به گزارش مشرق، وحید شقاقی - عضو هیات علمی دانشگاه علوم اقتصادی - اظهار کرد: جمعیت جوان فرصت پنجره جمعیتی است که هر 300-400 سال نصیب هر کشور می‌شود و در حال حاضر ایران از این فرصت برخوردار است. هم‌اکنون دو سوم جمعیت کشور جوان است که تا سال 2040 در این پنجره جمعیتی قرار داریم، لذا نباید با فرصت‌سوزی از این برهه تاریخی عبور کنیم بلکه باید در جهت ثبات و امنیت اقتصادی تا دستیابی به افق 1404 که اول شدن در منطقه است از آن بهره بگیریم.
وی افزود: در ایجاد بستر برای دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز کوتاهی شده است. ظرفیت‌های بی‌بدیلی پیش روی کشور برای دستیابی به اقتصاد اول منطقه وجود دارد.
این کارشناس اقتصادی، کریدور شمال جنوب را پتانسیل دیگری پیش روی اقتصاد ایران دانست و گفت: ما با استفاده از کریدور شمال جنوب می‌توانیم ارتباط تجاری کشورهای آسیای میانه و اروپا را با خلیج فارس برقرار کنیم. در حال حاضر بیشتر نقل و انتقالات از کانال سوئز انجام می‌شود. حال آن‌که مدت زمان نقل و انتقال کالا از کریدور شمال جنوب 23 روز است و این کریدور نسبت به کانال سوئز 30 درصد هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. کشورهای بسیاری تمایل داشتند تا از این کریدور عبور کنند ولی ما آن‌طور که باید از این فرصت استفاده نکردیم.
شقاقی تصریح کرد: سوخت‌رسانی به کشتی‌های عبوری از خلیج فارس فرصت دیگر مغفول مانده اقتصاد ایران است. موقعیت خاص ژئوپلتیکی ایران ظرفیتی است که هر کشوری آرزوی آن را دارد. این ظرفیت‌های بالقوه می‌توانند اقتصاد ما را از رکود، خارج و رونق ایجاد کنند که در این باره باید بتوانیم ساختارها و نهادهای اقتصادی لازم را ایجاد کنیم.
وی با اشاره به این‌که مشکلاتی که از سال 91 با شروع تحریم‌های نفتی ایجاد شد دست پای اقتصاد ایران را بست، خاطرنشان کرد: باید تمام هم و غم خود را برای کاهش وابستگی به نفت به کار بگیریم. در حال حاضر 50 درصد بودجه دولت‌های ما وابسته به نفت است. با این شرایط دولت‌ها نیازی به استفاده از سایر ظرفیت‌های اقتصادی نمی‌بینند. افزایش مالیات، بهبود فضای کسب و کار، جذب سرمایه‌های سرگردان در جهت تولید می‌تواند وابستگی ما را به نفت بسیار کاهش دهد.
به گفته این کارشناس اقتصادی، بخش زیادی از مشکلات اقتصادی کشور مربوط به ایجاد نشدن ساختارها و نهادهای لازم است. به طور مثال با نظام بانکی فعلی حاکم بر اقتصاد امکان رونق اقتصادی مقدور نیست. نظام اداری فعلی ما نیز فضا را برای ایجاد بازار تولید، رقابتی و پررونق بسته است.
شقاقی با طرح این سوال که آیا با وجود عدم شفافیت اقتصادی، فساد، رانت و انحصارها می‌توان به پیشرفت دست یافت، تصریح کرد: برای دستیابی به اهداف اقتصادی باید تمام مشکلات فعلی را برطرف کنیم.
وی اظهار کرد: ما باید به سمت اقتصاد دانش‌بنیان برویم. تحقیقات باید تبدیل به ثروت شوند. به خوبی می‌توان از جمعیت فعال و تحصیل‌کرده در قالب نگاه اقتصاد دانش‌بنیان برای کسب ثروت استفاده کرد؛ ظرفیتی که در حال حاضر مالزی به خوبی از آن بهره می‌گیرد. صادرات های‌تک مالزی 60 میلیارد دلار است. در حالی که درآمد حاصل از فروش نفت کشور ما در شرایط تحریم نفتی بیش از 37 میلیارد دلار نیست.
