به گزارش مشرق، «آنتونی بلینکن»، قائم‌مقام وزیر خارجه آمریکا روز دوشنبه در نشست سال 2015 «کمیته یهودیان آمریکا» (AJC) به طور مفصل درباره مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه 1+5 سخنرانی کرد. مهم‌ترین محورهای سخنرانی وی، بر اساس متنی که روی وب‌سایت رسمی وزارت خارجه آمریکا قرار گرفته است، در گزارش زیر تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
- «مهلت 30 ژوئن سریعاً نزدیک می‌شود و ما هنوز به توافقنامه جامع نرسیده‌ایم و این احتمال وجود دارد که به چنین توافقی نرسیم. اگر ما در تعداد اندکی از موضوعات کلیدی به چیزهایی که لازم داریم نرسیم، توافقی حاصل نخواهد شد.»
- «برای قطع مسیرهای دستیابی ایران به سلاح‌های اتمی، هر گونه ساز و کار جامع بایستی شامل محدودیت‌هایی استثنائی بر برنامه هسته‌ای ایران و نظارت‌های فوق‌العاده و اقدامات شفافیت‌ساز سرزده باشد، به نحوی که توانایی جامعه بین‌المللی برای کشف هر گونه تلاش از جانب ایران برای گریز هسته‌ای، چه به صورت علنی و چه به صورت مخفیانه به حداکثر برسد.»
- «اجازه بدهید از فرصت امروز استفاده کنم و به برخی از نگرانی‌های موجود درباره این توافقی که ما در حال کار بر روی آن هستیم، بپردازم. باید به شما بگویم که بسیاری از این نگرانی‌ها نابجا هستند و بیش از آنکه حقیقت داشته باشند، افسانه‌اند.»
- «اول باید گفت توافقی که ما در حال مذاکره برای رسیدن به آن هستیم، مدت انقضا ندارد. این طور نیست که بگوییم غروبی در کار است و یک روز تمام می‌شود. ملزومات مختلف این توافقنامه مدت زمان‌های متفاوت دارد و برخی از بخش‌های آن اعم از تعهد ایران به تمامی وظایفش تحت ان‌پی‌تی مانند عدم ساخت سلاح‌های اتمی و یا دسترسی‌ها و نظارت‌های شدید پروتکل الحاقی، به طور دائم ادامه خواهند داشت.»
- «در صورت عدم توافق، تعهدات ایران تحت توافق موقت که ما به آن رسیدیم ـ یعنی همان برنامه مشترک اقدام – فوراً به اتمام می‌رسند و سپس ایران به سرعت به سمت یک برنامه صنعتی با دهها هزار سانتریفیوژ حرکت خواهد کرد.»
- «دوم اینکه، این توافق سطحی از شفافیت را در اختیار ما قرار می‌دهد که در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش در قبال جامعه بین‌المللی، ما از آن فوراً با خبر خواهیم شد و زمان زیادی برای واکنش به آن به صورت دیپلماتیک یا از طرق دیگر خواهیم داشت. اکثر تحریم‌ها برای مدت طولانی تعلیق می‌شوند _ یعنی پایان نمی‌یابند – و مفادی برای بازگشت خودکار آنها، در حالت عدم پایبندی ایران به تعهداتش وجود خواهند داشت.»
- «سوم اینکه، ما جز اینکه به آژانس اجازه دسترسی به هر سایت لازم برای راستی‌آزمایی از صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران داده شود، هیچ توافقی نخواهیم کرد. تمام!»
- «چهارم، به کلام ساده، برای جلوگیری از دستیابی ایران به مواد هسته‌ای لازم برای سلاح‌های اتمی هیچ راهکار بهتری نسبت به توافق جامعی که مبتنی بر مولفه‌های تعیین‌شده و اعلام‌شده در لوزان باشد، وجود ندارد.»
- «باید بگویم متاسفانه اینکه باور کنیم ایران در صورتی که ما فشارهای تحریم‌ها از این هم بیشتر کنیم به راحتی تسلیم هر مطالبه‌ای می‌شود، یک داستان‌سرایی است. هر چه باشد، ایران در جریان محرومیت‌های ناشی از جنگ با عراق متحمل خساراتی حتی بیشتر از اینها شد و علی‌رغم فشارهای تشدید‌شوند در دهه گذشته، این کشور تعداد سانتریفیوژهایش را از 150 دستگاه در 2002 به 19000 دستگاه در قبل از توافق موقت رساند.»
