ایجاد تغییردر کادر فنی سرخپوشان است و با این رویه فاصله دو تیم روز به روز بیشتر خواهد شد.