وی افزود: در ایجاد بستر برای دستیابی به اهداف سند چشم‌انداز کوتاهی شده است. ظرفیت‌های بی‌بدیلی پیش روی کشور برای دستیابی به اقتصاد اول منطقه وجود دارد.
این کارشناس اقتصادی، کریدور شمال جنوب را پتانسیل دیگری پیش روی اقتصاد ایران دانست و گفت: ما با استفاده از کریدور شمال جنوب می‌توانیم ارتباط تجاری کشورهای آسیای میانه و اروپا را با خلیج فارس برقرار کنیم. در حال حاضر بیشتر نقل و انتقالات از کانال سوئز انجام می‌شود. حال آن‌که مدت زمان نقل و انتقال کالا از کریدور شمال جنوب 23 روز است و این کریدور نسبت به کانال سوئز 30 درصد هزینه‌ها را کاهش می‌دهد. کشورهای بسیاری تمایل داشتند تا از این کریدور عبور کنند ولی ما آن‌طور که باید از این فرصت استفاده نکردیم.
شقاقی تصریح کرد: سوخت‌رسانی به کشتی‌های عبوری از خلیج فارس فرصت دیگر مغفول مانده اقتصاد ایران است. موقعیت خاص ژئوپلتیکی ایران ظرفیتی است که هر کشوری آرزوی آن را دارد. این ظرفیت‌های بالقوه می‌توانند اقتصاد ما را از رکود، خارج و رونق ایجاد کنند که در این باره باید بتوانیم ساختارها و نهادهای اقتصادی لازم را ایجاد کنیم.
وی با اشاره به این‌که مشکلاتی که از سال 91 با شروع تحریم‌های نفتی ایجاد شد دست پای اقتصاد ایران را بست، خاطرنشان کرد: باید تمام هم و غم خود را برای کاهش وابستگی به نفت به کار بگیریم. در حال حاضر 50 درصد بودجه دولت‌های ما وابسته به نفت است. با این شرایط دولت‌ها نیازی به استفاده از سایر ظرفیت‌های اقتصادی نمی‌بینند. افزایش مالیات، بهبود فضای کسب و کار، جذب سرمایه‌های سرگردان در جهت تولید می‌تواند وابستگی ما را به نفت بسیار کاهش دهد.
به گفته این کارشناس اقتصادی، بخش زیادی از مشکلات اقتصادی کشور مربوط به ایجاد نشدن ساختارها و نهادهای لازم است. به طور مثال با نظام بانکی فعلی حاکم بر اقتصاد امکان رونق اقتصادی مقدور نیست. نظام اداری فعلی ما نیز فضا را برای ایجاد بازار تولید، رقابتی و پررونق بسته است.
شقاقی با طرح این سوال که آیا با وجود عدم شفافیت اقتصادی، فساد، رانت و انحصارها می‌توان به پیشرفت دست یافت، تصریح کرد: برای دستیابی به اهداف اقتصادی باید تمام مشکلات فعلی را برطرف کنیم.
وی اظهار کرد: ما باید به سمت اقتصاد دانش‌بنیان برویم. تحقیقات باید تبدیل به ثروت شوند. به خوبی می‌توان از جمعیت فعال و تحصیل‌کرده در قالب نگاه اقتصاد دانش‌بنیان برای کسب ثروت استفاده کرد؛ ظرفیتی که در حال حاضر مالزی به خوبی از آن بهره می‌گیرد. صادرات های‌تک مالزی 60 میلیارد دلار است. در حالی که درآمد حاصل از فروش نفت کشور ما در شرایط تحریم نفتی بیش از 37 میلیارد دلار نیست.