- «این را می‌دانیم که درست همانند توافق موقت که ما به آن رسیدیم، هر گونه توافق جامع در معرض بررسی قانونی شهروندان ما، کنگره و متحدان نزدیک ما خواهد بود. ما از این بررسی استقبال می‌کنیم و توافقنامه‌ای که در برابر این بررسی‌ها دوام نیاورد را قبول نخواهیم کرد.»
- «امروز ایران به تعهداتش در برنامه مشترک اقدام پایبند بوده است. برنامه هسته‌ایش را متوقف کرده و برخی از جنبه‌های کلیدی این برنامه را برای اولین بار در طول دهه گذشته به عقب رانده است. اما ما این را از کجا می‌دانیم؟ چون امروز، در نتیجه توافق موقت، بازرسان بین‌المللی، یعنی آژانس، به تأسیسات غنی‌سازی ایران دسترسی روزانه داشته و درک عمیق‌تری از برنامه هسته‌ای ایران دارند. آنها توانسته‌اند درباره ساخت سانتریفیوژهای ایران، معادن اورانیوم و سایر تأسیسات ایران اطلاعات جدید کسب کنند؛ و توانسته‌اند این را تأیید کنند که ایران واقعاً به تعهداتش پایبند بوده است.»
- «اگر به توافق جامع برسیم، تعهدات ما برای حمایت از کسانی در ایران که خواستار احترام بیشتر به ارزش‌های جهانی و حاکمیت قانون هستند پایان نیافته و یا در آن تغییری حاصل نخواهد شد. و ما همچنان اصرا داریم که ایران سعید عابدینی، امیر حکمتی و جیسون رضائیان را آزاد کند و به ما در یافتن رابرت لوینسن کمک کند.»
- «بعد از رسیدن به توافق جامع، تغییری در تعهدات ما برای مبارزه با تلاشهای ایران برای گسترش بی‌ثباتی و حمایت از تروریسم ایجاد نخواهد شد. این عوض نمی‌شود – چه با توافق، چه بدون آن.»
- «مهلت 30 ژوئن سریعاً نزدیک می‌شود و ما هنوز به توافقنامه جامع نرسیده‌ایم و این احتمال وجود دارد که به چنین توافقی نرسیم. اگر ما در تعداد اندکی از موضوعات کلیدی به چیزهایی که لازم داریم نرسیم، توافقی حاصل نخواهد شد.»
- «برای قطع مسیرهای دستیابی ایران به سلاح‌های اتمی، هر گونه ساز و کار جامع بایستی شامل محدودیت‌هایی استثنائی بر برنامه هسته‌ای ایران و نظارت‌های فوق‌العاده و اقدامات شفافیت‌ساز سرزده باشد، به نحوی که توانایی جامعه بین‌المللی برای کشف هر گونه تلاش از جانب ایران برای گریز هسته‌ای، چه به صورت علنی و چه به صورت مخفیانه به حداکثر برسد.»
- «اجازه بدهید از فرصت امروز استفاده کنم و به برخی از نگرانی‌های موجود درباره این توافقی که ما در حال کار بر روی آن هستیم، بپردازم. باید به شما بگویم که بسیاری از این نگرانی‌ها نابجا هستند و بیش از آنکه حقیقت داشته باشند، افسانه‌اند.»
- «اول باید گفت توافقی که ما در حال مذاکره برای رسیدن به آن هستیم، مدت انقضا ندارد. این طور نیست که بگوییم غروبی در کار است و یک روز تمام می‌شود. ملزومات مختلف این توافقنامه مدت زمان‌های متفاوت دارد و برخی از بخش‌های آن اعم از تعهد ایران به تمامی وظایفش تحت ان‌پی‌تی مانند عدم ساخت سلاح‌های اتمی و یا دسترسی‌ها و نظارت‌های شدید پروتکل الحاقی، به طور دائم ادامه خواهند داشت.»
