شاید در نگاه اول تقدیم قرآن از طرف یک مقام مسیحی مذهب به یک مقام مسلمان جلب نظر کند و حداکثر نگاه توأم با احترام مقامات روسی به دین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران را به ذهن متبادر نماید؛ اما با یک تحلیل کوتاه می‌توانیم به جنبه‌های دیگری از هدیه مقام ارشد روسی به رهبر انقلاب پی ببریم.

نسخه فاخر و فکسیمیل یک اثر تاریخی که به دوره مروانیان زیرشاخه بنی‌امیه برمی‌گردد، از جهاتی شاید هوشمندانه‌ترین انتخاب پوتین و یا مشاورانش برای دیدار با مقام معظم رهبری بوده است.

از منظر سیاسی

درحالی‌که غرب و غول‌های رسانه‌ای‌اش درصدد معرفی اسلام به‌عنوان یک دین خشن که خروجی کتاب مقدسش، گروه‌هایی مانند القاعده، داعش، طالبان، بوکو حرام و... هستند، رئیس‌جمهور روسیه با تقدیم قرآن درواقع نگاه غربی‌ها به دین اسلام و قرآن را به چالش کشیده است، صدالبته وجود جمعیت قابل‌توجه مسلمانان در فدراسیون روسیه و در جمهوری‌های خودمختار این فدراسیون شامل داغستان، تارتارستان، اینگوش، چچن و... در نگاه رئیس‌جمهور فدراسیون روسیه بی‌تأثیر نبوده است.

از منظر تاریخی

قرآنی که والی شام از مقر خلافت بنی‌امیه در ابتدای به خلافت رسیدن عثمانی‌ها به سلطان سلیم عثمانی داده و پس از اعطای آن به عباس میرزا و سپس اعطای آن به حاکم گنجه به خاطر ایستادگی در برابر تجاوزهای روس‌های تزاری و متعاقب آن مبحث اشغال مناطق شمالی ایران توسط روس‌ها و انتقال این نسخه خطی به مسکو، یادآور کشمکش و درگیری بین روسیه تزاری و ایران قاجار بوده است و اساساً انتقال این نسخه قرآن به مسکو صرفاً به خاطر اشغال شهرهای شمالی ایران توسط روسیه تزاری بوده است. اگر از دیدی نماد شناسانه و تحلیلی- انتزاعی به موضوع نگاه کنیم شاید بتوان این‌طور تحلیل کرد که روس‌ها با تقدیم این نسخه خطی خدمت رهبر انقلاب اسلامی ایران خواسته‌اند اعلام کنند اگر زمانی این قرآن به دلیل تجاوزگری‌های روسیه تزاری به مسکو منتقل شد، امروز ایران اسلامی آن‌قدر در سیاست بین‌المللش جایگاه دارد که در دیدار فی‌مابین رئیس‌جمهور روسیه و مقام معظم رهبری نسخه فکسیمیل فاخر آن خدمت ایشان تقدیم می‌شود، به عبارت ساده‌تر روس‌ها با این هدیه به‌صورت تلویحی به مقامات ایران یادآور شده‌اند که دوره روسیه تزاری و سلسله قاجار گذشته است و نگاه بدبینانه سابق را به ما نداشته باشید.

اگرچه بحث از نمادها اساساً بحثی تحلیلی و انتزاعی است، اما به نظر می‌رسد نباید از برخی پدیده‌های سیاسی به‌راحتی عبور کرد زیرا در دنیای دیپلماسی هر یک از این پدیده‌ها حاوی پیام‌ها و نمادهایی هستند که احتمالاً در آینده مناسبات دو کشور تأثیرگذار خواه بود.