گروه ورزشی مشرق – تکواندو ایران با اعتماد به یک مربی جوان اما خوش نام طی دو سال اخیر به نتایجی رسید که کمتر کسی فکرش را می کرد.بیژن مقانلو در مسابقات جهانی روسیه با جوانان جویای نام تکواندو بالاتر ازمیزبان و قدرت‌های سنتی این رشته قهرمان شد تا عنوان بهترین مربی جهان را نیز از سوی فدراسیون جهانی به نام خود سند بزند. مردی که با ریسک زیاد، جواب اعتماد فدراسیون تکواندو را در انتخاب خود به عنوان سرمربی تیم ملی تکواندو داد، به مشرق آمد تا ساعتی میهمان ما باشد. گفتگوی مشرق را با مقانلو در زیر بخوانید:
* تکواندو قهرمان جهان شد و بیژن مقانلو از نگاه فدراسیون جهانی تکواندو بهترین مربی دنیا.
در چلیابینسک روسیه واقعا کار دشواری داشتیم. میزبان برای قهرمان شدن حتی در میانه مبارزات دست به ایجاد تغییرات در قوانین زدند که برایشان کارساز نیفتاد. تردیدی نداشته باشید که ما یک گروه موفق بودیم که از راس تا انتها با برنامه پیش رفتیم تا به هدفمان برسیم.
روی کاغذ من بهترین مربی جهان شدم و از این بابت خوشحالم. چون بالاخره مزد زحماتمان را گرفتیم. اما از سید محمد پولادگر رئیس فدراسیون، حسن ذوالقدری گرفته تا مهدی بی باک، مهرداد یوسفی، دکتر مطوری و تمام اعضای خانواده بزرگ تکواندو در ثبت این موفقیت دخیل هستند.
به نکته خوبی اشاره کردید. سال 90 ما با 74 امتیاز بالاتر از کره که 61 امتیاز گرفته بود قهرمان شدیم این عنوانی ارزشمند بود. این بار کره قهرمان مسابقات سال 2013 مکزیک، بعد از ازبکستان چهارم شد. در مقابل روسیه خودش را به عنوان یک مدعی جدی مطرح کرد. این نشان می‌دهد جغرافیای مدعیان تکواندو دائم در حال تغییر است. شما دیدید که تیمی مثل بلژیک هم به جمع مدعیان جدی مبارزات امسال راه پیدا کرد.
* بعد از اینکه تکواندو در مکزیک با مشکلاتی روبرو شد خیلی ها نظرشان این بود که چند سال طول می کشد تا دوباره تغییر نسلی امیدوارکننده در رده مردان به وجود بیاید اما بیژن مقانلو دست به ریسک زد.
همین طور است. باید ریسک می کردم و به جوانان با انگیزه میدان می دادم. در کنار این باید برخی از قدیمی‌ها را احیا می کردیم که نمونه بارز آین دسته مسعود حجی زواره است. ضمن اینکه سیستم ورود به اردوها را تعریف کردیم تا نفرات بر حسب شایستگی‌هایشان وارد تیم ملی شوند. به عبارت ساده تر من کسی را به اردو دعوت نکردم بلکه هر کسی وارد شده نان تلاش و شایستگی اش را خورده است.
* فرزان عاشورزاده. نوجوانی که طی دو سال اخیر در 8 مسابقه بزرگ صاحب 7 مدال طلا شده و یک بار نقره گرفته است. نظر سرمربی تیم ملی در مورد بهترین وزن دومی حال حاضر تکواندو جهان چیست؟
هنگامی که فرزان وارد وزن 58 کیلوگرم شد همه آینده را متعلق به ابوالفضل یعقوبی می دانستند. اما عاشورزاده مبارزه انتخابی را برد تا سرنوشتش را جور دیگری رقم بزند. در وزن دوم هادی مستعان با مدال نقره مسابقات جهانی را هم داشتیم. فرزان نشان داد که می توان در مسابقات نوجوانان آسیا یک ستاره نبود اما پدیده بزرگسالان جهان شد.
