مشرق- بازيابي قدرت و آنچه اقتدار نظام امپراطوري بريتانيا ناميده مي‌شود، يکي از اهداف اصلي مسئولان سياسي و فرهنگي انگليس است؛ رويکردي که با توجه به در راس بودن نظام استعماري اين کشور در سال‌هاي نه چندان دور و در استعمار داشتن بسياري از کشورهاي جهان تحت قيموميت خود – تا جايي که گفته مي‌شود انگليس بيش از 54 برابر خاک خود، مستعمره دارد – براي مسئولان اين کشور در حکم يک روياي بسيار شيرين است.
با اين حال، علاوه بر افزايش آگاهي مردم و افکار عمومي در جهان که سبب شده تا ديگر عرصه‌اي براي خودنمايي بريتانيا کبير يا به قول ملکه اين کشور Great Britain نباشد، به نظر مي‌رسد مسئولان اين کشور، ايالات متحده را با وجود دوستي و ارتباطات نزديک، به عنوان عامل و رقيب اصلي خود در زمينه فرمانروايي بر دنيا تلقي مي‌کنند و به دنبال آن هستند تا با بازيابي امپراطوري سابق خود، حداقل پا به پاي سران کاخ سفيد به اداره امور جهان بپردازند.
همين مساله سبب شده تا در سال‌هاي اخير توجه ويژه‌اي از سوي بريتانيايي‌ها براي معرفي و بازخواني سبک زندگي سلطنتي براي نسل جوان اين کشور صورت بگيرد؛ توجهي که رويکردي اساسا فرهنگي دارد و تلاش ميکند تا ضمن حفظ ظاهر دموکراسي‌خواهانه خود، زمينه را براي القاي برتري فرهنگي بريتانيا نسبت به ساير ملل فراهم کند و از کودکي، اين مفاهيم را به عنوان الگو و Life Style برگزيده براي انگليسي‌ها معرفي کند.
اين مساله از آنجايي اهميت بيشتري براي مسئولان انگليسي پيدا کرده که در سال‌هاي اخير و به ويژه با تحولات اقتصادي در جهان که سبب شد تا ضربه سنگيني به ساختار اقتصادي زندگي مردم اين کشور وارد شود، مردم و به خصوص جوانان اين کشور به ناکارآمدي سيستم حاکم معتقد شده‌اند و به دنبال آن هستند تا با برگزاري تظاهرات و راهپيمايي‌هاي مختلف و متعدد و همچنين اقدام به کارهايي که به عنوان نافرماني مدني شناخته مي‌شوند، کرده تا به نوعي اعتراض خود به نظام حکومتي و ساختار سياسي اين کشور را اعلام کنند؛ موضوعي که در ماه‌هاي گذشته و در تظاهرات اعتراضي دانشجويان اين کشور عليه طرح رياضت اقتصادي بالاترين حد خود را به نمايش گذاشت و حکايت از آن داشت که دانشجويان و نسل جوان انگليس خواستار تغييرات اساسي در امپراطوري بريتانيا هستند.
همين مسائل سبب شده تا سياستگذاران و برنامه‌ريزان انگليس به فکر تثبيت ساختار فرهنگي و حکومتي اين کشور باشند. در همين راستا بود که چند روز پيش يکي از پرخرج‌ترين مراسمات عروسي در تاريخ اين کشور برگزار شد و نوه ملکه اليزابت با يکي از هم‌دانشگاهي‌هاي خود به نام "کيت" ازدواج کرد؛ مراسمي که تحت عنوان ازدواج سلطنتي و با بي‌سابقه‌ترين تدارکات برگزار شد و به گفته برخي آمارهاي غيررسمي، بيش از پانصد ميليون نفر در جهان اين مراسم را به صورت زنده از شبکه‌هاي مختلف خبري تماشا کردند و تمامي سرويس‌ها و شبکه‌هاي تلويزيون دولتي انگليس BBC اين مراسم را به طور کامل پوشش دادند.
عکس‌ها و تصاوير منتشر شده از اين مراسم همچنين مشخص ميکند که شهر لندن از ده روز پيش از برگزاري مراسم رسما به يک سالن مهماني بسيار بزرگ تبديل شده و تمامي شهروندان لندن‌نشين، خواسته يا ناخواسته در خدمت برگزاري هرچه مجلل‌تر اين مراسم قرار گرفته‌اند. تا جايي که حتي مدارس اين شهر نيز براي مدتي فعاليت خود را تعطيل کردند تا دانش آموزان بتوانند رسم و رسوم شرکت در Royal Wedding را در کلاس‌هاي مخصوص بياموزند.
توليد عروسک‌هاي کيت و ويليام، پخش گسترده شيرين و کيک منقش به تصاوير عروس و داماد، توليد اسباب بازي‌هاي مربوط به اين مراسم و ... تنها بخشي از اقداماتي بود که براي نهادينه کردن يک رسم سلطنتي که باقي مانده از رسوم امپراطوري بريتانياي کبير است، صورت گرفت. حتي ملکه اليزابت براي تثبيت اين موضوع، تور عروسي خود با پادشاه وقت بريتانيا را به عروس جديدش اهدا کرد و کيت با همان لباس در مراسم حاضر شد.
از سوي ديگر، انتخاب يک فيلم ساخت انگليس که دقيقا روايتگر ساختار امپراطوري سلطنتي بريتانيا و نحوه زندگي پادشاهان تاريخي اين کشور بود، به عنوان فيلم برگزيده جشنواره اسکار آن هم در زماني که اکثر منتقدان سينمايي منتظر بودند تا اين جايزه به فيلم‌هايي مانند "تلقين" و "شبکه اجتماعي" تعلق بگيرد، يکي ديگر از نشانه‌هايي است که از عزم راسخ مسئولان اين کشور براي بازيابي شکوه و ابهت قرون گذشته انگليس حکايت ميکند.
در همين راستاست که فعالان سياسي معتقدند در سال‌هاي پيش رو، اقداماتي از اين دست افزايش خواهد يافت؛ چرا که موج نارضايتي شهروندان انگليسي از مسئولان اين کشور دامنه‌دار خواهد شد و انگليسي‌ها ناگزير هستند تا با يادآوري گذشته غرورآفرين! که در عرصه استعمار کشورهاي جهان، بتوانند اندکي از افزايش اين نارضايتي‌ها بکاهند.
