به گزارش مشرق، صحبت های پنجشنبه شب محمد دادکان رئیس سابق فدراسیون فوتبال (اینجا) واکنش های زیادی داشته است. عده ای از این سخنان و مخصوصا وقتی دادکان خطاب به وزارت خانه ای ها می گوید" آقایان لطفا بروید" بر سر شوق آمدند و عده ای هم وقتی دادکان به اکثر حاضرین جلسه ی وزیر ورزش و جوانان با پیشکسوتان وفوتبال داشت گفت"لمپن" ناراحت و حتی عصبانی شدند.
اینکه عده کثیری از اهالی فوتبال کشور را "لمپن" بخوانیم واقعا بی انصافی است، اگر بنا بر نقد عملکرد وزیرمحترم ورزش و وزارت خانه آن است، حساب نقد عملکرد از تخریب و توهین جداست.
وزیر ورزش در جلسه ای که با پیشکسوتان فوتبال داشت در خصوص کی روش گلایه هایی را مطرح کرد که البته صد در صد قابل نقد است. نقد می تواند در خصوص عملکرد و مدیریت یک فرد صورت بگیرد اما قطعا نمی توان تمام عملکرد یک وزیر در یک وزارتخانه را به بهانه "نقد" زیر سئوال برد چرا که در این صورت نقدی در عمل صورت نگرفته و احیانا نقد جای خود را به تخریب داده است.
اینکه وزارت ورزش در خصوص دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ضعیف عمل کرده یا اینکه در خصوص فدراسیون فوتبال وارد یک بازی کودکانه شده است و از طرف دیگر خود فدراسیون فوتبال نیز به عنوان رکن مدیریتی فوتبال، از سوء مدیریت و عدم برنامه ریزی رنج می برد تماما مسئله ای است که می توان آن را بدون اهانت به کل بدنه فوتبال کشور، نقد کرد.
در ادبیات انتقادی اصولا حکم صادر نمی شود که در پی آن از طرف مقابل بخواهیم میدان را رها کند. چرا که در انتقاد راه کار معمولا راهکاری بنیادی نیست که به صورت رادیکال مطرح گردد. این ادبیات بیشتر شبیه دشمنی و غرض ورزی است تا دلسوزانه، شاید بهتر بود به جای اینکه صراحتا از یک وزیر بخواهیم میدان را خالی کند به بررسی دلایل این مسئله پرداخته و در نهایت راه کاری که از یک منتقد انتظار می رود، ارائه می شد.
البته آقای دادکان را به عنوان یک دلسوز عرصه ورزش و فوتبال می شناسیم اما اگر بخواهیم یک مقدار منصفانه به این صحبت ها نگاه کنیم باید بگوییم او" جوگیر" شده است.
وزیر ورزش به انتخاب رئیس جمهور و رای اعتماد مجلس شورای اسلامی در این پست قرار گرفته است نه شخص آقای دادکان یا همفکران و دوستان ایشان، بنابراین اقای دادکان نمی تواند به عنوان راه کار خواستار استعفا یا عزل وزیر ورزش باشد.
البته همانطور که گفته شد، هر منتقدی می تواند در چهارچوب اصول اخلاقی انتقادات خود را مطرح کند و هیچ مدیری هم در دنیا وجود ندارد که قابل انتقاد نباشد، چرا که انسان جائز الخطاست.بنابراین مسلم است که عملکرد آقای دکتر گودرزی به عنون وزیر ورزش قابل نقد است.
نکته دیگری که باید در اینجا به آن اشاره کرد این است که چرا به بهانه نقد یک فرد اکثر افراد حاضر در جلسه با وزیر مورد اهانت قرار گرفتند؟ به چه علت و مدرکی پیشکسوتان فوتبال کشور لمپن هستند؟
دقیقا همین جاست که شائبه غرض ورزانه بودن انتقادات دادکان بیشتر به چشم می خورد. به بهانه اینکه فردی را نقد کنیم تمام بدنه ورزشی که با این شخص به نوعی ارتباط داشتند را با توهین تخریب می کنیم.