شاید برخی فکر کنند که دوران قهرمانی نصر به پایان رسیده اما من چنین نظری را ندارم. علی در روسیه نمایش قابل قبولی داشت. علیرضا دو قدم مانده به مدال با نتیجه نزدیک 7-9 مغلوب شین کره ای شد در حالی که قبل از آن با قدرت تورس واسکوئز مکزیکی را برده بود.
این حریف مکزیکی چند روز قبل از مسابقات روسیه در فینال جام اوپن مکزیک مارک لوپز آمریکایی را شکست داده بود تا طلای پنجم خود در دو سال اخیر را بگیرد. از نگاه من علیرضا در رنکینگ فدراسیون جهانی جایگاه خوبی دارد که قابل ارتقا هم هست.
* مهدی خدابخشی دوباره طلا گرفت تا نشان دهد جانشین شایسته یوسف کرمی است.
مهدی در شرایطی فینال را از دامون سانسون انگلیسی 16-3 برد که این حریف در مبارزه قبل خود از سد آرون کوک مطرح ترین تکواندوکار بریتانیا 13-14 عبورکرده بود.
* آذربایجان با رضا مهماندوست یک طلا گرفت، اما برخی گفتند سرمربی ایرانی این تیم مثل گذشته با ملی پوشان ایرانی گرم نمی گرفت.
بگذارید یک چیزی را از ابتدا مشخص کنم. این آرزوی قلبی من است که تک تک نمایندگان ورزش کشورم در سنت هدایت تیم های ملی دیگر کشورها موفق باشند. آنها هم عضوی از خانواده پرافتخار ورزش ایران هستند.
در روسیه من و آقای مهماندوست مشکلی با هم نداشتیم. ایشان سرگرم تیم خودش بود و ما هم کار خودمان را می کردیم. به هر تقدیر تغییر نسلی ایجاد شده بود و شاید همین موضوع سبب می شد مقداری فاصله ایجاد شود. می خواهم یک موضوع را به طور کلی بیان کنم و منظورم به شخص خاصی نیست. ما روی یک شاخه نشسته ایم و تلاش برای بریدن آن معنی ندارد. هیچکس نباید خودش را مستثنی بداند همان طور که همه ما در افتخار کردن به مملکت و غرور ملی خود شریک هستیم.
* بیژن مقانلو تا چه اندازه موفق به اجرای برنامه هایش در تیم ملی تکواندو شده است؟
ما برنامه هایمان را در سه بخش طراحی کردیم. بخش اول تا مسابقات آسیایی که شامل 17 مرحله بود. بخش دوم تا رقابت‌های جهانی که 17 مرحله داشت و بخش سوم تا فینال گرندپریکس که 14 مرحله دارد. مشاهده کردید که تمام مراحل طراحی شده بی کم و کاست به اجرا در آمد و از شنبه مرحله اول فاز سوم برنامه هایمان با آغاز اردو عملی خواهد شد.
* با درخشش تیم ملی تکواندو در میادین آسیایی و جهانی قطعا سطح توقعات هم از شما بالاتر رفته است. این در آینده فشاری مضاعف را بر روی دوش کادر فنی و بازیکنان به وجود نمی آورد؟
اگر همان قدر که توقع زیاد می شود توجه هم زیاد شود مشکلی بوجود نخواهد آمد. چه توجه به فدراسیون از سوی مسوولان امر و چه توجه به کادر فنی و بازیکنان. اگر غیر از این باشد تناسب معادله بر هم خواهد خورد و مشکل بوجود می آید. خود من هیچگاه چه زمانی که ملی پوش بودم و چه در زمان مربیگری ام هرگز در باد موفقیت ها نخوابیدم و این رویه در تیم ملی هم حاکم است. به قول معروف به بچه ها یاد دادیم به محض ثبت هر موفقیت آن را فراموش کرده و به نقطه صفر بازگردند.
