گروه بینالملل مشرق - رژیم صهیونیستی در حالی سال 2014 میلادی را آغاز کرد که انتظار داشت درگیریهای فلسطینی و اسرائیلی در این سال به پایان برسد و میانجگریهای جانبدارانه آمریکایی کفه ترازوی معادلات یک طرفه با گروههای سازشکار فلسطینی را به نفع حاکمیت تلآویو به جریان اندازد، اما هر اندازه از روزهای سال گذشته سپری شد، امید صهیونیستها برای تحقق این خواسته کمرنگتر شد.
کابوس وحشتناک صهیونیستها در سال گذشته حمله به غزه بود، جنگی که با هدف احیای بازدارندگی نظامی رژیم صهیونیستی و تغییر معادلات منطقهای آغاز شده بود، با وجود اینکه بیش از 2000 فلسطینی در آن به شهادت رسیدند، اما با موشک باران نیروهای مقاومت و هلاکت 70 صهیونیست به بزرگترین کابوس اسرائیلیها در تمامی بخشهای سرزمینهای اشغالی تبدیل شد.
آتشبس در جنگ غزه که با موضع ضعف رژیم اسرائیل و بر اساس شرایط محور مقاومت رقم خورد نیز نتوانست به مصیبت های اسرائیل ناشی از این حمله وحشیانه پایان دهد، پیامدهای امنیتی و اقتصادی همین حمله بود که شکاف گستردهای را در کابینه رژیم صهیونیستی به وجود آورد و با برکناری زیپی لیونی وزیر دادگستری و یائیر لاپید وزیر امور مالی و استعفای وزرای دیگر جریانهای متبوع این دو مقام صهیونیست، کابینه اسرائیل فرو پاشید.
این البته پایان طلسم سال 2014 برای اسرائیل نبود، ادامه یهودی سازی قدس شریف و تجاوزهای شهرکنشینان صهیونیست به شهروندان فلسطینی شرارههای انتفاضه ای را رقم زد که گر چه در گامهای اولیه توسط هماهنگیهای امنیتی سرویسهای جاسوسی رژیم صهیونیستی و نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان تا حدودی مهار شد، اما آتش زیر خاکستر این انتفاضه خیلی زود دامن رژیم صهیونیستی را خواهد گرفت، به ویژه اینکه نژادپرستی مقامات صهیونیست به جایی رسیده که طرح نژاد پرستانه یهودیت اسرائیل را مطرح و تصویب کردند. طرحی که پیامدهای حقوقی آن هیچ حقوق شهروندی برای فلسطینی ها که ساکنان و مالکان اصلی سرزمینهای اشغالی هستند، باقی نمی گذارد.
علاوه بر اینها در سال 2014 روشهای جدید مقاومت در جنبشهای تحریم کالاهای صهیونیستی و اعمال تحریمهای خودجوش مردمی در اعتراض به سیاستهای سرکوب گرایانه مقامات این رژیم در نقاط مختلف دنیا ادامه پیدا کرد.
عادیسازی بررسی جنایتهای اسرائیل در بسیاری از محافل رسمی و مردمی و سازمانهای بینالمللی در گوشه و کنار دنیا از دیگر معضلات رژیم صهیونیستی در سال گذشته بود.
صهیونیستها که هر نوع انتقاد از جنایتهای خود را جزو خطوط قرمز خود در تعامل با کشورهای اروپایی و غربی قرار داده بودند، در ماههای پایانی 2014 می دیدند که پارلمانهای اروپایی در اقداماتی البته غیر الزامآور، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته و برخی از آنها حتی نام حماس را از لیست گروههای تروریستی خود حذف کردند.
سال 2014 سال بحرانهای همهجانبه و عمیق برای اسرائیل بود، سالی که تلآویو دیگر توان تهدیدات نظامی بر ضد جمهوری اسلامی ایران را نداشت و تبلیغات پوشالی خود در مورد جنگافزارهای نظامی از جمله سامانههای پدافندی خود را نقش بر آب میدید. رژیم اسرائیل گرچه در سال 2014 و سال های پیش از آن به دنبال حفظ موقعیت منطقهای خود بود، اما با ورود به سال 2015 باید به دنبال حفظ موجودیت خود باشد.
تل آویو در حالی وارد سال جدید میلادی میشود که هیچ یک از پروندههای امنیتی تنشزا برای این رژیم حل نشده است، گرچه سرکردگان رژیم صهیونیستی نگرانی درباره حمله احتمالی تروریستهای سوریه به مرزهای این رژیم در بلندیهای جولان ندارند، اما در سایه قدرت روزافزون گروههای مقاومت در لبنان و فلسطین و توان بالای نظامی ایران و دفاع مستحکم ارتش ملی سوریه از مبانی و ارزشهای خود، فلسطین اشغالی به جزیرهای تبدیل شده که در محاصره دشمنان پروژه استعماری اسرائیل قرار گرفته و هر ماجراجویی در هر یک از جبهههای شمالی و جنوبی و شرقی آن میتواند برای صهیونیستها بسیار گران تمام شود.
