گروه ورزشی مشرق - امیدوارم این ادعای نویسنده را در همین ابتدای مقاله قبول داشته باشید که دیگر دوره «ما کجا، آنها کجا» تمام شده و دنیا آنقدر کوچک و دسترس است که نمی‌شود تنها به دلیل تفاوت‌های جغرافیایی یا حتی فرهنگی از برخی پیشرفت‌ها در کشورهای مختلف جهان چشم‌پوشی کنیم. بهانه ما هم این باشد که فاصله زیاد است و خلاصه کسی دست روی دلمان نگذارد و نمک روی زخممان نریزد اما اگر این ادعا را نیز قبول ندارید به این نکته اشاره کنم که این مقاله در بدبینانه‌ترین شرح ماجرایی است از یک پروژه ساده اما بسیار موفق و درآمدزا برای کسانی که روزگاری گمان می‌کردند برای تماشای یک ستاره فوتبال باید یک چاه نفت هدیه دهند و امروز برای صدور ویزای همان ستاره شرط می‌گذارند.

اگر شناخت دقیقی از وضعیت امارات داشته باشید، به خوبی می دانید که امارات متحده عربی در شهرهای دبی و ابوظبی همان ویترینی که برای گردشگران سراسر جهان ساخته، نیست و پشت پرده بسیار تاسف انگیز و ضد حقوق بشر به خصوص علیه شیعیان و به طور کلی به زعم شیوخ اماراتی، غیر بومیان خود دارد.

فارغ از آن پشت پرده آلوده و غیر انسانی اگر بخواهیم نیمه پر لیوان این ویترین فریبنده را در نظر بیگیریم، باید قبول کنیم پیشرفت چشمگیری در این عرصه برای امارات حاصل شده است. اساس این فرایند البته در واگذاری کامل پروژه ها به بیگانگان بوده و این در ذات خود مورد پذیرش هیچ انسان خردگرایی نیست اما نویسنده به طور خاص به سراغ فوتبال می رود و حتی عرصه کلی ورزش را نیز زیر ذره‌بین نمی‌گیرد. علاقه مندان به خوبی می دانند در فرمول یک یا تنیس چه سودهای نجومی هر سال عاید اعراب می شود و چه تبلیغ جهانی عجیبی برایشان در سراسر دنیا صورت می گیرد.

دو تیم رئال مادرید و آ.ث میلان میهمان امارات در شهر دبی بودند و در بازی عجیبی که برگزار شد میلان با اقتدار برابر مادرید به پیروزی رسید اما همه چیز در این مسابقه ساده و دوستانه خلاصه نمی شود. به چند نکته مهم اقتصادی در حاشیه این میهمان نوازی در زیر اشاره می شود:

شرکت هواپیمایی امارات حامی مالی شماره یک این میهمان نوازی زمستانی بود. برای این منظور و به استناد آمار منتشر شده از سوی اداره آمار هیمن کمپانی بین المللی، میزان فروش بلیت در تعطیلات زمستانی که تحت تاثیر تبلیغات این بازی دوستانه بوده حداقل 3 برابر شده است. بیش از 300 جوان اماراتی در جریان تور زمستانی دو تیم میلان و مادرید در شهر دبی، کار رسمی خود را با این شرکت هوایی آغاز کرده و حقوق دریافت کردند. این جوانان همان داوطلبانی بودند که سال گذشته بدون دریافت پول در خدمت شرکت پرواز امارات فعالیت کردند.

دانشگاه مدیریت ملی امارات که البته تحت مجوز دانشگاه علوم مدیریت میشیگان تاسیس شده، دو ماه قبل از این میهمان نوازی با کالج مدیریت و علوم انسانی کنکوردیا کانادا (جان مولسن) تماس می گیرد. مقرر می شود یک تیم کامل دانشجویی برای ارایه پایان نامه و تحقیق درباره چگونگی درآمدزایی در تورهای زمستانی راهی دبی شوند. همه این دانشجویان خارجی میهمان امارات بودند و تصور کنید هر کدام از این دانشجویان در بازگشت از امارات چه سفیران خوبی برای فرهنگ این کشور خواهند بود. آنها در این مدت با اساتید خود شاهد پیشرفت امارات در زمینه مدیریت ورزشی بودند و در اصل این یک مانور تبلیغاتی از سوی امارات بود و برای نمایش این قدرتنمایی راهی بهتر از این پیدا نمی شود.

نزدیک به 100 کارخانه بزرگ تولیدات محصولات ورزشی در جهان به عنوان حامی مالی در این مدت در امارات حضور داشتند. تصور کنید هر یک از این کارخانه ها حداقل 20 تن از پرسنل خود را راهی دبی کرده بودند. این جمعیت باید در هتل بماند و برای اقامت و حمل و نقل و خوراک وخریدش هزینه کند.

دو باشگاه رئال مادرید و آ.ث میلان نیز هر کدام حامیان مالی خود را دارند. آنها با کاروانی بزرگ و پر جمعیت راهی دبی شدند. از طرفی بیش از 140 عکاس و خبرنگار با هزینه خود راهی دبی شده بودند و تصور اینکه صنعت هتل‌داری و گردشگری در همین مدت چصدر سود کردند چندان سخت نیست.

حداقل 4 همایش بین المللی که حتی ارتباطی هم به این ماجرا نداشتند در همین زمان برگزار شد. بسیاری از خبرنگاران و عکاسان برای تهیه گزارش به این همایش ها نیز مراجعه کردند. از طرفی امارات در همین مدت زمان کوتاه سه فیلم سینمایی کاملا تبلیغاتی برای معرفی کشور خود و فرهنگ مردمش به صورت رایگان پخش کرد و جمعیت بسیاری از میهمانان برای تماشای آن داوطلب شدند.

واضح است که برگزاری چنین پروژه هایی در داخل ایران موانعی بر سر راه دارند و شاید ساده نباشد اما هرچه هست، غیر ممکن نیست.