به گزارش مشرق، «حسين سلطان‌محمدي» عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينماي ايران، در گفت‌وگو با برنا در خصوص سريال «جراحت» گفت: تفاوت اين سريال با ديگر سريال‌هايي که در اين چند وقت اخير مشاهده کرده‌ايم، روايت، گره داستاني و روايتي و اوج و فرودهاي جديد است.«جراحت» يادآور «مصائب شيرين» است
وي با اشاره به سوژه اين سريال افزود: نويسنده بر موضوعي دست گذاشته است که شايد در حالت عادي چندان مهم به نظر نيايد. موضوع داستان از جهاتي يادآور کشمکش فيلم «مصائب شيرين» داودنژاد است آنجا هم دختر و پسر فاميل هستند و در نهايت در برابر خواست بچه‌ها خانواده‌ها کنار مي‌آيند اما اينجا حرف شنوي فرزندان از خانواده‌شان بيشتر است.
مسائل اجتماعي به شکلي سالم طرح شده‌اند
اين منتقد با بيان اين مطلب که موضوع مورد بحث در «جراحت» از مسائل روز جامعه است، خاطرنشان کرد: در سريال «فاصله‌ها» دوستي‌هاي خياباني سطحي مورد بررسي قرار گرفته بود و اينجا معضلات اجتماعي به شکل سالم‌تري مطرح شده است و گره مطرح شده نيز علمي است.
روايت جديد، کار را متفاوت از آب درآورده است
وي با اشاره به نوسان دائمي سريال اظهار داشت: غير قابل پيش‌بيني بودن سريال، باعث جذابيت آن شده است و تماشاگر ايراني در مقابل روايت‌هاي بسيار زندگي زوج‌هاي جوان و مدل‌هاي مختلف آن مثل «زير هشت» و «فاصله‌ها» که با عشق زوج جوان اوليه شروع شده بود، «جراحت» را داراي روايتي جديد مي‌بيند که باعث متفاوت از آب درآمدن اين مجموعه شده است.
سلطان محمدي با تاکيد بر اين نکته که چگونگي جمع‌بندي داستان توسط روايت‌پرداز بسيار قابل توجه است، بيان داشت: با توجه به اينکه معمولا انتهاي سريال‌هاي ماه رمضاني به سرعت جمع‌بندي مي‌شود، اميدوارم اين مجموعه با اين موضوع متفاوت و سوژه‌اي که کمتر به آن پرداخته شده‌است پايان بندي مناسبي داشته باشد.
تلويزيون بايد نخستين محل طرح سوژه‌هاي خط قرمزي باشد
وي در خصوص ارائه مسائلي با خطوط قرمز در صدا و سيما اظهار داشت: اگر اعتقاد داريم تلويزيون ما دانشگاه است، جامعيت دارد و در دست مديران فرهنگي قابل اعتماد خودمان است، بايد نخستين جايي باشد که اين سوژه‌هاي سخت و اصطلاحا خط قرمزي را در دست گرفته و مديريت کند.
برابر ديگر نمونه‌هاي تصويري، افکار مخاطبان مديريت شود
سلطان‌محمدي تاکيد کرد: بايد نحوه برخورد با اين مسائل و نگاه سالم را به تماشاگر آموزش دهيم تا بيننده‌اي که نمونه‌هاي تصويري کوچک‌تر در سطح محدودتر را مشاهده مي‌کند لااقل يک خط فکري داشته باشد و تلويزيون از اين طريق به مديريت افکار دست يابد.