با وجود اینکه جبهه شمالی سرزمینهای اشغالی در مرز لبنان در سالهای اخیر شاهد ثبات نسبی بوده است، اما صهیونیست ها به ویژه نسبت به موشک های نقطه زن جدید حزبالله نگرانی ویژهای دارند. سرویسهای اطلاعاتی این رژیم میدانند که حزبالله از سال 2006 ناوگان نظامی گستردهای را تهیه کرده که میتواند با موشکهای رهگیر هر نقطه از اسرائیل را با کلاهک جنگی حدود 700 کیلوگرم از مواد منفجره هدف قرار دهد. این حملات میتواند بر ضد تأسیسات راهبردی اسرائیل از جمله ساختمان وزارت جنگ یا تأسیسات تولید برق در منطقه الخضیرة باشد.
احتمال حفر تونلهای حزبالله از دیگر نگرانیهای صهیونیست ها نسبت به هر جنگ احتمالی در لبنان است که البته عامل بازدارنده مهمی در برابر تجاوز طلبی های اسرائیل به شمار میرود.
همچنین رسانه های صهیونیستی با انتشار ارزیابی سرویس های جاسوسی رژیم صهیونیستی در خصوص مسایل مختلف در سال 2015 میلادی مدعی شدند که حزبالله اقدام به ساخت پایگاههای نظامی دفاعی در مرزهای میان لبنان و سوریه کرده و هزاران نفر را برای جلوگیری از ورود افراد مسلح و ارسال کمک از سوریه به لبنان در این مناطق مستقر کرده است. صهیونیست ها نگران تواناییهای حزب الله در نتیجه تجربهای هستند که عناصر آن در جنگ سوریه کسب کردهاند.
تهدید دیگری که سرویس جاسوسی نظامی رژیم صهیونیستی "امان" نسبت به آن هشدار داده، جنگ سایبری است. صهیونیستها نگران این هستند که زیرساختهای الکترونیکی نظامی و غیرنظامی اسرائیل از طرفهای مختلف هدف حمله قرار گیرد.
عامیر ربابورت تحلیلگر نظامی روزنامه معاریو با اشاره به این خطر می نویسد که اسرائیل در زمینه اینترنت یک جزیره دورافتاده به شمار میرود و تمامی ارتباطات اینترنتی آن از طریق دو کابل است که از دریای مدیترانه عبور میکند، وی اقدام خرابکارانه احتمالی در این رابطه را بعید ندانست.
در اوضاع نابسامان منطقهای برای رژیم صهیونیستی، تحولات داخلی رژیم نیز دستخوش تغییرات دراماتیکی قرار دارد، در حالی که گادی ایزنکوت برای ارزیابی دقیق جایگاه نظامی جدید خود به زمان نیاز دارد، فروپاشی کابینه و تشکیل دولت احتمالی جدید که با تعیین وزیر اطلاعات جدید همراه خواهد بود، میتواند اوضاع امنیتی و راهبردی و ژئوپلتیک سرزمینهای اشغالی را در دوره رکود قرار دهد.
امروز اسرائیل در عمق استراتژیک خود از ابعاد متعدد در معرض تهدید قرار دارد، جنگ قدرت بین راستگرایان و چپگرایان، تسلط افراط گرایان حریدی بر محافل سیاسی، بحران اقتصادی، تصمیمگیریهای سیاسی بر اساس منافع فردی و حزبی، تهدیدات روزافزون گروههای مقاومت و بحران درگیری با فلسطینیهای 48 نمونههایی از تهدیداتی است که افق سیاستگذاریهای مقامات صهیونیست در سال 2015 را مبتنی بر جنگ برای بقا قرار داده است.
کابوس وحشتناک صهیونیستها در سال گذشته حمله به غزه بود، جنگی که با هدف احیای بازدارندگی نظامی رژیم صهیونیستی و تغییر معادلات منطقهای آغاز شده بود، با وجود اینکه بیش از 2000 فلسطینی در آن به شهادت رسیدند، اما با موشک باران نیروهای مقاومت و هلاکت 70 صهیونیست به بزرگترین کابوس اسرائیلیها در تمامی بخشهای سرزمینهای اشغالی تبدیل شد.
آتشبس در جنگ غزه که با موضع ضعف رژیم اسرائیل و بر اساس شرایط محور مقاومت رقم خورد نیز نتوانست به مصیبت های اسرائیل ناشی از این حمله وحشیانه پایان دهد، پیامدهای امنیتی و اقتصادی همین حمله بود که شکاف گستردهای را در کابینه رژیم صهیونیستی به وجود آورد و با برکناری زیپی لیونی وزیر دادگستری و یائیر لاپید وزیر امور مالی و استعفای وزرای دیگر جریانهای متبوع این دو مقام صهیونیست، کابینه اسرائیل فرو پاشید.
