ما کاری به انتقاد نداریم، شاید انتقاد از تیم ملی نه تنها حق بازیکنان و پیشکسوتان و مربیان و غیره که حتی حق هر ایرانی فوتبالدوستی هم باشد؛ اما انتقاد سازنده، بجا و به وقت.
جباری درست ساعتی قبل از بازی حساس ایران مقابل قطر مصاحبهای با الکاس انجام میدهد که نه تنها دل هواداران تیمملی را میشکند که حتی طرفداران خودش را هم ناراحت میکند. حرفهای جباری درست این را تداعی میکند که وی پیراهن الاهلی قطر را به تیمملی کشورمان ترجیح میدهد.
جباری که بهترین بازیکن فصل گذشته لیگ قطر بود به ناگهان اردوی تیم ملی کشورمان را ترک کرد و شوک بزرگی به جامعه فوتبال ایران وارد نمود. او در قسمتی از مصاحبه با شبکه الکأس قطر میگوید: من هیچ تصمیمی برای بازگشت به تیم ملی ندارم و همه تمرکزم بر موفقیت با الأهلی است. وقتی اعلام بازنشستگی کردم این تصمیم را با فکر کردن زیاد گرفته بودم و بالاخره خواستم جای خودم را به نسل جوانتر بدهم که البته کی روش تصمیمی بر تغییر ندارد.
واکاوی دلیل خداحافظی جباری از تیمملی
جباری که در زمان حضورش در استقلال و تیم ملی لقب زیدان آسیا را یدک می کشید، در قسمتی از مصاحبهاش عنوان میکند به خاطر ترس از مصدومیت تیم ملی را ترک کرد. او بارها در استقلال نشان داده که از مصدومیتش میترسد؛ جاییکه فقط امیر قلعه نویی میتواند از او بازی بگیرد، ژنرال استقلال خوب متوجه شده بود که شماره هشت آن وقت آبیها توان فشار زیاد را ندارد، به همین دلیل گاه و بیگاه به او استراحت میداد و وقتی وی استقلال را به مقصد سپاهان ترک کرد زیاد دوام نیاورد و خیلی زود از دست کرانچار فرار کرد!
جباری که خودش هم خوب میداند نباید به زانوها و مفاصل ضعیفش فشار بیاورد، لیگ قطر را که لیگی نسبتا کم فشارتر از لیگ ایران است را انتخاب کرد و لژیونر شد؛ هرچند از نقش پول هم در این انتخاب نباید گذشت!
مجتبی که به قول خودش به خاطر مصدوم نشدن از تیم ملی خداحافظی کرده حالا چه شده درست قبل از بازی حساس ایران و قطر آنقدر سخت از سرمربی و تیم ملی کشورش انتقاد میکند و از قطر با به به و چه چه سخن میگوید؟!