به گزارش مشرق, قندهار زادگاه «ملا عمر» رهبر گروه تروریستی طالبان است و خاستگاه گروه طالبان. پس از هلمند بیشترین سربازان ناتو در قندهار کشته شده‌اند؛ دست‌کم ۵۵۵ نفر از میان ۳۳۰۰ سرباز.

سفر به قندهار بی‌ترس و نگرانی، شدنی نیست. حتی شهروندان عادی افغان برای گذر از مسیر ۵۰۰ کیلومتری کابل ـ قندهار باید چند دعا و ثنا بخوانند به این فکر که به سلامت به مقصد برسند. این شاهراه نا‌امن‌ترین راه در کشور قلمداد می‌شود.

کوه فیل که در نزدیک آن خانه ملا عمر قرار دارد

بمب‌های کنار جاده‌ای، یورش‌های غیرمترقبه عناصر طالبان به کاروان‌های نیروهای دولتی و زد و خورد مسلحانه در جاده قندهار سفر را پرمخاطره کرده‌است. بازرسی غیرمنتظره مسافران به‌دست طالبان موتورسیکلت‌سوار که از روستاهای پیرامون به جاده می‌زنند، هم پیوسته ضربان قلب مسافران را تند‌تر می‌کند. چه بسا مسافرانی که به مقصد نرسیده جان دادند.

اما مدتی‌ است وضعیت امنیتی قندهار تغییر کرده و شهر دوباره جان گرفته ‌است.

در شهر استراتژیک قندهار در هر چند صد متر یک پاسگاه‌ بازرسی پلیس ماشین‌ها را به دقت زیر نظر دارد و به دنبال افراد مشکوک است. ۲۶۰ پاسگاه، از قندهار شهری به‌ شدت امنیتی ساخته‌ است.
در قندهار گشت‌وگذار ماشین‌های زرهی ناتو خیلی کمتر دیده می‌شود؛ زره‌پوش‌های خاکی که هر کدام هدفی برای طالبان بود.

ژنرال عبدالرازق فرمانده ۳۷ ساله پلیس قندهار که سه سال پیش مسئولیت تامین امنیت این ولایت نا‌امن را به دوش گرفته و معروف است که وی از طالبان نمی‌ترسد.

دست‌کم ۴ حمله انتحاری به جان او شده اما زنده مانده‌ است. یک بار قسمتی از بازو و نیم صورتش سوخت و مجبور شد برای درمان به آلمان برود. در عوض او به دنبال طالبان می‌رود، هرجا که آنها حمله کنند، ژنرال رازق همان‌ جا است. افراد زیر فرمان او نیروهای پلیس ملی و همچنین پلیس مرزی‌اند؛ سرسخت وفادار.

راننده‌هایی که از هلمند به قندهار آمده‌اند می‌گویند چندی پیش اجساد ۳۰ نفر را در مسیر راه در منطقه ژیری دیدند که گفته می‌شود افراد گروه طالبان بودند. رازق به سیستم قضایی که آنرا ضعیف می‌خواند باور چندانی ندارد.

شاید این است که در ۴۵ روزی که از روی کار آمدن دولت وحدت ملی در افغانستان می‌گذرد، هیچ حمله‎ای در شهر قندهار صورت نگرفته، برعکس در کابل، بیش از ۱۰ مورد انفجار انتحاری و بمب‌گذاری انجام شده‌ است.

مردم قندهار پس از ۱۰ سال درگیری‌های نفس‌گیر، نفس آرامی می‌کشند. ترس از انفجار انتحاری که جاده‌های شهر را تکه پاره کرده، به شدت کاهش یافته‌ است.

کودکان شادمان به مدرسه می‌روند، حتی در نزدیک خانه ملا محمد عمر، نزدیک کوه فیل. زنان حالا جرائت می‌کنند از خانه بدون محرم مرد بیرون شوند. عده‌ای بدون برقع با چادرنماز. امنیت که بهتر شده، کسب و کار مردم هم جان گرفته‌ است.