به گزارش مشرق، در حالی که همه تصور می کردند پدیده ای در فوتبال ایران زائیده شده که با انتخاب اروپا می تواند پله های ترقی را به سرعت بپیماید، او با انتخاب لیگ چین به سادگی خود را از یاد همه برد.
این روزها کسی از پورعلی گنجی خبر ندارد. نمی داند او دقیقا چه عملکردی دارد و برای تیانجین چین خوب بازی می کند یا نه. همین چند وقت پیش، او به نوعی در راس اخبار بود و رسانه های ایران همواره به تعریف و تمجید از عملکردش می پرداختند. مردم ایران امیدوار بودند این بازیکن با ترانسفر شدن به اروپا، خط دفاع ایران را مستحکمتر کند اما پورعلی گنجی با اولین پیشنهاد خارجی، کوله بار سفر را بست و رفت.
انتخاب او نه لیگ های اروپایی که لیگ چین بود! تمام بازیکنان تیم ملی از این انتخاب او شگفت زده شده بودند چون یکی مثل نورمحمدی مدافع پرسپولیس قبل از پورعلی گنجی، پیشنهاد چینی ها را رد کرده بود. این اتفاق نشان می داد بازیکنان ایرانی با وجود رقم های بالای چینی ها، علاقه ای به همکاری با آنها ندارند اما پورعلی گنجی که مثلا قرار بود پیشرفت کند و بهترین باشد، با اولین پیشنهاد چند صد هزار دلاری، سریعا به چینی ها بله گفت تا امروز تمام چیزی که طرفداران از او می بینند، عکس هایی باشد که نشان می دهد مشغول خوشگذرانی در چین است.
این تفاوت خیلی از بازیکنان جوان خارجی با بازیکنان جوان ایرانی است. اسکوچیچ سرمربی فولاد تعریف می کرد که بازیکنان جوان کرواسی برای پیشرفت حاضرند با نازلترین رقم ها به لیگ های خوب اروپایی بروند چون می دانند اگر خوش بدرخشند، بعدها به پول های هنگفتی می رسند. او می گفت: «علت اصلی پیشرفت بازیکنان کرواسی این است که حاضرند پول کمی بگیرند و به لیگ های خوب بروند. آنها در واقع هدف شان در ابتدا پول نیست، بلکه پیشرفت است. اما می دانند اگر پیشرفت کنند و خوب بازی کنند، بعدها می توانند پول های بسیار خوبی به دست بیاورند. در واقع این یک سرمایه گذاری است.» اما اکثر بازیکنان ایران چنین طرز فکری ندارند و ترجیح می دهند نیامده پول را بچسبند و پیشرفت را بی خیال شوند.
پورعلی گنجی در همان ابتدای ورود به چین، گفت از این لیگ به اروپا می رسد و حالا خیلی ها منتظر هستند در پایان زمستان و با پایان یافتن لیگ چین، منتظر ترانسفر شدنش به اروپا باشند. نتیجه تصمیم او فعلا نیمکت نشینی در تیم ملی است. پورعلی گنجی حتی در بازی ترکمنستان هم جایی در تیم ملی ندارد و کی‌‌روش با استفاده از کنعانی زادگان به این بازیکن هشدار می دهد که با وجود درخشش در جام ملت ها، به خاطر قربانی کردن پیشرفت، باید روی نیمکت بنشیند.
این روزها کسی از پورعلی گنجی خبر ندارد. نمی داند او دقیقا چه عملکردی دارد و برای تیانجین چین خوب بازی می کند یا نه. همین چند وقت پیش، او به نوعی در راس اخبار بود و رسانه های ایران همواره به تعریف و تمجید از عملکردش می پرداختند. مردم ایران امیدوار بودند این بازیکن با ترانسفر شدن به اروپا، خط دفاع ایران را مستحکمتر کند اما پورعلی گنجی با اولین پیشنهاد خارجی، کوله بار سفر را بست و رفت.
انتخاب او نه لیگ های اروپایی که لیگ چین بود! تمام بازیکنان تیم ملی از این انتخاب او شگفت زده شده بودند چون یکی مثل نورمحمدی مدافع پرسپولیس قبل از پورعلی گنجی، پیشنهاد چینی ها را رد کرده بود. این اتفاق نشان می داد بازیکنان ایرانی با وجود رقم های بالای چینی ها، علاقه ای به همکاری با آنها ندارند اما پورعلی گنجی که مثلا قرار بود پیشرفت کند و بهترین باشد، با اولین پیشنهاد چند صد هزار دلاری، سریعا به چینی ها بله گفت تا امروز تمام چیزی که طرفداران از او می بینند، عکس هایی باشد که نشان می دهد مشغول خوشگذرانی در چین است.
این تفاوت خیلی از بازیکنان جوان خارجی با بازیکنان جوان ایرانی است. اسکوچیچ سرمربی فولاد تعریف می کرد که بازیکنان جوان کرواسی برای پیشرفت حاضرند با نازلترین رقم ها به لیگ های خوب اروپایی بروند چون می دانند اگر خوش بدرخشند، بعدها به پول های هنگفتی می رسند. او می گفت: «علت اصلی پیشرفت بازیکنان کرواسی این است که حاضرند پول کمی بگیرند و به لیگ های خوب بروند. آنها در واقع هدف شان در ابتدا پول نیست، بلکه پیشرفت است. اما می دانند اگر پیشرفت کنند و خوب بازی کنند، بعدها می توانند پول های بسیار خوبی به دست بیاورند. در واقع این یک سرمایه گذاری است.» اما اکثر بازیکنان ایران چنین طرز فکری ندارند و ترجیح می دهند نیامده پول را بچسبند و پیشرفت را بی خیال شوند.
پورعلی گنجی در همان ابتدای ورود به چین، گفت از این لیگ به اروپا می رسد و حالا خیلی ها منتظر هستند در پایان زمستان و با پایان یافتن لیگ چین، منتظر ترانسفر شدنش به اروپا باشند. نتیجه تصمیم او فعلا نیمکت نشینی در تیم ملی است. پورعلی گنجی حتی در بازی ترکمنستان هم جایی در تیم ملی ندارد و کی‌‌روش با استفاده از کنعانی زادگان به این بازیکن هشدار می دهد که با وجود درخشش در جام ملت ها، به خاطر قربانی کردن پیشرفت، باید روی نیمکت بنشیند.
