به گزارش مشرق،احمدرضا عابدزاده، دروازه‌بان سال هاي نه چندان دور تيم ملي فوتبال کشورمان که پس از چند ماه حضور در ينگه دنيا به کشور بازگشته است، در گفت‌وگويي با برنا حاضر شد که متن آن را در زير مي خوانيد:
آقاي عابدزاده، ابتدا از سفرتان به آمريکا بگوييد!
-بنده به‌خاطر فرزندم که در يک تيم آمريکايي عضويت داشت، به آنجا رفتم و طي مدت زمان حضورم در آنجا، پيگير وضعيت امير بودم. البته شنيدم که اينجا گفته بودند عابدزاده همه زندگي اش را فروخته و مي خواهد در آمريکا بماند که اين موضوع درست نبود و همانطور که مي بينيد الان در ايران هستم.
پس موضوع قراردادتان با باشگاه بلواستارز چه بود؟
-برخي از دوستان ايراني در آنجا فعاليت داشتند و در مدت زمان حضورم در آمريکا به من لطف داشته و خواستار فعاليتم شدند، اما من بارها گفته ام که يک وجب از خاک کشورم را با هيچ جاي دنيا عوض نمي کنم.
در روزهاي ابتدايي حضورتان در ايران خبر درگذشت ناصر حجازي را شنيديد؛ درباره اين موضوع صحبت کنيد؟
- براي آقاي حجازي خيلي ناراحت شدم، ايشان اسطوره فوتبال ما بود؛ در روزهايي که آمريکا بودم هر روز از طريق اينترنت اخبار مربوط به ناصرخان را دنبال مي کردم و امروز هم ناراحتم که ايشان در بين ما نيست. آقاي حجازي الگوي دروازه باني من بود و هر چه ياد گرفته بودم از ايشان بود، حتي نوع لباس پوشيدن خود را از ايشان ياد گرفته بودم.
ماجراي فيلمبرداري شما از ناصر حجازي در بيمارستان چه بود؟
- يادم هست ده ماه قبل که هنوز به آمريکا نرفته بودم، ناصر خان در بيمارستان بستري بود؛ بنده به بيمارستان کسري رفتم و ايشان را ديدم، سپس تصميم گرفتم از ناصر خان فيلمبرداري کنم. خدابيامرز به من گفت اين فيلم را پخش نکني، که من جواب دادم ناصر خان، اين فيلم را براي خودم مي خواهم و دوست دارم در روزهايي که ايران نيستم هر وقت که دلم برايتان تنگ شد با خانواده ام اين فيلم را تماشا کنيم؛ همان روز به خانم آقاي حجازي هم گفتم که آن فيلم را براي چه مي خواهم. حدود 20 دقيقه فيلم بود که هميشه با تماشاي آن آرامش پيدا مي کردم. خدارحمت کند ناصر خان را. باور کنيد هنوز رفتنش را باور نکرده‌ام.
خيلي ها مي گويند در فوتبال ما با اسطوره ها خوب رفتار نمي شود و حتي از شما به‌عنوان کسي که مورد بي مهري قرار گرفته نام برده مي شود.
- بله، اينجا کار عده اي اين است که ورزشکاران محبوب که مردم دوستشان دارند را خراب کنند؛ مگر آقاي حجازي کم سختي کشيد. وقتي با حجازي آن رفتارها مي شود ديگر ما چه توقعي مي توانيم داشته باشيم.
آيا قصد نداريد در اين فوتبال فعاليت کنيد؟
-من ديگر دنبال کار کردن در اين فوتبال نيستم. فوتبالي که برخي افراد آن مثل گرگ و شغال به دنبال منافع شخصي خود هستند، جاي من نيست. من از اين لذت مي برم که در ميان تماشاگران بنشينم و مسابقات را تماشا کنم. فوتبال براي آنهايي که به‌خاطر رسيدن به شهرت آن دست به هر کاري مي زنند.
ظاهرا دل پري داريد؟
- برويد پرونده مديران سابق را بررسي کنيد و سپس ببينيد برخي از مديران امروز فوتبال چه کارنامه اي دارند و آيا اصلا ورزشي هستند. بدبختي فوتبال از زماني شروع شد که «موقت» ها آمدند. با اين شرايط پس چرا امثال من به اين فوتبال برگردند. شما همين باشگاه پرسپوليس را نگاه کنيد که چه بلاهايي سرش آوردند؛ صد سال ديگر هم با اين وضعيت پرسپوليس درست نخواهد شد.
چند روز پيش در جشن تولد شما حسين هدايتي مالک باشگاه استيل آذين حضور داشت، آيا درباره بازگشت تان به اين تيم با وي صحبتي نکرده ايد؟
- خير، ايشان فقط دقايقي در کنار ما حضور داشت و بحثي هم درباره فوتبال نشد؛ آقاي هدايتي از دلسوزان اين فوتبال است که از جيبش براي اين رشته خرج مي کند و توقعي هم ندارد.
اگر حرفي مانده مي شنويم.
- بار ديگر درگذشت آقاي حجازي را به مردم تسليت مي گويم و ضمنا به مردم مي گويم که ما هر چه داريم از آنهاست و اگر هم در اين فوتبال کاري مي کنيم فقط براي شادي دل آنهاست.