این البته پایان طلسم سال 2014 برای اسرائیل نبود، ادامه یهودی سازی قدس شریف و تجاوزهای شهرکنشینان صهیونیست به شهروندان فلسطینی شرارههای انتفاضه ای را رقم زد که گر چه در گامهای اولیه توسط هماهنگیهای امنیتی سرویسهای جاسوسی رژیم صهیونیستی و نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان تا حدودی مهار شد، اما آتش زیر خاکستر این انتفاضه خیلی زود دامن رژیم صهیونیستی را خواهد گرفت، به ویژه اینکه نژادپرستی مقامات صهیونیست به جایی رسیده که طرح نژاد پرستانه یهودیت اسرائیل را مطرح و تصویب کردند. طرحی که پیامدهای حقوقی آن هیچ حقوق شهروندی برای فلسطینی ها که ساکنان و مالکان اصلی سرزمینهای اشغالی هستند، باقی نمی گذارد.
عادیسازی بررسی جنایتهای اسرائیل در بسیاری از محافل رسمی و مردمی و سازمانهای بینالمللی در گوشه و کنار دنیا از دیگر معضلات رژیم صهیونیستی در سال گذشته بود.
صهیونیستها که هر نوع انتقاد از جنایتهای خود را جزو خطوط قرمز خود در تعامل با کشورهای اروپایی و غربی قرار داده بودند، در ماههای پایانی 2014 می دیدند که پارلمانهای اروپایی در اقداماتی البته غیر الزامآور، کشور فلسطین را به رسمیت شناخته و برخی از آنها حتی نام حماس را از لیست گروههای تروریستی خود حذف کردند.
سال 2014 سال بحرانهای همهجانبه و عمیق برای اسرائیل بود، سالی که تلآویو دیگر توان تهدیدات نظامی بر ضد جمهوری اسلامی ایران را نداشت و تبلیغات پوشالی خود در مورد جنگافزارهای نظامی از جمله سامانههای پدافندی خود را نقش بر آب میدید. رژیم اسرائیل گرچه در سال 2014 و سال های پیش از آن به دنبال حفظ موقعیت منطقهای خود بود، اما با ورود به سال 2015 باید به دنبال حفظ موجودیت خود باشد.
با وجود اینکه جبهه شمالی سرزمینهای اشغالی در مرز لبنان در سالهای اخیر شاهد ثبات نسبی بوده است، اما صهیونیست ها به ویژه نسبت به موشک های نقطه زن جدید حزبالله نگرانی ویژهای دارند. سرویسهای اطلاعاتی این رژیم میدانند که حزبالله از سال 2006 ناوگان نظامی گستردهای را تهیه کرده که میتواند با موشکهای رهگیر هر نقطه از اسرائیل را با کلاهک جنگی حدود 700 کیلوگرم از مواد منفجره هدف قرار دهد. این حملات میتواند بر ضد تأسیسات راهبردی اسرائیل از جمله ساختمان وزارت جنگ یا تأسیسات تولید برق در منطقه الخضیرة باشد.
همچنین رسانه های صهیونیستی با انتشار ارزیابی سرویس های جاسوسی رژیم صهیونیستی در خصوص مسایل مختلف در سال 2015 میلادی مدعی شدند که حزبالله اقدام به ساخت پایگاههای نظامی دفاعی در مرزهای میان لبنان و سوریه کرده و هزاران نفر را برای جلوگیری از ورود افراد مسلح و ارسال کمک از سوریه به لبنان در این مناطق مستقر کرده است. صهیونیست ها نگران تواناییهای حزب الله در نتیجه تجربهای هستند که عناصر آن در جنگ سوریه کسب کردهاند.
تهدید دیگری که سرویس جاسوسی نظامی رژیم صهیونیستی "امان" نسبت به آن هشدار داده، جنگ سایبری است. صهیونیستها نگران این هستند که زیرساختهای الکترونیکی نظامی و غیرنظامی اسرائیل از طرفهای مختلف هدف حمله قرار گیرد.
عامیر ربابورت تحلیلگر نظامی روزنامه معاریو با اشاره به این خطر می نویسد که اسرائیل در زمینه اینترنت یک جزیره دورافتاده به شمار میرود و تمامی ارتباطات اینترنتی آن از طریق دو کابل است که از دریای مدیترانه عبور میکند، وی اقدام خرابکارانه احتمالی در این رابطه را بعید ندانست.
امروز اسرائیل در عمق استراتژیک خود از ابعاد متعدد در معرض تهدید قرار دارد، جنگ قدرت بین راستگرایان و چپگرایان، تسلط افراط گرایان حریدی بر محافل سیاسی، بحران اقتصادی، تصمیمگیریهای سیاسی بر اساس منافع فردی و حزبی، تهدیدات روزافزون گروههای مقاومت و بحران درگیری با فلسطینیهای 48 نمونههایی از تهدیداتی است که افق سیاستگذاریهای مقامات صهیونیست در سال 2015 را مبتنی بر جنگ برای بقا قرار داده است.