به گزارش مشرق، نشریه آمریکایی فارن‌پالیسی پیش‌بینی می‌کند که یک سال پس از توافق هسته‌ای میان ایران و 1+5، همکاری‌های اطلاعاتی و نظامی میان ایران و آمریکا در عراق شروع شده و با گرم شدن رابطه ایران و عربستان، تهران به یکی از پایه‌های ثابت نشست‌های بین‌المللی حل مشکل سوریه بدل خواهد شد.
نویسنده این مقاله ابتدا به اصلی‌ترین موضوع مذاکرات، یعنی تحریم‌های وضع شده علیه ایران می‌پردازد و می‌نویسد که در سال 2015 و یک سال پس از توافق، «ایران در چند مورد جزئی از موارد توافق شده عدول کرده و روند رفع تحریم‌ها هم کاملاً روان نیست.»
سپس بحث مستقیماً به آینده روابط ایران-آمریکا می‌رسد و نویسنده می‌گوید که توافق «واشنگتن را قادر ساخته که در مورد دو اولویت راهبردی یعنی جنگ با داعش و تثبیت دولت افغانستان، مستقیماً با تهران وارد تعامل شود.»
نویسنده به بررسی موضوع داعش در خلال گفت‌وگوهای مهر ماه 1392 میان مقامات ایرانی و آمریکایی می‌پردازد و پیش‌بینی می‌کند که در سال 2015، این گفت وگوها ادامه یافته و حتی کار به همکاری مستقیم میان نظامیان و همکاری اطلاعاتی در میدان نبرد با داعش رسیده است.
اثبات علاقه ایران به ایجاد ثبات در سوریه، بخش دیگری از پیش‌بینی‌های فارن پالیسی است، در این مقاله آمده که «واشنگتن فهمیده که برگزاری یک کنفرانس دیگر در ژنو (برای بررسی نحوه برقراری صلح در سوریه) بدون حضور ایران، بی‌معنی است و لذا واشنگتن از حضور ایران در دور سوم این کنفرانس حمایت می‌کند.»
روابط تهران-ریاض بخش خاورمیانه‌ای پیش‌بینی‌های فارن پالیسی را تشکیل می‌دهد؛ نویسنده می‌گوید که در سال 2015، با ایجاد رابطه گرم‌تر میان ایران و عربستان، محمدجواد ظریف وزیر خارجه ایران که در حاشیه شصت و نهمین مجمع عمومی سازمان ملل، با همتای سعودی خود دیدار کرده، حالا به عربستان رفته و در خلال دیدار با ملک عبدالله، شاه عربستان، راه‌های همکاری مشترک برای حمایت از جبهه مخالف داعش را مورد بررسی قرا داده است.
حوزه پیش‌بینی‌ها باز هم در خاورمیانه می‌ماند و نویسنده می‌گوید که با فشار تهران، «حیدر العبادی» نخست‌وزیر عراق قبول کرده که قدرت بیشتری به اهل تسنن و دیگر اقلیت‌های عراقی بدهد و این امر به بهبود اوضاع سیاسی عراق منجر شده است.
در خصوص افغانستان و دولت ائتلافی این کشور، فارن پالیسی می‌نویسد که سفارتخانه‌های ایران و آمریکا در آن سال، با یکدیگر همکاری می‌کنند و گام در مسیر تقویت دولت افغانستان برمی‌دارند.
پیش‌بینی در خصوص همکاری‌های اقتصادی منطقه‌ای هم در این مقاله آورده شده است، نویسنده می‌گوید که حالا (در سال 2015) با کاهش تحریم‌های ایران، تهران و واشنگتن می‌توانند در خصوص مشارکت ایران در پروژه راه‌اندازی جاده ابریشم جدید گفت‌وگو کنند، جاده‌ای که برای توسعه اقتصادی افغانستان ضروری است؛ همکاری‌های ترانزیتی تهران و افغانستان هم بهبود چشمگیری داشته و افغان‌ها با استفاده از بندر چابهار، توانسته‌اند از وابستگی خود به مسیرهای موجود در خاک پاکستان بکاهند.
در ذهن نویسنده فارن پالیسی، آمریکا در سال 2015 از مخالفت با احداث خط لوله صلح (از ایران به هند) از طریق خاک پاکستان دست برداشته و با احداث این خط لوله، بخشی از نیاز اسلام‌آباد به انرژی هم برطرف شده است.
نمایندگان جمهوری اسلامی ایران تاکنون هشت دور برای رسیدن به توافق هسته‌ای با 1+5 مذاکره کرده‌اند. ایرانی‌ها می‌گویند به رغم جدی بودن در مذاکره و «مذاکره برای نتیجه» به جای «مذاکره برای مذاکره»، هیچ گاه برای رسیدن به توافق از حقوق ملت خود کوتاه نمی‌آیند.