* سیاست شما در مورد المپیک و حضور حداکثری مردان در ریو 2016 چیست؟
قطعا هدفمان کسب مجوز 4 نماینده در این مسابقات است. البته این روزها دل‌مشغولی ما رفع آسیب دیدگی دو نماینده صاحب رنکینگ جهانی به مسابقات آتی است. به امید خدا تلاش خواهیم کرد تا سجاد مردانی و بهنام اسبقی به گرندپریکس بعدی برسند تا از سایر رقبایشان جهت کسب امتیازات لازم برای المپیکی شدن باز نمانند.
هدف ابتدایی ما حضور مردانمان در جمع 6 تکواندوکار برتر رنکینگ فدراسیون جهانی بود. هدف بزرگتر ما در گام بعدی حضور آنها در جمع 2 نفر برتر اوزان چهارگانه است. سیدنشینی آنها کمک می کند تا در المپیک با شرایط مناسبی در راس گروه اوزان خود روبرو باشند.
خوشبختانه به تازگی فدراسیون جهانی برای این مشکل هم طرحی ارائه کرده است. به این ترتیب که اگر کشوری در میان 20 نفر نخست رنکینگ جهانی بازیکنی داشته باشد و نفر مصدومش جزو 6 نفر اول رنکینگ باشد می تواند نفر بعدی را جایگزین مبارز مصدوم نماید. دقیقا به همین دلیل هم از چندی قبل تلاش کردیم تا در هر 4 وزن نفرات بیشتری را به جمع 20 مرد برتر رنکینگ فدراسیون جهانی اضافه کنیم تا خدای ناکرده با بروز یک مصدومیت شانسمان را برای المپیکی ماندن از دست ندهیم.
* بهترین سرمربی تکواندو جهان در سال 2015 اوقات فراغتش را چه می کند؟
به آن شکلی که فکر کنید وقت آزاد ندارم. حتی پس از یک سال سخت در تلاش هستم تا منزلم را از کرج به تهران منتقل کنم. همسر و فرزندانم در ماه‌های اخیر اذیت شدند. ضمن اینکه در ترم سوم رشته کارشناسی ارشد مدیریت راهبردی مشغول تحصیل هستم.
* پس در رشته‌ای ادامه تحصیل داده‌اید که کاملا به کارتان در تکواندو می آید؟
همین طور است. حتی موضوع پایان نامه ام در مورد مستندسازی استراتژی تیم ملی تکواندو در المپیک 2016 ریودوژانیرو است که فکر می‌کنم به درد ورزشمان بخورد.
* هنوز هم کارمند ایران ایر هستید؟
بله البته یک کارمند ساده. پیش تر مدتی جانشین مدیرکل ایران ایر در فرودگاه حضرت امام (ره) بودم و زمانی رئیس ایستگاه ایران ایر در جزیره زیبای قشم. اما مدتی است که تمام پست های سازمانی ام را تحویل داده ام و در فرودگاه مهرآباد انجام وظیفه می‌کنم.
شاید همین طور باشد که می گویید. خواهرم آن اوایل تکواندو هم کار می کرد و تا کمربند آبی و قرمز پیش رفت اما بعد آنقدر درگیر سریالها و فیلمهایش شد که ادامه نداد. اتفاقا همسر خواهرم هم کاملا ورزشی است و از چهره های شناخته شده و قدیمی فوتبال است.
* هیچ وقت از طرف ایشان پیشنهادی برای بازی در فیلم یا سریال نداشتید؟
(با خنده) دروغ چرا؟ نه.
* چرا؟
نمی دانم شاید تا به حال فکر می کرده آنقدر درگیر تکواندو هستم که به بازیگری فکر نکرده ام.
* یعنی اگر پیشنهاد می‌داد می پذیرفتید؟
(دوباره با خنده) فعلا که شرایطش وجود ندارد اما از آینده کسی خبر ندارد. شاید.
* و کلام آخر.
محتاجیم به دعای ملت بزگوار ایران تا انشاءالله در ادامه راه با حمایت مسولان ورزش کشور راهمان را پرقدرت تر از قبل ادامه دهیم.