- «در صورت عدم توافق، تعهدات ایران تحت توافق موقت که ما به آن رسیدیم ـ یعنی همان برنامه مشترک اقدام – فوراً به اتمام می‌رسند و سپس ایران به سرعت به سمت یک برنامه صنعتی با دهها هزار سانتریفیوژ حرکت خواهد کرد.»
- «دوم اینکه، این توافق سطحی از شفافیت را در اختیار ما قرار می‌دهد که در صورت عدم پایبندی ایران به تعهداتش در قبال جامعه بین‌المللی، ما از آن فوراً با خبر خواهیم شد و زمان زیادی برای واکنش به آن به صورت دیپلماتیک یا از طرق دیگر خواهیم داشت. اکثر تحریم‌ها برای مدت طولانی تعلیق می‌شوند _ یعنی پایان نمی‌یابند – و مفادی برای بازگشت خودکار آنها، در حالت عدم پایبندی ایران به تعهداتش وجود خواهند داشت.»
- «سوم اینکه، ما جز اینکه به آژانس اجازه دسترسی به هر سایت لازم برای راستی‌آزمایی از صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران داده شود، هیچ توافقی نخواهیم کرد. تمام!»
- «چهارم، به کلام ساده، برای جلوگیری از دستیابی ایران به مواد هسته‌ای لازم برای سلاح‌های اتمی هیچ راهکار بهتری نسبت به توافق جامعی که مبتنی بر مولفه‌های تعیین‌شده و اعلام‌شده در لوزان باشد، وجود ندارد.»
- «باید بگویم متاسفانه اینکه باور کنیم ایران در صورتی که ما فشارهای تحریم‌ها از این هم بیشتر کنیم به راحتی تسلیم هر مطالبه‌ای می‌شود، یک داستان‌سرایی است. هر چه باشد، ایران در جریان محرومیت‌های ناشی از جنگ با عراق متحمل خساراتی حتی بیشتر از اینها شد و علی‌رغم فشارهای تشدید‌شوند در دهه گذشته، این کشور تعداد سانتریفیوژهایش را از 150 دستگاه در 2002 به 19000 دستگاه در قبل از توافق موقت رساند.»
- «این را می‌دانیم که درست همانند توافق موقت که ما به آن رسیدیم، هر گونه توافق جامع در معرض بررسی قانونی شهروندان ما، کنگره و متحدان نزدیک ما خواهد بود. ما از این بررسی استقبال می‌کنیم و توافقنامه‌ای که در برابر این بررسی‌ها دوام نیاورد را قبول نخواهیم کرد.»
- «امروز ایران به تعهداتش در برنامه مشترک اقدام پایبند بوده است. برنامه هسته‌ایش را متوقف کرده و برخی از جنبه‌های کلیدی این برنامه را برای اولین بار در طول دهه گذشته به عقب رانده است. اما ما این را از کجا می‌دانیم؟ چون امروز، در نتیجه توافق موقت، بازرسان بین‌المللی، یعنی آژانس، به تأسیسات غنی‌سازی ایران دسترسی روزانه داشته و درک عمیق‌تری از برنامه هسته‌ای ایران دارند. آنها توانسته‌اند درباره ساخت سانتریفیوژهای ایران، معادن اورانیوم و سایر تأسیسات ایران اطلاعات جدید کسب کنند؛ و توانسته‌اند این را تأیید کنند که ایران واقعاً به تعهداتش پایبند بوده است.»
- «اگر به توافق جامع برسیم، تعهدات ما برای حمایت از کسانی در ایران که خواستار احترام بیشتر به ارزش‌های جهانی و حاکمیت قانون هستند پایان نیافته و یا در آن تغییری حاصل نخواهد شد. و ما همچنان اصرا داریم که ایران سعید عابدینی، امیر حکمتی و جیسون رضائیان را آزاد کند و به ما در یافتن رابرت لوینسن کمک کند.»
- «بعد از رسیدن به توافق جامع، تغییری در تعهدات ما برای مبارزه با تلاشهای ایران برای گسترش بی‌ثباتی و حمایت از تروریسم ایجاد نخواهد شد. این عوض نمی‌شود – چه با توافق، چه بدون آن.»
