به گزارش مشرق، حبیب‌الله مسعودی فرید معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، در حاشیه سلسله نشست‌های گسترش امید و نشاط اجتماعی که در سازمان بهزیستی برگزار شد، با بیان اینکه موضوع امید و نشاط می‌تواند موتور محرکه‌ای برای کل کشور باشد، گفت: هدف ما رایج کردن گفتمان امید اجتماعی مبتنی بر شواهد است.
وی افزود: ما از لحاظ شاخصه‌های نشاط در جهان در سطح متوسط قرار داریم و اگر نمره‌ای از یک تا 10 را در نظر بگیریم، نمره مردم ایران در امید و شادی حدود 5.5 است. البته شاخص‌های تدوین شده جهانی باید متاثر از فرهنگ هر جامعه باشد. وقتی شاخص‌ها بومی و فرهنگی‌تر می‌شوند، می‌توان تفاوت‌هایی را مشاهده کرد.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر اینکه نباید دچار اغراق شویم، گفت: به جای اینکه نیمه خالی یا پر لیوان را ببینیم باید همه لیوان را بنگریم. باید پس از مطرح کردن گفتمان نشاط در جامعه، به سمت اتخاذ سیاستی حرکت کنیم که در شورای عالی رفاه و برنامه ششم توسعه ارائه شود و بتوانیم یک سیاست منسجم در این خصوص را وضع کنیم.
مسعودی‌فرید افزود: یکی از کارکردهای امید در جامعه این است که نگاه ارتقایی به همه چیز داشته باشیم. اینکه خوب هستیم ولی می‌توانیم خوب‌تر باشیم، به همین نگاه ارتقایی بستگی دارد.
وی در پاسخ به اینکه امید و نشاط اجتماعی تا چه اندازه با معیشت و رفاه مردم در ارتباط است گفت: در این خصوص باید یک رویکرد تلفیقی اتخاذ شود و از ابعاد مختلف این موضوع تحت بررسی قرار بگیرد. امید و نشاط اجتماعی عوامل متفاوتی دارد، شفافیت و پاسخگو بودن سیستم‌های اداری، افزایش نقش مردم در مشارکت‌ها و... در سطح کلان همگی در امید اجتماعی نقش دارند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه نشاط به خودی خود در جامعه اتفاق نمی‌افتد و یکی از محورهای نشاط، امید داشتن است، گفت: برخورداری از یک رویکرد مثبت‌نگرانه می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. اینکه مردم براساس باورهای دینی خود در سخت‌ترین شرایط به خداوند توکل می‌کنند همان امید داشتن است. اگر می‌خواهیم به چشم‌انداز 1404 دست پیدا کنیم، باید امید را در میان مردم افزایش دهیم.
مسعودی‌فرید افزود: براین اساس باید همه افراد فعال و موثر باشند. در این صورت قطعا می‌توانند در محیط پیرامونی خود تغییر ایجاد کنند.
وی بر نقش همه دستگاه‌ها و نهادهای دولتی در ایجاد امید اجتماعی تاکید و اظهار کرد: گسترش نشاط و امید در برنامه چهارم توسعه در ماده 97 به صراحت مورد تاکید قرار گرفته بود اما در برنامه پنجم توسعه توجه کمتری به این موضوع شده است. برای ایجاد نشاط و امید اجتماعی سازوکارهای متعددی نیاز است و این امر تنها وظیفه سازمان بهزیستی نیست بلکه همه مردم و دستگاه‌ها در این خصوص وظیفه دارند.
وی افزود: ما از لحاظ شاخصه‌های نشاط در جهان در سطح متوسط قرار داریم و اگر نمره‌ای از یک تا 10 را در نظر بگیریم، نمره مردم ایران در امید و شادی حدود 5.5 است. البته شاخص‌های تدوین شده جهانی باید متاثر از فرهنگ هر جامعه باشد. وقتی شاخص‌ها بومی و فرهنگی‌تر می‌شوند، می‌توان تفاوت‌هایی را مشاهده کرد.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تاکید بر اینکه نباید دچار اغراق شویم، گفت: به جای اینکه نیمه خالی یا پر لیوان را ببینیم باید همه لیوان را بنگریم. باید پس از مطرح کردن گفتمان نشاط در جامعه، به سمت اتخاذ سیاستی حرکت کنیم که در شورای عالی رفاه و برنامه ششم توسعه ارائه شود و بتوانیم یک سیاست منسجم در این خصوص را وضع کنیم.
مسعودی‌فرید افزود: یکی از کارکردهای امید در جامعه این است که نگاه ارتقایی به همه چیز داشته باشیم. اینکه خوب هستیم ولی می‌توانیم خوب‌تر باشیم، به همین نگاه ارتقایی بستگی دارد.
وی در پاسخ به اینکه امید و نشاط اجتماعی تا چه اندازه با معیشت و رفاه مردم در ارتباط است گفت: در این خصوص باید یک رویکرد تلفیقی اتخاذ شود و از ابعاد مختلف این موضوع تحت بررسی قرار بگیرد. امید و نشاط اجتماعی عوامل متفاوتی دارد، شفافیت و پاسخگو بودن سیستم‌های اداری، افزایش نقش مردم در مشارکت‌ها و... در سطح کلان همگی در امید اجتماعی نقش دارند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه نشاط به خودی خود در جامعه اتفاق نمی‌افتد و یکی از محورهای نشاط، امید داشتن است، گفت: برخورداری از یک رویکرد مثبت‌نگرانه می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. اینکه مردم براساس باورهای دینی خود در سخت‌ترین شرایط به خداوند توکل می‌کنند همان امید داشتن است. اگر می‌خواهیم به چشم‌انداز 1404 دست پیدا کنیم، باید امید را در میان مردم افزایش دهیم.
مسعودی‌فرید افزود: براین اساس باید همه افراد فعال و موثر باشند. در این صورت قطعا می‌توانند در محیط پیرامونی خود تغییر ایجاد کنند.
وی بر نقش همه دستگاه‌ها و نهادهای دولتی در ایجاد امید اجتماعی تاکید و اظهار کرد: گسترش نشاط و امید در برنامه چهارم توسعه در ماده 97 به صراحت مورد تاکید قرار گرفته بود اما در برنامه پنجم توسعه توجه کمتری به این موضوع شده است. برای ایجاد نشاط و امید اجتماعی سازوکارهای متعددی نیاز است و این امر تنها وظیفه سازمان بهزیستی نیست بلکه همه مردم و دستگاه‌ها در این خصوص وظیفه دارند.