البته این نوع گفتمان معمولا به نفع حریف تمام می شود چراکه باعث انسجام طرف های مقابل می گردد در نتیجه حتی می توان گفت خود آقای دادکان هم به نتیجه ای که این نوع گفتمان دارد، اگاه نیست.
اینکه عده کثیری از اهالی فوتبال کشور را "لمپن" بخوانیم واقعا بی انصافی است، اگر بنا بر نقد عملکرد وزیرمحترم ورزش و وزارت خانه آن است، حساب نقد عملکرد از تخریب و توهین جداست.
وزیر ورزش در جلسه ای که با پیشکسوتان فوتبال داشت در خصوص کی روش گلایه هایی را مطرح کرد که البته صد در صد قابل نقد است. نقد می تواند در خصوص عملکرد و مدیریت یک فرد صورت بگیرد اما قطعا نمی توان تمام عملکرد یک وزیر در یک وزارتخانه را به بهانه "نقد" زیر سئوال برد چرا که در این صورت نقدی در عمل صورت نگرفته و احیانا نقد جای خود را به تخریب داده است.
اینکه وزارت ورزش در خصوص دو باشگاه استقلال و پرسپولیس ضعیف عمل کرده یا اینکه در خصوص فدراسیون فوتبال وارد یک بازی کودکانه شده است و از طرف دیگر خود فدراسیون فوتبال نیز به عنوان رکن مدیریتی فوتبال، از سوء مدیریت و عدم برنامه ریزی رنج می برد تماما مسئله ای است که می توان آن را بدون اهانت به کل بدنه فوتبال کشور، نقد کرد.
در ادبیات انتقادی اصولا حکم صادر نمی شود که در پی آن از طرف مقابل بخواهیم میدان را رها کند. چرا که در انتقاد راه کار معمولا راهکاری بنیادی نیست که به صورت رادیکال مطرح گردد. این ادبیات بیشتر شبیه دشمنی و غرض ورزی است تا دلسوزانه، شاید بهتر بود به جای اینکه صراحتا از یک وزیر بخواهیم میدان را خالی کند به بررسی دلایل این مسئله پرداخته و در نهایت راه کاری که از یک منتقد انتظار می رود، ارائه می شد.
البته آقای دادکان را به عنوان یک دلسوز عرصه ورزش و فوتبال می شناسیم اما اگر بخواهیم یک مقدار منصفانه به این صحبت ها نگاه کنیم باید بگوییم او" جوگیر" شده است.
وزیر ورزش به انتخاب رئیس جمهور و رای اعتماد مجلس شورای اسلامی در این پست قرار گرفته است نه شخص آقای دادکان یا همفکران و دوستان ایشان، بنابراین اقای دادکان نمی تواند به عنوان راه کار خواستار استعفا یا عزل وزیر ورزش باشد.
البته همانطور که گفته شد، هر منتقدی می تواند در چهارچوب اصول اخلاقی انتقادات خود را مطرح کند و هیچ مدیری هم در دنیا وجود ندارد که قابل انتقاد نباشد، چرا که انسان جائز الخطاست.بنابراین مسلم است که عملکرد آقای دکتر گودرزی به عنون وزیر ورزش قابل نقد است.
نکته دیگری که باید در اینجا به آن اشاره کرد این است که چرا به بهانه نقد یک فرد اکثر افراد حاضر در جلسه با وزیر مورد اهانت قرار گرفتند؟ به چه علت و مدرکی پیشکسوتان فوتبال کشور لمپن هستند؟
دقیقا همین جاست که شائبه غرض ورزانه بودن انتقادات دادکان بیشتر به چشم می خورد. به بهانه اینکه فردی را نقد کنیم تمام بدنه ورزشی که با این شخص به نوعی ارتباط داشتند را با توهین تخریب می کنیم.
البته این نوع گفتمان معمولا به نفع حریف تمام می شود چراکه باعث انسجام طرف های مقابل می گردد در نتیجه حتی می توان گفت خود آقای دادکان هم به نتیجه ای که این نوع گفتمان دارد، اگاه نیست.
